مشورت
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا تکونن أول مشير و إياک والرأي الفطير و تجنب ارتجال الکلام و لا تشر علي مستبد برأيه و لا علي وغد و لا علي متلون و لا علي لجوج و خف الله في موافقة هوي المستشير ... .
در مشورت نخستين کسي مباش که نظر مي دهد و از اظهار رأي خام و ناپخته بپرهيز و از ناسنجيده گويي دوري کن و طرف مشورت آدم خود رأي و سست انديش و دمدمي مزاج و لجوج قرار مگير و از خدا بترس و سعي نکن در مشورت مطابق ميل و هوس مشورت کننده نظر دهي، زيرا که سعي در جلب رضايت او پستي است.
بحار الأنوار, ج 72, ص 104
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا أردت أمرا فلا تشاور فيه أحدا حتي تشاور ربک، قال: قلت له: وکيف اشاور ربي؟ قال: تقول: أستخير الله مائة مرة، ثم تشاور الناس، فإن الله يجري لک الخيرة علي لسان من أحب.
هر گاه اراده کاري کردي، پيش از مشورت با پروردگارت با هيچ کس مشورت مکن. راوي مي گويد: عرض کردم: چگونه با پروردگارم مشورت کنم؟ فرمودند: صد مرتبه مي گويي: از خدا خير (و راه درست) را مي طلبم سپس با مردم مشورت مي کني در اين صورت خداوند خير و صلاح تو را بر زبان هر که دوست داشته باشد، جاري مي سازد.
مکارم الأخلاق، ج 2، ص 98
امام رضا علیه السلام هنگامی که در حضور پدر بزرگوارش سخن به میان آمد فرمودند:
کان عقله لا توازی به العقول و ربما شاور الاسود من سودانه، فقیل له: تشاور مثل هذا؟! فقال: إن الله تبارک وتعالی ربما فتح علی لسانه.
هیچ خردی با خرد آن حضرت (امام کاظم علیه السلام) برابری نمی کرد با این حال گاه با یکی از غلامان سیاه خود مشورت می کرد به ایشان عرض شد: با چنین کسی مشورت می کنی؟ فرمودند: چه بسا که خدا تبارک و تعالی (نظر درست را) بر زبان او جاری کند.
مکارم الأخلاق، ج 2، ص 99
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إن المشورة لا تکون إلا بحدودها الأربعة ... فأولها أن يکون الذي تشاوره عاقلا، والثانية أن يکون حرا متدينا، والثالثة أن يکون صديقا مواخيا ... .
مشورت جز با حدود چهارگانه آن تحقق نپذيرد, نخستين حد آن اين است که کسي که با او مشورت مي کني خردمند باشد، دوم اين که آزاده و متدين باشد، سوم اين که دوست و برادروار باشد و چهارم اينکه راز خود را به او بگويي و او به اندازه خودت از آن راز آگاه باشد، اما آن را بپوشاند و به کسي نگويد.
مکارم الأخلاق، ج 2، ص 98