راسخون - یار همیشه همراه : تغذیه و آداب آن

عضویت العربیة English

دوشنبه، 3 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما أنزَلَ اللّه ُ مِن داءٍ إلاّ وقَد أنزَلَ لَهُ شِفاءً ، وفي ألبانِ البَقَرِ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ؛
خداوند، هيچ دردى فرو نفرستاده، مگر اين كه براى آن، درمانى هم فرستاده است. در شير گاو ، درمان هر درد هست .
كنز العمّال ، جلد 10 ، صفحه 31 ، حديث 2816

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
عَلَيكُم بِأَلبانِ البَقَرِ ؛ فَإِنَّها تَرُمُّ مِن كُلِّ شَجَرٍ ، وهُوَ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ؛
بر شما باد شير گاو ؛ چرا كه گاو از هر درختى مى خورد و شير آن ، درمانى براى هر درد است .
المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 294 ، حديث 1967

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إنَّ في . . . ألبانِها شِفاءً لِلذَّرِبَةِ بُطونُهُم؛
در شير شتر ، شفاى اسهال است .
كنز العمّال ، جلد 10 ، صفحه 46 ، حديث 28286

امام علی علیه السّلام فرمودند:
حَسوُ اللَّبَنِ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ إلاَّ المَوتَ؛
نوشيدن شير، شفايى براى هر درد است، مگر مرگ .
الخصال ، صفحه 636 ، حديث 10

به نقل از ابو الحسن اصفهانى: نزد امام صادق عليه السلام بودم . در حالى كه من نيز مى شنيدم ، مردى به ايشان گفت : فدايت شوم ! من در بدنم احساس ضعف مى كنم . امام عليه السلام به او فرمودند :
عَلَيكَ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ يُنبِتُ اللَّحمَ ، ويَشُدُّ العَظمَ ؛
بر تو باد شير؛ چرا كه گوشت مى روياند و استخوان را استحكام مى بخشد .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 336 ، حديث 7

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما وَجَدنا لِوَجَعِ الحَلقِ مِثلَ حَسوِ اللَّبَنِ؛
براى گلودرد، چيزى چون نوشيدن شير نيافته ايم .
بحارالأنوار ، جلد 62 ، صفحه 182 ، حديث 4

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَن تَغَیَّرَ عَلَیهِ ماءُ الظَّهرِ ، فَإِنَّهُ یَنفَعُ لَهُ اللَّبَنُ الحَلیبُ ، وَالعَسَلُ؛
هر کس که آب کمرش دیگرگون مى شود، شیر تازه همراه با عسل برایش سودمند است .
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 337 ، حدیث 8

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
عَلَيكُم بِالزَّبيبِ ؛ فَإِنَّهُ يَكشِفُ المِرَّةَ ، ويَذهَبُ بِالبَلغَمِ، ويَشُدُّ العَصَبَ ، ويَذهَبُ بِالإِعياءِ، ويُحَسِّنُ الخُلُقَ، ويُطَيِّبُ النَّفسَ، ويَذهَبُ بِالغَمِّ ؛
بر شما باد مويز ، چرا كه تلخه را مى زدايد ، بلغم را مى بَرَد ، پِى را استحكام مى دهد ، رنجيدگى و خستگى را از ميان بر مى دارد ، خوى را خوش مى سازد ، دل را پاك و پيراسته مى دارد و اندوه را مى بَرَد.
الخصال ، صفحه 344 ، حديث 9

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن أدمَنَ أكلَ الزَّبيبِ عَلَى الرِّيقِ ، رُزِقَ الفَهمَ وَالحِفظَ وَالذِّهنَ ، ونَقَصَ مِنَ البَلغَمِ ؛
هر كس به خوردن مَويز در حالت ناشتا عادت كند ، فهم و حافظه و ذهن ، روزىِ او مى شود و بلغمِ وى مى كاهد .
بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 271 ، حديث 70

