راسخون - یار همیشه همراه : بهداشت و سلامت

امام حسین علیه السلام فرمودند:
فَبادِروا بِصِحَّةِ الاَجْسامِ فى مُدَّةِ الاَعْمارِ؛
در مدت عمر، در حفظ سلامت تن بکوشید.
تحف العقول، ص ۲۳۹

امام رضا علیه السلام فرمودند:
اِرفَع یدَیک مِنَ الطَّعامِ وبِک إِلَیهِ بَعضُ القَرَمِ؛ فإنَّهُ أصَحُّ لِبَدَنِک، وأذکى لِعَقلِک، وأخَفُّ عَلى نَفسِک إن شاءَ اللّهُ.
در حالى که هنوز اندک اشتهایى دارى، دست از غذا بکش؛ زیرا این کار، به خواست خدا جسم تو را سالم تر، فکرت را تیزتر و روانت را سبک تر مى دارد.
طبّ الامام الرضا(ع): ص ۱۴

امام علی علیه السلام فرمودند:
مَن أکَلَ الطَّعامَ عَلَى النَّقاءِ، وأجادَ الطَّعامَ تَمَضُّغاً، وتَرَکَ الطَّعامَ وهُوَ یَشتَهیهِ، ولَم یَحبِسِ الغائِطَ إذا أتى؛ لَم یَمرَض إلاّ مَرَضَ المَوتِ؛
هر کس در گرسنگى کامل، غذا بخورد، غذا را خوب بجود، در حالى که هنوز میل خوردن دارد، غذا را وا گذارد و چون احساس قضاى حاجت کرد، آن را محبوس ندارد، به هیچ بیماری‌اى جز بیمارى مرگ، مبتلا نمی‌شود.
مکارم الاخلاق، ج ۱، ص ۳۱۴، ح ۱۰۰۳

امام علی علیه السلام فرمودند:
اَلْحَسَدُ یضْنِی الْجَسَدَ.
حسد، بدن را خسته و فرسوده می‌کند.
غرر الحکم و دررالکلم، ح 943

امام علی علیه السلام فرمودند:
کمَا اَنَّ الصَّدْأَ تَاْکلُ الْحَدِیدَ حَتَّی یفْنِیهِ کذَلِک الْحَسَدُ یکمِدُ الْجَسَدُ حَتَّی یفْنِیهِ.
همان گونه که زنگار، آهن را می خورد تا آن که نابود شود، حسد نیز چنین است؛ بدن را ناتوان می سازد تا آن که نابودش کند.
غرر الحکم و درر الکلم، ح 7216

امام علی علیه السلام فرمودند:
صِحَّةُ الْجَسَدِ مِنْ قِلَّةِ الْحَسَدِ.
سلامت بدن، از کمی حسد است.
بحار الانوار، ج 70، ص 256.

امام علی علیه السلام فرمودند:
زِدْ مِنْ طُولِ اَمَلِک فِی قَصْرِ اَجَلِک وَ لَا تَغُرَّنَّک صِحَّةُ جِسْمِک وَ سَلَامَةُ اَمْسِک فَاِنَّ مُدَّةَ الْعُمْرِ قَلِیلَةٌ وَ سَلَامَةُ الْجِسْمِ مُسْتَحِیلَةٌ.
از درازای آرزویت بر کوتاهی عمرت بیفزا، زنهار که سلامت جسمت و بی گزندی دیروزت تو را نفریبد که مدّت عمر، اندک است و سلامت جسم دست خوشِ دگرگونی.
غررالحکم و دررالکلم، ح5460

امام علی علیه السلام فرمودند:
اَلْحَسَدُ لَا یجْلِبُ اِلَّا مَضَرَّةً وَ غَیظاً یوهِنُ قَلْبَک وَ یمْرِضُ جِسْمَک
حسادت جز زیان و خشمی که موجب سستی قلبت و بیماری بدنت می‌شود، ثمری ندارد.
بحار الانوار، ج 70، ص 256.

