فرزندان
امام علی علیه‌ السلام فرمودند:
إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ حَقّاً وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ حَقّاً فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَى الْوَلَدِ أَنْ یُطِیعَهُ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ إِلَّا فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَى الْوَالِدِ أَنْ یُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ یُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ.
فرزند به گردن پدر حقی دارد و پدر بر گردن فرزند حقی و اما حق پدر بر فرزند آن است که وی را در همه چیز جز معصیت سبحان اطاعت کند و حق فرزند بر پدر آن است که اسم خوب برایش انتخاب نماید و وی را نیکو ادب کند و او را آموزش قرآن دهد.
نهج البلاغه: حکمت 391
امام صادق علیه السلام فرمودند:
یجِبُ لِلْوَالِدَینِ عَلَی الْوَلَدِ ثَلَاثَةُ اَشْیاءَ: شُکرُهُما عَلَی کلِّ حَالٍ وَ طَاعَتُهُمَا فِیمَا یاْمُرَانِهِ وَ ینْهَیانِهِ عَنْهُ فِی غَیرِ مَعْصِیةِ اللهِ وَ نَصیحَتُهُمَا فِی السِّرِّ وَ الْعَلَانِیةِ.
پدر و مادر، سه حق بر فرزند دارند: سپاسگزاری از آنان در همه حال، فرمانبرداری از آنان در هر آنچه به او امر و نهی می‌کنند، غیر از نافرمانی خدا و خیر خواهد برای آنان در نهان و آشکار.
بحار الانوار، ج 75، ص 236