تغذیه و آداب آن
به نقل از طلحة بن زید: امام صادق علیه السلام فرمودند:
إنَّ فِی السَّفَرجَلِ خَصلَةً لَیسَت فی سائِرِ الفَواکِهِ . قُلتُ : وما ذاکَ یَابنَ رَسولِ اللّه ِ؟ قالَ : یُشَجِّعُ الجَبانَ ، هذا وَاللّه ِ مِن عِلمِ الأَنبِیاءِ - صَلَواتُ اللّه ِ عَلَیهِم أجمَعینَ - ؛
در بِهْ ، ویژگى اى است که در دیگر میوه ها نیست. پرسیدم: اى پسر پیامبر خدا ! آن چیست؟ فرمودند: ترسو را دلیر مى کند . به خداوند سوگند، این ، از دانش پیامبران - که درودهاى خداوند بر تمامى آنان باد - است .
طبّ الأئمّة لابنی بسطام ، ص136 و بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 176 ، حدیث 36
امام علی علیه السّلام فرمودند:
كُلُوا الرُّمّانَ بِشَحمِهِ ؛ فَإِنَّهُ دِباغُ المَعِدَةِ ، وما مِن حَبَّةٍ استَقَرَّت في مَعِدَةِ امرِئٍ مُسلِمٍ إلاّ أنارَتها ونَفَتِ الشَّيطانَ وَالوَسوَسَةَ عَنها أربَعينَ صَباحاً ؛
انار را با پيه آن بخوريد؛ چرا كه معده را پاك مى كند . و هيچ دانه اى [از انار] در معده انسانى مسلمان ، جاى نمى گيرد ، مگر اين كه آن را روشن مى سازد و تا چه ل پگاه ، شيطان و وسوسه را از آن دور مى كند .
بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 156 ، حديث 8
امام علی علیه السّلام فرمودند:
كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله و سلّم إذا رَأَى الفاكِهَةَ الجَديدَةَ قَبَّلَها ووَضَعَها عَلى عَينَيهِ وفَمِهِ ، ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ كَما أرَيتَنا أَوَّلَها في عافِيَةٍ ، فَأَرِنا آخِرَها في عافِيَةٍ؛
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم، چون ميوه اى نو مى ديدند ، آن را مى بوسيد ند و بر روى چشمان و دهانشان مى نهادند و سپس مى گفتند:خداوندا ! چنان كه آغاز اين را در عافيت به ما نشان دادى ، پايان آن را نيز در عافيت به ما بنمايان.
الأمالی للصدوق، صفحه 338، حدیث 396