امام رضا علیه السلام فرمودند:
مِن أَخلاقِ الأنبیاءِ التَّنَظُّف؛
پاکیزه بودن از اخلاق انبیاست.
بحارالانوار، ج 78، ص 335 ؛ تحف‌العقول، حکمت 4

امام رضا علیه السلام فرمودند:
دُخولُ الحَمّامِ عَلَى البِطنَهَ یوَلِّدُ القولنجَ. الاِغتِسالُ بِالماءِ البارِدِ بَعدَ اَكلِ السَّمَكِ یورِثُ الفالِجَ... و اِتیانُ المَرأَةِ الحائِضِ یورِثُ الجُذامَ فِى الوَلدِ و الجِماعُ مِن غَیرِ اهراقِ الماءِ عَلى أَثَرِهِ یوجِبُ الحَصاةَ. الجِماعُ بَعدَ الجِماعِ مِن غَیرِ فَصلٍ بَینَهُما بِغُسْلٍ یورِثُ لِلوَلَدِ الجُنونَ وَ كَثرَةُ اَكلِ البَیضِ و اِدمانُهُ یوَلِّدُ الطَّحالَ و رِیاحافى رَأسِ المَعِدَةِ. و الاِمْتِلاءُ مِنَ البَیضِ المَسلوقِ یورِثُ الرَّبوَ وَ الاِنبِهارَ. اَكلُ اللَّحمِالنَّىِّ یوَلِّدُ الدُّودَ فِى البَطنِ. و اَكلُ التّینِ یقْمَلُ مِنهُ الجَسَدُ اِذا اَدْمَنَ عَلَیهِ. و شُربُ الماءِالبارِدِ عَقیبَ الشَّىءِ الحارِّ وَ الحَلاوَةِ یذهَبُ بِالاَسنانِ. و الاِكثارُ مِن اَكلِ لُحومِ الوَحشِ وَ البَقَرِ یورِثُ تَغَیرَ العَقلِ وَ تَحَیرَ الفَهمِ وَ تَبَلُّدَ الذِّهنِ وَ كَثرَةَ النِّسیانِ؛
حمام رفتن با شكم پُر باعث قولنج مى‌گردد. شستشو با آب سرد بعد از خوردن ماهى، باعث فلج مى‌شود. همبسترى در حال حیض باعث جذام فرزند مى‌شود. همبسترى‌اى كه در پى آن دفع مَنى و ادرار نباشد، باعث سنگ كلیه و مثانه مى‌شود.جماع پى در پى بدون غسل باعث جنون فرزند مى‌شود. زیاد خوردن تخم مرغ و استمرار بر آن، باعث بیمارى طحال و گاز معده مى‌شود. انباشته كردن شكم از تخم مرغ آب پز باعث گرفتگى قلب و تنگى نفس مى‌شود. خوردن گوشت نپخته، باعث تولید كرم در معده مى‌شود. پیوسته انجیر خوردن باعث چاقى مى‌شود. نوشیدن آب سرد بعد از غذاى داغ و شیرینى، باعث خرابى دندان مى‌گردد و زیاد خوردن گوشت حیوانات وحشى (حلال گوشت) و گاو باعث تغییر (به هم ریختگى) عقل و سرگردانى فهم و كند ذهنى و فراموشى مى‌شود.
طب الرضا، ص ۷۵

امام رضا علیه السلام فرمودند:
اِذا جُعْتَ فَكُل وَاِذا عَطِشْتَ فَاشْرَبْ وَ اِذا هاجَ بِكَ البَولُ فَبُلْ، وَلا تُجامِعْ اِلاّ مِنْ حاجَةٍ، وَ اِذا نَعَسْتَ فَنَم، فَاِنَّ ذلِكَ مَصَحَّةٌ لِلْبَدَنِ؛
چون گرسنه شدى بخور، چون تشنه شدى بنوش، چون ادرار بر تو فشار آورد، ادرار كن، جز از سر نیاز، با همسرت نزدیكى مكن و چون احساس خواب آلودگى كردى، بخواب، كه اینها مایه تندرستى است.
فقه الرضا علیه السلام، ص ۳۴۰

امام صادق علیه السلام فرمودند:
ثَلاثَةٌ یهْدِمْنَ الْبَدَنَ وَ رُبَّما قَتَلْنَ: دُخولُ الْحَمّامِ عَلَى الْبِطْنَةِ، وَالْغِشیانُ عَلَى الاِمْتِلاءِ وَ نِكاحُ العَجائِزِ؛
سه چیز بدن را فرسوده مى‌كند و شاید هم نابود كند: حمّام رفتن با شكم پُر، آمیزش كردن با شكم پُر و همبسترى با پیر زنان.
من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۵۵، ح ۴۹۰۴

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اِغْتَنِموا بَردَ الرَّبیعِ فَاِنَّهُ یفعَلُ بِاَبدانِكُمْ ما یفعَلُ بِاَشجارِكُم وَ اجْتَنِبوا بَردَ الخَریفِ فَاِنَّهُ یفعَلُ بِاَبدانِكُم ما یفعَلُ بِاَشجارِكُم؛
غنیمت بدانید هواى بهار را، زیرا كه با بدن‌هاى شما همان مى‌كند كه با درختان مى‌‍كند و خودتان را از هواى پاییز بپوشانید كه با شما همان مى‌كند كه با درختان مى‌كند.
بحارالأنوار، ج ۵۹، ص ۲۷۱، ح ۶۹

امام رضا علیه السلام فرمودند:
عَلَیكَ بِالاِثْمِدِ فَاِنَّهُ یجْلُو الْبَصَرَ وَ ینْبِتُ الاَشْفارَ وَ یطَیبُ النَّكْهَةَ وَیزیدُ فِى الباه؛
سرمه سیاه بِكشید، چرا كه دیده را جلا مى‌دهد، مژه‌ها را مى‌رویاند، دهان را خوشبومى‌كند و بر توان جنسى مى‌افزاید.
مكارم الاخلاق، ص ۴۶

امام رضا علیه السلام فرمودند:
و مَنِ اغْتَسَلَ مِنَ الْماءِ الَّذى قَدِ اغْتُسِلَ فیهِ فَاَصابَهُ الْجُذامُ فَلا یـلومَنَّ اِلاّ نَفْسَهُ؛
هر كس با آبى غسل كند كه پیش‌تر در آن غسل شده است، به جذام مبتلا شود، پس كسى را جز خود سرزنش نكند.
كافى، ج ۶، ص ۵۰۳، ح ۳۸

امام رضا علیه السلام فرمودند:
مِنْ اَخْلاقِ الاَنبیاءِ التَّنَظُّفُ؛
پاكیزگى از اخلاق پیامبران است.
كافى، ج ۵، ص ۵۶۷، ح ۵۰

امام صادق علیه السلام فرمودند:
غَسْلُ الرَّأسِ بِالْخَطْمىِّ اَمانٌ مِنَ الصُّداعِ وَ بَراءَةٌ مِنَ الْفَقْرِ وَ طَهورٌ لِلرَّأسِ مِنَ الحَزاز؛
شستن سر با خطمى، مایه ایمنى از سردرد، بركنار ماندن از فقر و پاكیزگى سر از شوره است.
ثواب الاعمال، ص ۱۹

امام صادق علیه السلام فرمودند:
خُذْ مِنْ شارِبـِكَ وَ اَظْفارِكَ فى كُلِّ جُمُعَةٍ فَاِنْ لَمْ یكُنْ فیها شَىْءٌ فَحُكَّها لا یصیبُكَ جُنونٌ وَ لا جُذامٌ وَ لا بَرَصٌ؛
در هر جمعه، اندكى از سبیل و ناخن‌هاى خود را بگیر، و اگر هم چیزى وجود نداشته باشد، آن را (كمى) بساى، [كه در این صورت] دیوانگى، جذام و پیسى به تو نمى‌رسد.
كافى، ج ۶، ص ۴۹۰، ح ۳

امام صادق علیه السلام فرمودند:
غَسْلُ الاِناءِ وَ كَسْحُ الْفِناءِ، مَجْلَبَةٌ لِلرِّزْقِ؛
شستن ظرف و جارو زدن جلو در منزل، باعث جلب روزى مى‌شود.
خصال، ص ۵۴، ح ۷۳

امام صادق علیه السلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ یحِبُّ الْجَمالَ وَ التَّجْمیلَ وَ یكْرَهُ البُؤْسَ وَ التَّباؤسَ فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ اِذا اَنْعَمَ عَلى عَبْدٍ نِعْمَةً اَحَبَّ اَنْ یرى عَلَیهِ اَثـَرَها. قیلَ: وَ كَیفَ ذلِكَ؟ قالَ: ینَظِّفُ ثَوبَهُ وَ یطَیبُ ریحَهُ وَ یجَصِّصُ دارَهُ وَ یكْنِسُ أفْنیتَهُ حَتّى اِنَّ السِّراجَ قَبْلَ مَغیبِ الشَّمْسِ ینْفِى الْفَقْرَ وَ یزیدُ فِى الرِّزْقِ؛
خداوند زیبایى و خودآرایى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده‌اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ حضرت فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانه‌اش را گچ‌كارى كند، جلوى در حیاط خود را جارو كند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را مى‌برد و روزى را زیاد مى‌كند.
امالى طوسى، ص ۲۷۵، ح ۵۲۶

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث