بهداشت و سلامت
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ یحِبُّ الْجَمالَ وَ التَّجْمیلَ وَ یكْرَهُ البُؤْسَ وَ التَّباؤسَ فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ اِذا اَنْعَمَ عَلى عَبْدٍ نِعْمَةً اَحَبَّ اَنْ یرى عَلَیهِ اَثـَرَها. قیلَ: وَ كَیفَ ذلِكَ؟ قالَ: ینَظِّفُ ثَوبَهُ وَ یطَیبُ ریحَهُ وَ یجَصِّصُ دارَهُ وَ یكْنِسُ أفْنیتَهُ حَتّى اِنَّ السِّراجَ قَبْلَ مَغیبِ الشَّمْسِ ینْفِى الْفَقْرَ وَ یزیدُ فِى الرِّزْقِ؛
خداوند زیبایى و خودآرایى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده‌اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ حضرت فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانه‌اش را گچ‌كارى كند، جلوى در حیاط خود را جارو كند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را مى‌برد و روزى را زیاد مى‌كند.
امالى طوسى، ص ۲۷۵، ح ۵۲۶
امام باقر علیه السلام فرمودند:
شَكَتِ الْكَعْبَةُ اِلَى اللهِ ما تَلْقى مِنْ اَنْفاسِ الْمُشْرِكینَ، فَاَوحَى اللهُ اِلَیها:اَنْ قَرّى یا كَعْبَةُ، فَاِنّى اُبْدِلُكَ بِهِمْ قَوْما یتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللهُ مُحَمَّدا صلّی الله علیه و آله اَوحى اِلَیهِ مَعَ جَبْرَئیلَ بِالسِّواكِ وَالْخِلالِ؛
كعبه از زجرى كه از بوى بد نفس‌هاى مشركین مى‌كشید، به درگاه خداوند شكایت نمود، خداوند به آن وحى كرد، تو را مژده باد كه بجاى اینان كسانى را جایگزین مى كنم كه با شاخه‌هاى درخت خلال مى‌كنند. هنگامى كه خداوند حضرت محمد صلّی الله علیه و آله را مبعوث فرمود، توسط جبرئیل سفارش مسواک و خلال كردن را به او وحى كرد.
محاسن، ج ۲، ص ۵۵۸، ح ۹۲۴
امام على علیه السلام فرمودند:
تَنَظَّفوا بِالْماءِ مِنَ النَّتْنِ الرِّیحِ الَّذى یتَأَذّى بِهِ وَ تَعَهَّدوا اَنْفُسَكُمْ، فَاِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یبْغِضُ مِنْ عِبادِهِ القاذورَةَ الَّذى یتَاَنَّفُ بِهِ مَنْ جَلَسَ اِلَیهِ؛
خودتان را با آب، از بوى بدى كه دیگران را آزار مى‌دهد، پاک كنید و این كار را پیوسته انجام دهید؛ چرا كه خداوند، از بنده آلوده‌اى كه هر كس با او بنشیند، بینى‌اش را از [بوى بد] وى مى‌گیرد، نفرت دارد.
خصال، ص ۶۲۰، ح ۱۰
جابر بن عبدالله گوید:
اَتانا رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله فَرأى رَجُلاً شَعِثا قَدْ تَفَرَّقَ شَعْرُهُ، فَقال: اَما كان یجِدُ هذا ما یسَكِّنُ بِهِ شَعْرَهُ؟! وَ رأى رَجُلاً آخَرَ (و) عَلَیهِ ثیابٌ وَسِخَةٌ فَقال: اَما كانَ هذا یجِدُ ماءً یغْسِلُ بِهِ ثَوْبَهُ؟!
رسول خدا صلّی الله علیه و آله نزد ما آمد و چشمش به مردى افتاد كه موهایش ژولیده و در هم بود. حضرت فرمودند: آیا این مرد چیزى پیدا نكرد كه با آن موهاى خود را مرتب كند؟ و مرد دیگرى را دیدند كه لباس‌هاى چركین به تن داشت، فرمودند: آیا این مرد آبى پیدا نكرده كه لباسش را بشوید؟
سنن ابى داود، ح ۴۰۶۲
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
فِى السِّواكِ اِثْنَتَى عَشَرَةَ خَصْلَةً: مَطْهَرَةٌ لِلْفَمِ، و مَرضاتٌ لِلرَّبِّ وَیبَیضُ الاَسْنانَ وَ یذْهَبُ بِالْحَفَرِ وَ یقِلُّ الْبَلْغَمَ وَ یشَهِّى الطَّعامَ وَ یضاعِفُ الْحَسَناتِ وَتُصابُ بِهِ السُّنَّةُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلائِكَةُ وَ یشُدُّ اللِّثَةَ وَ هُوَ یمُرُّ بِطَریقَةِ الْقُرآنِ وَ رَكْعَتَینِ بِسِواكٍ اَحَبُّ اِلَى اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ سَبْعینَ رَكْعَةً بِغَیرِ سِواكٍ؛
مسواک زدن دوازده فایده دارد: دهان را پاكیزه، خداوند را خشنود، دندان‌ها را سفید، جرم دندان‌ها را پاک، بلغم را كم، غذا را مطبوع، حسنات را چندین برابر مى‌كند، به سنت عمل مى‌شود، فرشتگان حضور پیدا مى‌كنند، لثه محكم مى‌شود، بر گذرگاه تلاوت قرآن مى‌گذرد و دو ركعت نماز با مسواک، نزد خداوند محبوب‌تراست از هفتاد ركعت نماز بى مسواک.
خصال، ص ۴۸۰، ح ۵۲
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
طَهِّروا هذِه الاَجْسادَ طَهَّرَكُمُ اللهُ، فَاِنَّهُ لَیسَ عَبْدٌ یبیتُ طاهِرا اِلاّباتَ مَعَهُ مَلَكٌ فى شِعارِهِ وَ لا یتَقَلَّبُ ساعَةً مِنَ اللَّیلِ اِلاّ قالَ: اَللهمَّ اغْفِرْ لِعَبْدِكَ فَاِنَّ هُباتَ طاهِرا؛
این بدن‌ها را پاكیزه كنید، خداوند پاكیزه‌تان كند، زیرا هیچ بنده‌اى نیست كه شب با بدنى پاكیزه بخوابد مگر این كه فرشته‌اى در جامه او با وى مى‌‎خوابد و هیچ لحظه‌اى از شب از این پهلو به آن پهلو نمى‌شود، مگر این كه آن فرشته مى‌گوید: خدایا بنده‌ات رابیامرز، زیرا كه با بدنى پاكیزه خوابیده است.
كنز العمال، ح ۲۶۰۰۳