راسخون - یار همیشه همراه : حاکم

امام علی علیه السلام فرمودند:
اِنَّ فى جَهَنَّمَ رَحىً تَطْحَنُ، اَفَلا تَسْئَلُونى ما طَحْنُها؟ فَقیلَ لَهُ: فَما طَحْنُها یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ؟ قَالَ: اَلْعُلَماءُ الْفَجَرَةُ، وَ الْقُرّاءُ الْفَسَقَةُ، وَ الْجَبابِرَةُ الظَّلَمَةُ، وَ الْوُزَراءُ الْخَوَنَةُ، وَ الْعُرَفاءُ الْکَذَبَةُ؛
در جهنّم آسیابى وجود دارد که همواره کار مى کند. آیا نمى پرسید که چه چیزى را خرد مى کند؟ پرسیده شد: خوراک این آسیاب چیست؟ حضرت فرمودند: دانشمندان فاجر و منحرف، قاریان فاسق، حکمرانان ستمگر، وزیران خائن و کارشناسان دروغگو، خوراک آن آسیاب هستند!
میزان الحکمه، جلد دوم، صفحه 173، حدیث 2922

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
وَ وَلِیَهُمْ وَالٍ، فَأَقَامَ وَ اسْتَقَامَ، حَتَّى ضَرَبَ الدِّینُ بِجِرَانِهِ.
بر آنان فرمانروایی حاکم شد که کارها را به پا داشت و استقامت ورزید تا دین استوار شد.
نهج البلاغه: حکمت 459

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
الْوِلَایَاتُ مَضَامِیرُ الرِّجَالِ.
حکومت بر مردم میدان آزمایش مردان است.
نهج البلاغه: حکمت 432

امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
السُّلْطَانُ وَزَعَةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ.
سلطان کسی است که در زمین خدا از ارتکاب کارهایی که خداوند نهی کرده جلوگیری کند. (و به عبارتی دیگر حاکم واقعی پاسبان خدا در روی زمین است.)
نهج البلاغه: حکمت 324

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اذَا کانَ امَرَاؤکمْ خِیارَکمْ وَأغْنِیاؤکمْ سُمَحَاءَکمْ وأمْرُکمْ شُورى بَینَکمْ فَظَهْرُ الأرْضِ خَیرٌ لَکمْ مِنْ بَطْنِهَا. واذَا کانَ امَراؤکمْ شِرَارَکمْ وأغْنِیاؤکمْ بُخَلاءکمْ وَامُورُکمْ الى نِسَائکمْ فَبَطْنُ الأرْضِ خَیرٌ لَکمْ مِنْ ظَهْرِهَا.
هرگاه فرمانروایان شما نیکانتان باشند و توانگران شما بخشندگانتان و کارهایتان با شور و مشورت، روى زمین براى شما بهتر است از درون آن و هرگاه فرمانروایانتان بَدان شما و ثروتمندانتان بخیلانتان باشند و کار شما به دست زنانتان افتد، زیر زمین بهتر است براى شما از روى زمین.
میزان الحکمه: 1/ 178؛ تحف العقول: 36

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن وَلِىَ مِن أمرِ المُسلِمینَ شیئاً فغَشَّهُم فهُو فى النّارِ.
هر که زمام کارى از کارهاى مسلمانان را به دست گیرد و به آنان خیانت ورزد، در آتش است.
میزان الحکمه: 14/ 7122؛ الترغیب والترهیب: 3/ 176

امام سجاد علیه السلام فرمودند:
مَجالِسُ الصّالِحینَ داعیةٌ اِلَی الصَّلاحِ، وَآدابُ العُلَماءِ زیادَةٌ فی العَقلِ، وَ طاعَة وُلاةِ الأمرِ تَمامُ العِزِّ؛
وقتی صالحان در یک جا جمع می‌شوند به نیکی دعوت می‌کنند، و معاشرت با دانشمندان فزونی در خرد است، و طاعت والیان امر (حکّام الهی) کمال عزّت است.
تحف‌العقول، حکمت 35

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا يَقْبَلُ اللّه مِنَ العِبادِ الأعمالَ الصّالحةَ الّتي يَعْمَلونَها إذا تَوَلَّوا الإمامَ الجائرَ الّذي ليسَ مِنَ اللّه ِ تعالى؛
اگر بندگان، پيشواى ستمگر را كه از جانب خدا نيست به زمامدارى گيرند، خداوند كارهاى شايسته اى را كه انجام مى دهند نخواهد پذيرفت.
الأمالي للطوسي: 417 / 939

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
قالَ اللّه تبارَكَ وتعالى: لاُعَذِّبَنَّ كُلَّ رَعِيَّةٍ في الإسلامِ دَانَتْ بِولايةِ كُلِّ إمامٍ جائرٍ ليسَ مِنَ اللّه ؛
خداوند تبارك و تعالى فرموده است: بيگمان هر رعيتى از رعاياى اسلام را كه حكومت هر پيشواى ستمگر غير خدايى را بپذيرد عذاب خواهم كرد.
الكافي: 1 / 376 / 4

پیامبر اکرم صلّى الله عليه و آله فرمودند:
يا عليُّ ، أربعةٌ مِنْ قَواصِمِ الظَّهْرِ: إمامٌ يَعصياللّه ويُطاعُ أمْرُهُ ...؛
اى على! چهار چيز كمرشكن است: پيشوايى كه خدا را نافرمانى مى كند ولى فرمانش را مى برند... .
الخصال: 206 / 24

