راسخون - یار همیشه همراه : بایدهای اقتصادی

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

هر كار نيكي صدقه است و هر چه مسلمان بر خويش و كسان خويش خرج كند در قبال آن براي او صدقه اي نويسند ؛ و هر چه مسلمان به وسيله آن آبروي خويش محفوظ دارد در قبال آن برایش صدقه اي نويسند.
نهج الفصاحه ، حدیث 2173

امام علی علیه السّلام فرمودند:

کسى كه غذايش كم شد، هزينه زندگى برايش سبك خواهد شد.
غررالحکم ، باب خوردن

امام علی علیه السّلام فرمودند:

دور انديش كسى است كه از ولخرجى و تبذير بپرهيزد ، و اسرافكارى را خوش ندارد.
غررالحکم ، باب دور اندیشی

امام علی علیه السّلام فرمودند:
وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِى عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْيُنِهِمْ فِى آجَالِهِمْ؛
صدقه دادن دارويى ثمر بخش است ، و كردار بندگان در دنيا ، فردا در پيش روى آنان جلوه گر است.
نهج البلاغه، حکمت 7

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
خيارُكُمْ اَحْسَنُكُمْ قَضاءً لِلدَّيْنِ؛
بهترين شما كسانى هستند كه قرض خود را بهتر ادا كنند.
نهج الفصاحه، ح 1474.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ سُبْحانَهُ فَرَضَ فى أمْوالِ الاَْغْنياءِ اَقْواتَ الْفُقَراءِ فَما جاعَ فَقيرٌ اِلاّ بِما مُتِّعَ بِهِ غَنىٌّ، وَ اللّه ُ تَعالى سائِلُهُمْ عَنْ ذلِكَ؛
خداوند سبحان غذاى فقرا را در اموال ثروتمندان قرار داده است، پس هيچ فقيرى در دنيا گرسنگى نمى كشد مگر اين كه ثروتمندى حق او را نداده باشد و خداوند از اغنيا در اين باره خواهد پرسيد.
نهج البلاغه صبحى صالح، حكمت 328.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اَحَبُّ الاَْعْمالِ اِلَى اللّه ِ مَنْ اَطْعَمَ مِنْ جوعٍ اَوْ دَفَعَ عَنْهُ مَغْرَما اَوْ كَشَفَ عَنْهُ كَرْبا؛
محبوب ترين كارها نزد خدا، سير كردن گرسنه يا پرداختن بدهى يا برطرف كردن گرفتارى اوست.
نهج الفصاحه، ح76.

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّه ِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَيْهِ، فَاِنْ قامَ فيها بِما اَوْجَبَ اللّه ُ سُبْحانَهُ عَلَيْهِ فَقَدْ عَرَّضَها لِلدَّوامِ وَ اِنْ مَنَعَ ما اَوْجَبَ اللّه ُ سُبْحانَهُ فيها فَقَدْ عَرَّضَها لِلزَّوالِ؛
هر كس نعمت هاى خدا بر او زياد شود، نيازهاى مردم به او زياد مى شود، حال اگر به آنچه خداوند در اين باره بر او واجب كرده عمل كند، زمينه دوام آن نعمت ها را فراهم كرده، و اگر نكند آنها را در معرض نابودى قرار داده است.
غررالحكم، ح8752 .

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَعاشِرَ النّاسِ، اَلفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ ، وَاللّه ِ لِلرِّبا فى هذِهِ الاُْمَّةِ أخْفى مِنْ دَبيبِ النَّمْلِ عَلَى الصَّفا؛
اى مردم! ابتدا احكام را ياد بگيريد، سپس تجارت كنيد! به خدا قسم كه ربا در ميان اين امت ناپيداتر از حركت مورچه بر روى تخته سنگ است.
بحارالانوار، ج 103، ص 117، ح 16.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَوْ اَنَّ رَجُلاً وَرِثَ مِنْ اَبيهِ مالاً وَ قَدْ عَرَفَ اَنَّ فى ذلِكَ الْمالِ رِبا وَلكِنْ قَدِ اخْتَلَطَ فِى التِّجارَةِ بِغَيْرِهِ حَلالٍ كانَ حَلالاً طَيِّبا فَلْيَأْكُلْهُ وَ اِنْ عَرَفَ مِنْهُ شَيْئا إنَّهُ رِبا فَلْيَأْخُذْ رَأْسَ مالِهِ وَلْيَرُدَّ الرِّبا؛
اگر كسى از پدرش مالى به ارث ببرد و بداند كه در آن مال ربا وجود دارد، ولى مال ربوى با مال هاى ديگر مخلوط شده، آن مال براى او حلال و پاكيزه است و مى تواند از آن استفاده كند، و اگر به ربوى بودن مقدار مشخصى از آن يقين دارد بايد اصل مال را براى خود بردارد و مال ربوى را به صاحبش رد نمايد.
كافى، ج 5، ص 145، ح 4.

