علما و دانشمندان
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ألا اُخبِرُكُم عَنِ الأجوَدِ الأجوَدِ ؟ اللّه الأجوَدُ الأجوَدُ ، وأنا أجوَدُوُلدِ آدَمَ ، وأجوَدُكُم مِن بَعدي رَجُلٌ عُلِّمَ عِلما فنَشَرَ عِلمَهُ ، يُبعَثُ يَومَ القِيامَةِ اُمَّةً وَحدَهُ ، ورَجُلٌ جادَ بِنَفسِهِ للّه عز و جل حَتّى يُقتَلَ ؛
آيا شما را از بخشنده ترين بخشنده خبر ندهم؟ خداوند بخشنده ترين بخشنده است . و من بخشنده ترين فرزند آدم هستم و بعد از من بخشنده ترين شما ، مردى است كه دانش را آموزش دهد و از اين راه دانش او پخش شود . او در روز قيامت به تنهايى همچون يك امّت برانگيخته مى گردد و نيز مردى كه در راه خداوند عز و جل جانبازى كند تا كشته شود .
الترغيب والترهيب : 1 / 119 / 5 منتخب ميزان الحكمه : 400
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
فَضلُ العالِمِ عَلى العابِدِ بِسَبعينَ دَرَجَةً ، بَينَ كُلِّ دَرَجَتَينِ حُضْرُ الفَرَسِ سَبعينَ عاما ؛ وذلكَ أنَّ الشَّيطانَ يَضَعُ البِدعَةَ لِلنّاسِ فيُبصِرُها العالِمُ فيَنهى عَنها ، والعابِدُمُقبِلٌ عَلى عِبادَتِهِ لا يَتَوَجَّهُ لَها ولا يَعرِفُها ؛
عـالـم ، هفتاد درجـه بـر عابد برترى دارد كه فاصله هر درجه از ديگرى به اندازه اى است كه يك اسب هفتاد سال بدود . علّت اين برترى آن است كه شيطان در ميان مردم بدعتى مى گذارد و دانشمند به آن پى مى برد و مردم را از آن نهى مى كند ، امّا عابد سرگرم عبادت خود است و به بدعت نه توجهى دارد و نه آن را مى شناسد .
روضه الواعظين : 17 منتخب ميزان الحكمه : 398
امام على علیه السّلام فرمودند:

از جمله حقوق شخص دانشمند بر تو این است که (هر گاه در میان جمعى بود) بر همگان سلام کنى و به او نیز اختصاصا سلام گویى، روبه رویش بنشینى، در حضور او با دست و چشم و ابرو اشاره نکنى، در مخالفت با نظر او نگویى: «فلانى چنین گفته است». نزد او از کسى غیبت نکنى، در مجلسش درگوشى صحبت نکنى، جامه اش را نگیرى، اگر خسته بود، در سؤال کردن اصرار نورزى. از طول مجالسش به تنگ نیایى؛ زیرا حکایت همنشینى با او حکایت درخت خرمایى است که انتظار مى کشى تا کى از آن چیزى براى تو بیفتد.
کنزالعمّال : 29363
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
يُـهلِكُ اللّه سِـتّا بِسِتٍّ : الاُمَراءَ بـالجَورِ ، والعَربَ بالعَصَبيَّةِ ، والدَّهاقِينَ بالكِبرِ ، والتُّجّارَ بالخِيانَةِ ، وأهلَ الرُّستاقِ بالجَهلِ ، والفُقَهاءَ بالحَسَدِ ؛
خداوند شش گروه را به سبب شش خصلت نابود مى كند : فرمانروايان را به سبب ستمگرى ، عرب ها را به سبب تعصّب ، ملاّكان را به سبب كبر ، بازرگانان را به سبب خيانت ، روستاييان را به سبب نادانى و فقيهان را به سبب حسادت .
بحار الأنوار : 78 / 207 / 67