علم و دانش
امام على علیه السّلام فرمودند:
خُذوا مِنَ العِلمِ مابَدا لَكُم ، وإيّاكُم أن تَطلُبوهُ لِخِصالٍ أربَعٍ : لِتُباهوا بهِ العُلَماءَ ، أو تُماروا بهِ السُّفَهاءَ ، أو تُراؤوا بهِ في الَمجالِسِ ، أوتَصرِفوا وُجوهَ النّاسِ إلَيكُم لِلتَّرَؤّسِ؛
از علم ، هر آنچه كه برايتان پيش مى آيد فرا گيريد و زنهار كه آن را براى چهار كار بياموزيد : براى فخر فروشى بر علما ، يا ستيزه كردن با جاهلان ، يا خودنمايى در مجالس ، يا جلب كردن توجه مردم به خود و رياست كردن بر آنها .
الإرشاد : 1 / 230 منتخب ميزان الحكمه : 400
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

هر كه دانش را براى خدا بياموزد ، به هيچ بابى از آن نرسد مگر اين كه بيش از پيش ، خود را حقيرتر بيند ، با مردم افتاده تر شود ، ترسش از خدا بيشتر گردد و در دين كوشاتر شود . چنين كسى از علم بهره مند مى شود . پس ، بايد آن را بياموزد . امّا كسى كه دانش را براى دنيا و منزلت يافتن نزد مردم و موقعيت يافتن نزد سلطان و حاكم فرا گيرد ، به هيچ بابى از آن نرسد مگر اين كه خود بزرگ بين تر شود و بر مردم بيشتر بزرگى فروشد و از خدا بيشتر غافل شود و از دين بيشتر فاصله گيرد . چنين كسى از دانش سود نمى برد ؛ بنابراين ، بايد (از تحصيل دانش) خوددارى ورزد و عليه خود حجّت و پشيمانى و رسوايى در روز قيامت فراهم نياورد .
روضه الواعظين : 16 منتخب ميزان الحكمه : 400
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن طَلَبَ العِلمَ فهُوَ كالصّائمِ نَهارَهُ ، القائمِ لَيلَةُ ، وإنَّ بابا مِنَ العِلمِ يَتَعَلَّمُهُ الرَّجُلُ خَيرٌ لَهُ مِن أن يَكونَ أبو قُبَيسٍ ذَهَبا فأنفَقَهُ في سَبيلِ اللّه ؛
هر كه دانش بجويد ، مانند كسى است كه روز خود را به روزه گذراند وشبش را به عبادت . اگر كسى يك بابِ علم بياموزد ، برايش بهتر است از اين كه كوه ابو قبيس طلا باشد و او آن را در راه خدا انفاق كند .
منيه المريد : 100 منتخب ميزان الحكمه : 398
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَستُ اُحِبُّ أن أرى الشّابَّ مِنكُم إلاّ غاديا في حالَينِ : إمّا عالِما أو مُتَعَلِّما ، فإن لَم يَفعَلْ فَرَّطَ ، فإن فَرَّطَ ضَيَّعَ ، وإنْ ضَيَّعَ أثِمَ ، وإن أثِمَ سَكَنَ النارَ والذي بَعَثَ مُحمّدا بِالحَقِّ؛
دوست ندارم جوان شما را جز در دو حـال ببينم : دانشمند يا دانش آموز ؛ زيرا اگر چنين نباشد كوتاهى كرده و چون كوتاهى كند ، ضايع گشته و چون ضايع گردد ، گنهكار باشد و چون گنهكار باشد ، سوگند به آن كه محمّد را بحقّ برانگيخت ، در آتش جاى گيرد .
أمالي الطوسيّ : 303 / 604