راسخون - یار همیشه همراه : شناخت قرآن

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لا تستشفينَّ بغير القرآن فانه من کل داءٍ شاف.
به غير قرآن شفا مجوييد، زيرا که از هر دردي، شفا دهنده خواهد بود.
غرر الحکم، ح 10316

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
في القرآن شفاء من کل داءٍ.
در قرآن، شفاي هر دردي است.
مکارم الاخلاق، ص 420

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
عليکم بالقرآن فانّه الشفاء النافع و الدواء المبارک و عصمة لمن تمسّک به و نجاة لمن تَبِعَهُ.
بر شما باد به کتاب خدا زيرا قرآن شفايي سودمند و داروي پربرکت است و حافظ کسي است که به آن تمسک جويد و نجات بخش کسي که از آن پيروي کند.
جامع الاخبار، ج 1، ص 432

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
خير الدواء القرآن.
بهترين دارو، قرآن است.
آثار الصادق، ح 26469

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
ذلک القرآن يأتي يوم القيامة بالرجل الشاب يقول لربه عز و جل يا رب هذا اظمأتُ نهاره و اَسهرتُ ليلَهُ و قوّيتُ في رحمتِک طمعهُ و فسحت في رحمتک امله.
قرآن روز قيامت با شخصي جوان مي آيد و به پروردگار مي گويد: اي خدا اين بنده شب کرد روزهايش را و روز کرد شبهايش را در حالي که طمعش را در رحمت تو قوي کرد و سير کرد آرزوهايش را در رحمت تو.
مستدرک الوسائل، ج 4، ص 246

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
من استکفي بآية من القرآن من الشرق الي الغرب کفي اذا کان بيقينٍ.
هر که به يک آيه قرآن اکتفا کند از شرق تا غرب عالم اين آيه کفايت مي کند او را اگر همراه با يقين باشد.
الکافي، ج 2، ص 623

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشتُ بعد ان یکون القرآن معی.
اگر همه مردمی که ما بین مشرق و مغرب هستند بمیرند، من از تنهایی هراس نکنم بعد از آن که قرآن با من باشد.
الکافی، ج 2، ص 602

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إن کتاب الله اصدق الحديث و احسن القصص.
همانا کتاب خدا داراي راست ترين سخن ها و بهترين داستان هاست.
الکافي، ج 3، ص 422

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عليکم بتلاوة القرآن فان درجات الجنة علي عود آيات القرآن فاذا کان يوم القيامة يقال لقاري القرآن اقرأ و ارق.
بر شما باد به تلاوت قرآن، به درستي که درجات بهشت به تعداد آيات قرآن کريم است، پس زماني که قيامت برپا شود، به قاري قرآن گفته مي شود که قرآن بخوان و بالا برو.
بحار الأنوار، ج 62، ص 370

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
من اوتي القرآن و الايمان فمثله الا ترجّه ريحها طيب و طعمها طيب و اَمَا الذي لم يؤت القرآن و الايمان مثله الحنظله طعمها سرّ و لاريح لها.
کسي که به او قرآن و ايمان عطا شده باشد مثل او مثل ترنج است که بوي آن خوب و طعم آن هم خوب و پاک است و کسي که به او قرآن و ايمان عطا نشده باشد مثل آن مثل ميوه حنظله است که طعم آن تلخ و بويي هم ندارد.
الکافي، ج 2، ص 442

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
آيات القرآن خزائن (العلم) فکلما فُتحت خزائنه ينبغي لک ان تنظر ما فيها.
آيات قرآن خزائن و مخزنهايي هستند براي علم، پس هر زمان که باز شدند، سزاوار است بر تو تا بنگري که در آن چيست (و از آن علم گيري).
الکافي، ج 2، ص 446

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ان القرآن ظاهره انيق و باطنه عميق لا تفني عجائبهُ و لا تنقضي غرائبه و لا تکشفُ الظلمات الا به.
به راستي که قرآن ظاهرش زيبا و نيکو و باطن آن عميق است که از بين نمي رود، شگفتيهاي آن زائل نشده و چيزهاي نامأنوس آن تمام نمي شود و تاريکي هاي جهالت گشوده نمي شود مگر با قرآن.
نهج البلاغه، خطبه 83

امام علی علیه السّلام فرمودند:
کتاب الله بين اظهرکم ناطق لا يعيي لسانه و بيت لا تهدم ارکانه و عزّ لا تُهزمُ اعوانه.
کتاب خدا که در بين شما است گوينده اي است که زبانش ازگفتن حقايق خسته نمي شود و خانه اي است که ارکانش تا ابد از تندباد حوادث در امان است و عزيزي است که پيروان و يارانش هرگز شکست نمي خورند.
نهج البلاغه، خطبه 133