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَن أرادَ أن يَزيدَ في حِفظِهِ فَليَأكُل سَبعَ مَثاقيلَ زَبيبا بِالغَداةِ عَلَى الرّيقِ ؛
هر كس كه مى خواهد به حافظه اش افزوده شود، صبحگاهان در حالت ناشتا، هفت مثقال مويز بخورد.
طبّ الإمام الرضا عليه السلام ، صفحه 36 و بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 324

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنِ اصطَبَحَ بِإِحدى وعِشرينَ زَبيبَةً حَمراءَ لَم يَمرَض إلاّ مَرَضَ المَوتِ إن شاءَ اللّه ُ؛
هر كس بيست و يك مويزِ سرخ را خورشِ خود بگيرد ، به خواست خداوند ، به هيچ بيمارى اى مگر بيمارى مرگ ، مبتلا نمى شود .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 351 ، حديث 1

امام علی علیه السّلام فرمودند:
العَسَلُ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ ولا داءَ فيهِ ؛ يُقِلُّ البَلغَمَ ، ويَجلُو القَلبَ ؛
عسل ، شفاى هر بيمارى اى است و بيمارى اى هم در آن نيست؛ بلغم را كم مى كند و دل را جلا مى دهد.
مكارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 359 ، حديث 1172

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن أرادَ الحِفظَ ، فَليَأكُلِ العَسَلَ ؛
هر كس حافظه مى خواهد ، عسل بخورد.
مكارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 358 ، حديث 1167

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ثَلاثٌ يَزِدنَ فِي الحِفظِ ويَذهَبنَ بِالبَلغَمِ : قِراءَةُ القُرآنِ ، وَالعَسَلُ ، وَاللُّبانُ .
سه چيز ، حافظه را افزون مى كند و بلغم را از ميان مى بَرَد: قرائت قرآن ، عسل و كُندُر.
بحارالأنوار ، جلد 66 ، صفحه 290 ، حديث 3

به نقل از عبد الرحمان بن جَهْم: ذريح محاربى ، نزد امام صادق عليه السلام ، اظهار كرد كه شكم وى غُرغُر مى كند . امام پرسيدند: آيا درد هم دارى؟ گفت : آرى. حضرت فرمودند:
ما يَمنَعُكَ مِنَ الحَبَّةِ السَّوداءِ وَالعَسَلِ لَها؛
چرا براى درمان آن ، از سياه دانه و عسل ، بهره نمى جويى؟
طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 100 و بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 177 .

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما لِلنَّفساءِ عِندي شِفاءٌ مِثلُ الرُّطَبِ ، وما لِلمَريضِ مِثلُ العَسَلِ ؛
نزد من براى زن تازه زا ، درمانى همانند خرما و براى بيمار، درمانى همانند عسل وجود ندارد .
كنز العمّال ، جلد 10 ، صفحه 44 ، حديث 28279

امام علی علیه السّلام فرمودند:
العَسَلُ فيهِ شِفاءٌ ؛
در عسل ، درمان است .
المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 300 ، حديث 1991

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَا استَشفَى المَريضُ بِمِثلِ شُربِ العَسَلِ ؛
بيمار ، به چيزى همانند خوردن عسل ، درمان نجسته است .
الكافي ، جلد 6 ، صفحه 332 ، حديث 5

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
نِعمَ الشَّرابُ العَسَلُ ؛ يَرعَى القَلبَ ، ويُذهِبُ بَردَ الصَّدرِ ؛
عسل ، چه خوب نوشيدنى اى است! قلب را مراقبت مى كند و سردىِ سينه را از ميان مى برد .
مكارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 358 ، حديث 1168

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
العَسَلُ شِفاءٌ ؛ يَطرُدُ الرّيحَ وَالحُمّى ؛
عسل ، شفايى است كه باد و تب را دور مى كند .
بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 294 ، حديث 19