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَن نَصَبَ نَفْسَهُ للنّاسِ إماما فَلْيَبدأ بتعليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تعليمِ غيرِهِ ، ولْيَكُنْ تأديبُهُ بسِيرَتِهِ ، قبلَ تأديبِهِ بِلِسانِهِ؛
هر كه خود را پيشواى مردم كند بايد پيش از آموزش ديگران به آموزش خويش بپردازد و پيش از آن كه [ديگران را] به گفتار ادب كند بايد به كردار خود تربيت نمايد.
نهج البلاغه، الحكمه 73

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِنَّا لاَ نَجِدُ فِرقَةً مِن الفِرَقِ و لاَ مِلَّةً مِن المِلَلِ بَقَوا وَ عَاشُوا اِلاّ بِقَيِّمٍ و رَئيسٍ، لِما لاَبُدَّ لَهُمْ مِنهُ فى اَمرِ الدِّينِ و الدُّنيا؛
ما هيچ گروه از گروه ها و هيچ ملتى از ملتها را نمى يابيم كه بدون سرپرست و رئيسى زندگى كرده و باقى مانده باشند؛ براى اينكه گريزى از آن در امر دين و دنيا نيست.
علل الشرايع: ج 1، ص 251

پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمودند:
صِنْفانِ مِنْ اُمَّتى اِذا صَلُحا صَلُحَتْ اُمَّتى وَ اِذا فَسَدا فَسَدَتْ اُمَّتى. قیلَ: یارَسُولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله وَ مَنْ هُمْ؟ قالَ صلى الله علیه و آله: الفُقَهاءُ وَ الأُمَراءُ؛
دو صنف و گروه از امّت من هستند که اگر صالح باشند، امّت من هم خوب و شایسته مى شوند و اگر فاسد شوند، امّت من نیز به فساد مى گرایند. پرسیدند: اى رسول خدا! آن دو گروه کدامند؟ پیامبراکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمودند: فقیهان و زمامداران.
[بحارالانوار، ج 74 ص 154]

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ساعَةٌ مِن إمامٍ عَدلٍ أفضَلُ مِن عِبادَةِ سَبعينَ سَنَةً ، وحَدٌّ يُقامُ للّه ِِ فِي الأَرضِ أفضَلُ مِن مَطَرِ أرَبعينَ صَباحا ؛
يك ساعت حكمرانى پيشواى عدالت پيشه ، از عبادت هفتاد سال برتر است ؛ و حدّى كه براى خدا در زمين جارى گردد ، [بركتش] از بارندگىِ چهل روز افزون تر است .
الكافي: 7 / 175 / 8

امام على علیه السّلام فرمودند:
قُلوبُ الرَّعِيَّةِ خَزائِنُ راعيها فَما اَوْدَعَها مِنْ عَدْلٍ اَوْ جَوْرٍ وَجَدَهُ؛
دلهاى مردم صندوقچه هاى حاكم است، پس آنچه از عدالت و يا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد ديد.
غررالحكم، ج4، ص 521، ح 6825.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

آفت دین سه چیز است : دانای بدکار، پیشوای ستم کار و مجتهد نادان.
نهج الفصاحه ، ح 4

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

وقتی زنا رواج گیرد زلزله پیدا شود ، وقتی حاکمان ستم کنند باران کم شود.
نهج الفصاحه، حدیث 219

امام على علیه السّلام فرمودند:
تِسْعَةُ اَشْياءَ قَبيحةٌ وَ هِىَ مِنْ تِسْعَةِ اَنـْفُسٍ اَقبَحُ مِنها مِنْ غَيْرِهِمْ: ضيقُ الذَّرْعِ مِنَ الْـمُلوكِ وَ الْبُخْلُ مِنَ الاَْغْنياءِ وَ سُرْعَةُ الْغَضَبِ مِنَ الْعُلَماءِ وَ الصِّبا مِنَ الْكُهولِ وَ الْقَطيعَةُ مِنَ الرُّؤوسِ وَ الْكِذْبُ مِنَ الْـقُضاةِ وَ الزَّمانَةُ مِنَ الاَْطِبّاءِ وَ الْبَذاءُ مِنَ النِّساءِ وَ الطَّيشُ مِن ذَوِى السُّلْطانِ؛
نُه چيز زشت است، اما از نه گروه زشت تر: درماندگى و ناتوانى از دولتمردان؛ بخل از ثروتمندان؛ زود خشمى از دانشمندان؛ حركات بچگانه از ميانسالان؛ جدايى حاكمان از مردم؛ دروغ از قاضيان؛ بيمارى كهنه از پزشكان؛ بدزبانى از زنان و سختگيرى و ستمگرى از سلاطين.
دعائم الإسلام، ج 1، ص 83

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنّاسِ اِماما فَليَبْدَأ بِتَعْليمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْليمِ غَيْرِهِ وَلْيَكُنْ تَاْديبُهُ بِسيرَتِهِ قَبْلَ تَأْديبِهِ بِلِسانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُها اَحَقُّ بِالاِْجْلالِ مِنْ مُعَلِّمِ النّاسِ ومُؤَدِّبِهِمْ؛
كسى كه خود را پيشواى مردم قرار داده، بايد پيش از آموزش ديگران، خود را آموزش دهد و پيش از آن كه ديگران را با زبان، ادب بياموزد، باكردارش ادب آموزد و البته آموزش دهنده و ادب آموز خود بيش از آموزگار و ادب آموز مردم، شايسته تجليل است.
غرر الحكم، ح 7016.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

از کسی که خداوند ولی امر شما کرده، شنوایی و اطاعت داشته باشید که او رشته ی کار اسلام است.
میزان الحکمه، ج1، ص 208.

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث