عضویت العربیة English
يکشنبه، 2 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
تغذیه و آداب آن
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله در وصیت به امام على علیه السلام فرمودند:
یا عَلِیُّ ، تِسعَةُ أشیاءَ تورِثُ النِّسیانَ: أکلُ التُّفّاحِ الحامِضِ ، وأکلُ الکُزبُرَةِ ، وَالجُبنِ ، وسُؤرِ الفَأرَةِ ، وقِراءَةُ کِتابَةِ القُبورِ ، وَالمَشیُ بَینَ امرَأَتَینِ ، وطَرحُ القَملَةِ ، وَالحِجامَ
اى على! نه چیز است که فراموشى مى آورَد: خوردن سیب تُرش ، خوردن گشنیز ، پنیر و پس مانده موش ، خواندن نوشته هاى روى قبر ، راه رفتن میان دو زن ، افکندن شپش ، حجامت در گودىِ پسِ سر ، و ادرار کردن در آب راکد.
بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 245 ، حدیث 2 دانش نامه احادیث پزشکی: 1 / 254
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله به امام علی علیه السلام فرمودند:
یا عَلِیُّ، اِفتَتِح طَعامَکَ بِالمِلحِ وَاختِم بِالمِلحِ؛ فَإِنَّ مَنِ افتَتَحَ طَعامَهُ بِالمِلحِ وخَتَمَ بِالمِلحِ عوفِیَ مِنِ اثنَینِ وسَبعینَ نَوعاً مِن أنواعِ البَلاءِ، مِنهُ الجُذامُ، وَالجُنونُ ، وَالبَرَصُ؛
اى على! غذا را با نمک آغاز کن و با نمک پایان ده؛ چون هر کس غذاى خویش را با نمک آغاز کند و با نمک پایان دهد، از هفتاد و دو نوع از انواع بلا که جذام، دیوانگى و پیسى از آن جمله است، به دور باشد.
الکافی ، جلد 6 ، صفحه 326 ، حدیث 2
امام على علیه السّلام فرمودند:
- وسُئِلَ فَقیلَ: إنَّ فِی القُرآنِ کُلَّ عِلمٍ إلاَّ الطِّبَّ؟: أما إنَّ فِی القُرآنِ لاَیَةً تَجمَعُ الطِّبَّ کُلَّهُ: « وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ وَلاَ تُسْرِفُواْ » .
- در پاسخ این پرسش که: «آیا در قرآن ، همه دانش ها بجز دانش طب هست؟» -: زنهار ! در قرآن ، آیه اى هست که همه طب را یکجا در خود گرد آورده است: (بخورید و بیاشامید ؛ ولى زیاده روى نکنید) .
الدعوات ، صفحه 75 ، حدیث 174 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 267 ، حدیث 42 دانش نامه احادیث پزشکی: 2 / 96
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَن أكَلَ الطَّعامَ عَلَى النَّقاءِ ، وأجادَ الطَّعامَ تَمَضُّغاً ، وتَرَكَ الطَّعامَ وهُوَ يَشتَهيهِ ، ولَم يَحبِسِ الغائِطَ إذا أتى ؛ لَم يَمرَض إلاّ مَرَضَ المَوتِ .
هر كس در گرسنگى كامل ، غذا بخورد ، غذا را خوب بجَوَد ، در حالى كه هنوز ميل خوردن دارد ، غذا را وا گذارد و چون احساس قضاى حاجت كرد ، آن را محبوس ندارد ، به هيچ بيمارى اى جز بيمارى مرگ ، مبتلا نمى شود .
مكارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 314 ، حديث 1003 ، بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 422 ، حديث 37