امام على علیه السّلام فرمودند:
وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَكَ فى حالِ غِناكَ لِيَجْعَلَ قَضاءَهُ لَكَ فى يَوْمِ عُسْرَتِكَ؛
غنيمت بدان كسى را كه در زمان توانگريت از تو قرض بخواهد تا در روز تنگدستى ات (قيامت) بپردازد.
نهج البلاغه، از نامه 31.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... فَاِنْ اَعْطاهُ اَكْثَرَ مِمّا اَخَذَهُ مِنْ شَرْطٍ بَيْنَهُما فَهُوَ مُباحٌ لَهُ، وَ لَيْسَ لَهُ عِنْدَ اللّه ِ ثَوابٌ فيما اَقْرَضَهُ؛
اگر قرض گيرنده بدون قرار قبلى، سودى به قرض دهنده بدهد مُباح است، ولى آن قرض دهنده پاداشى از خدا نخواهد گرفت.
بحارالانوار، ج 103، ص 157، ح 1.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاَِنْ اُقْرِضَ قَرْضا اَحَبُّ اِلَىَّ مِنْ اَنْ اَصِلَ بِمِثْلِهِ؛
مالى را قرض بدهم، بيشتر دوست دارم تا آن را ببخشم.
بحارالانور، ج 103، ص 139، ح 5 .

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِعْلَمْ أَنَّ مَنِ اسْتَدانَ دَيْنا وَنَوى قَضاءَهُ، فَهُوَ فى أَمانِ اللّه ِ حَتّى يَقْضيَهُ، فَإنْ لَمْ يَنْوِ قَضاءَهُ فَهُوَ سارِقٌ؛
كسى كه قرض بگيرد در صورتى كه تصميم داشته باشد آن را پس دهد در امان خداست تا آن را اداء كند ولى اگر تصميم نداشته باشد آن را به صاحبش برگرداند، دزد محسوب مى شود.
فقه الرضا، ص 268.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنِ احْتاجَ إِلَيْهِ أَخوهُ الْمُسْلِمُ فى قَرْضٍ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَيْهِ فَلَمْ يَفْعَلْ حَرَّمَ اللّه ُ عَلَيْهِ ريحَ الْجَنَّةِ؛
كسى كه برادر مسلمانش در قرضى به او نياز پيدا كند و او بتواند قرض بدهد و چنين نكند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى كند.
امالى صدوق، ص 516.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ أَقْرَضَ مَلْهوفافَأَحْسَنَ طِلْبَتَهُ اسْتَأْنَفَ الْعَمَلَ وَأَعْطاهُ اللّه ُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَلْفَ قِنْطارٍ مِنَ الْجَنَّةِ؛
هر كس به گرفتار و درمانده اى قرض بدهد و در پس گرفتن آن خوشرفتارى كند [گناهانش پاك شده] اعمالش را دوباره شروع مى كند و خداوند در برابر هر درهم، هزار قنطار (ثروتى فراوان) در بهشت به او عطا كند.
ثواب الاعمال، ص 289.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إِنَّ اللّه َ تَعالى مَعَ الدّائِنِ حَتّى يَقْضىَ دَيْنَهُ مالَمْ يَكُنْ دَيْنُهُ فيما يَكْرَهُ اللّه ُ؛
خداوند يار قرض دار است تا قرض خود را بپردازد به شرط آن كه قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد.
نهج الفصاحه، ح 733.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ أَخَذَ أَمْوالَ النّاسِ يُريدُ أَداءَها أَدَّى اللّه ُ عَنْهُ وَمَنْ أَخَذَها يُريدُ إِتْلافَها اَتْلَفَهُ اللّه ُ؛
هر كس اموال مردم را بگيرد و قصد پرداخت آن را داشته باشد خداوند آن را بپردازد (او را يارى مى كند) و هر كس اموال مردم را بگيرد و قصد تلف كردن داشته باشد خداوند آن را تلف كند.
نهج الفصاحه، ح 2979.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَرَأَيْتُ عَلى بابِها: اَلصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَالْقَرْضُ بِثَمانيَةَ عَشَرَ فَقُلْتُ يا جَبْرَئيلُ كَيْفَ صارَتِ الصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَالْقَرْضُ بِثَمانيَةَ عَشَرَ؟ قالَ: لأَِنَّ الصَّدَقَةَ تَقَعُ عَلى يَدِ الْغَنىِّ وَالْفَقيرِ وَالْقَرْضُ لايَقَعُ إِلاّ فى يَدِ مَنْ يَحْتاجُ إِلَيْهِ؛
وارد بهشت شدم، ديدم بر در آن نوشته است (ثواب) صدقه ده برابر است و قرض هجده برابر. گفتم: اى جبرئيل چرا صدقه ده برابر و قرض هجده برابر است؟ گفت: زيرا صدقه به دست نيازمند و بى نياز مى رسد اما قرض جز به دست كسى كه به آن نياز دارد، نمى رسد.
كنزالعمال، ج 6، ص 210، ح 15373.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ عزَّوَجَلَّ يُحِبُّ المُحْتَرِفَ الاَمينَ؛
خداوند انسان شاغل امين را دوست دارد.
كافى، ج 5، ص 113، ح 1.

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث