والدین
امام صادق علیه السلام درباره آیه «و اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحمَةِ؛ و از روى مهربانى، در برابر آنان (والدین) فروتن باش»، فرمودند:
لا تَملَأْ عَینَیکَ من النَّظَرِ إلَیهِما إلاّ بِرَحمَةٍ ورِقَّةٍ ، ولا تَرفَعْ صَوتَکَ فَوقَ أصواتِهِما ، ولا یَدَکَ فَوقَ أیدیهِما ، ولا تَقَدَّمْ قُدّامَهُما .
نگاهت را جز از سر مهر و دلسوزى به آنان خیره مکن و صدایت را از صداى آنها بلندتر مگردان و رو دست آنها نیز بلند نشو و خود را از آنها جلو مینداز .
الکافی: 2 / 158 / 1 منتخب میزان الحکمه: 614
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
إنّ العَبدَ لَيكونُ بارّا بِوالِدَيهِ في حياتِهِما، ثُمّ يَموتانِ فلا يَقضي عَنهُما دُيونَهُما ولا يَستَغفِرُ لَهُما فيَكتُبُهُ اللّه ُ عاقّا . وإنّهُ لَيكونُ عاقّا لَهُما في حياتِهِما غَيرَ بارٍّ بهِما ، فإذا ماتا قَضى دَينَهُما واستَغفَرَ لَهُما فيَكتُبُهُ اللّه عز و جل بارّا .
يك وقت هست كه بنده در زمان حيات پدر و مادر خود نسبت به آنان نيكوكار است ، امّا وقتى مى ميرند ، نه بدهى آنان را مى پردازد و نه برايشان طلب آمرزش مى كند ، در اين صورت خداوند او را نافرمان قلمداد مى كند و يك وقت هم هست كه بنده در زمان حيات پدر و مادرِ خود ، ناخلف و نافرمان است و به آنان نيكى نمى كند ، امّا وقتى مُردند بدهى هاى آنها را مى پردازد و براى ايشان آمرزش مى طلبد . لذا خداوند عز و جل او را نيكوكار مى نويسد .
الكافي: 2 / 163 / 21