امام علی علیه السّلام فرمودند:
و اعلموا أن القرآن هو الناصح الذي لا يَغُشُّ و الهادي الذي لا يضلُّ و المحدث الذي لا يکذب و ما جالسي القرآن احدٌ الا قام عند بزيادة او نقصان زيادة في هدي او نقصان من عمي.
بدانيد که همانا قرآن پندآموزي است که در کار او فريب وجود ندارد و هدايت گري است که گمراه نمي کند و سخنگويي است که دروغ نمي گويد، هيچ کسي نزد قرآن نمي نشيند مگر اين که وقت بلند شدن و جداشدن در او زيادت و يا نقصاني ايجاد شود، زيادي در هدايت و نقصان در جهل و بي خبري او.
نهج البلاغه، خطبه 176

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ان الله سبحانه لم يَعِظْ احداً بمثل هذا القرآن فانه حبل الله المتين و سببَهُ الامين، و فيه ربيع القَلبِ و ينابيع العلم و ما لِلقلب جِلاءُ غيرهُ مع انَّه قد ذهب المتذکرون ... .
همانا خداوند سبحان کسي را به چيزي چون قرآن پند نداده است که قرآن ريسمان استوار خدا و وسيلة ايمني بخش است. در قرآن بهار دل و چشمه هاي دانش است، براي قلب جلايي جز قرآن نتوان يافت، به خصوص در جامعه اي که بيدار دلان رفته اند و غافلان و تغافل کنندگان حضور دارند. پس اگر خيري ديديد از قرآن ياري بگيريد و زماني که شر و بدي ديديد با قرآن از او جدا شويد و از کنارش برويد.
نهج البلاغه، خطبه 176

امام علی علیه السّلام فرمودند:
القرآن آمرٌ زاجدٌ و صامتٌ ناطق حجة الله علي خلقه اخذ عليه ميثاقهم و ارتهن عليه انفسهم اتمّ نوره و اکمل به دينه.
قرآن فرماندهي باز دارنده، و ساکتي گويا و حجت خدا بر مخلوقات است. خداوند پيمان عمل کردن به قرآن را از بندگان گرفته و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است. نورانيت قرآن را تمام و دين خود را به وسيله آن کامل فرمود.
نهج البلاغه، خطبه 183

امام علی علیه السّلام فرمودند:
فهو معدن الايمان و بحبوحته و ينابيع العلم و بحوره و رياض العدل و غُدرانُهُ و اثافيُّ الاسلام و بنيانُهُ و اودية الحقّ و غيطانهُ و بحرٌ لا ينزفُهُ المُستنزِفون ... .
قرآن معدن ايمان و اصل آن است و چشمه هاي دانش و درياي علوم است، سرچشمه عدالت و نهر جاري عدل است، پايه هاي اسلام و ستون محکم آن است، نهرهاي جاري زلال حقيقت و سرزمين هاي آن است. دريايي است که تشنگان آن آبش را تمام نتوانند کشيد و چشمه اي است که آبش کمي ندارد، محل برداشت آبي است که هر چه از آن بردارند کاهش نمي يابد و منزلي است که مسافر آن را فراموش نخواهند کرد.
نهج البلاغه، خطبه 198

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ان الله سبحانه انزل کتاباً هادياً بيّنَ فيه الخير و الشرّ.
همانا خداوند سبحان کتابي هدايت گر فرستاد که خير و شر را آشکارا در آن بيان فرمود.
نهج البلاغه، خطبه 167

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ثم انزل عليه (انزل علي نبيه محمد) الکتاب نوراً لا تطفاً مصابيحه و سراجاً لا يخبوا توقُّدُهُ و بحراً ليدرک قعرُهُ و منهاجاً لا يُضل نهجه و شعاعاً لايظلم ضَوؤُهُ و فرقاناً لا يخمه برهانه و تبياناً لا تهدم ارکانه.
سپس خداوند قرآن را بر پيامبر - صلّي الله عليه و آله - نازل فرمود، قرآن نوري است که خاموشي ندارد، چراغي است که درخشندگي آن زوال نپذيرد، دريايي است که ژرفاي آن درک نشود، راهي است که روندة آن گمراه نگردد، شعله اي است که نور آن تاريک نشود، جدا کنندة حق و باطلي است که درخشش برهانش خاموش نگردد، بنايي است که ستون هاي آن خراب نشود.
نهج البلاغه، خطبه 198

امام علی علیه السّلام فرمودند:
القرآن غني لا غني دونه و لا فقر بعده.
قرآن ثروتي است که پس از او ثروتي نيست و فقر و گرفتاري اي بعد از آن وجود ندارد.
مجمع البيان، ج 1، ص 15

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث