عضویت العربیة English
يکشنبه، 2 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
تلاوت، قرائت و حفظ قرآن
در عیون اخبار الرّضا ـ به نقل از رجاء بن ابى ضحاک در بیان سیره امام رضا علیه السلام در سفر به خراسان ـ آمده:
عیون أخبار الرِّضا عن رجاءَ بنِ أبی الضحّاک ـ فی ذکرِ سیرة الإمام الرِّضا علیه السلام وقد صَحبَه إلى خراسان ـ : یکثِرُ باللَّیلِ فی فِراشِهِ مِن تِلاوَةِ القرآنِ ، فإذا مَرَّ بآیةٍ فیها ذِکرُ جَنّةٍ أو نارٍ بَکى وسَألَ اللّهَ الجَنّةَ وتَعَوَّذَ بهِ مِن النارِ.
شب ها در بسترش بسیار قرآن مى خواند و هرگاه به آیه اى که در آن از بهشت یا آتش یاد شده بود مى رسید، مى گریست و بهشت را از خدا مسألت مى کرد و از آتش به او پناه مى برد.
عیون اخبار الرّضا علیه السلام: ج ۲، ص ۱۸۲
امام صادق علیه السلام فرمودند:
«إِنَّ عِدَّةَ اَلشُّهُورِ عِنْدَ اَللّٰهِ اِثْنٰا عَشَرَ شَهْراً فِی کِتٰابِ اَللّٰهِ یَوْمَ خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ» فَغُرَّةُ اَلشُّهُورِ شَهْرُ اَللَّهِ عَزَّ ذِکْرُهُ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَلْبُ شَهْرِ رَمَضَانَ لَیْلَةُ اَلْقَدْرِ وَ نَزَلَ اَلْقُرْآنُ فِی أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَاسْتَقْبِلِ اَلشَّهْرَ بِالْقُرْآنِ.
به راستى که شماره ماها در پیشگاه خداوند در کتاب خدا آن روز که آسمان‌ها و زمین را آفرید، دوازده ماه است. نخستین آن ماه‌ها، ماه خداوند - که یاد او بزرگ است - مى‌باشد و آن ماه رمضان است و قلب آن ماه، شب قدر است، و قرآن در نخستین شب از ماه رمضان نازل شده است. پس با قرآن به استقبال آن ماه برو.
الکافی: ج ۴، ص ۶۵
على بن حمزه گوید:
دَخَلتُ عَلى أبی عَبدِ اللّهِ علیه السلام فَقالَ لَهُ أبو بَصیرٍ: جُعِلتُ فِداکَ! أقرَأُ القُرآنَ فی شَهرِ رَمَضانَ فی لَیلَةٍ؟ فَقالَ: «لا». قالَ: فَفی لَیلَتَینِ؟ قالَ: «لا». قالَ: فَفی ثَلاثٍ؟ قالَ: «ها» ـ وأشارَ بِیَدِه ـ . ثُمَّ قالَ: «یا أبا مُحَمَّدٍ، إنَّ لِرَمَضانَ حَقّا وحُرمَةً لا یُشبِهُهُ شَیءٌ مِنَ الشُّهورِ، وکانَ أصحابُ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله یَقرَأُ أحَدُهُمُ القُرآنَ فی شَهرٍ أو أقَلَّ؛ إنَّ القُرآنَ لا یُقرَأُ هَذرَمَةً ولکِن یُرَتَّلُ تَرتیلاً، فَإِذا مَرَرتَ بِآیَةٍ فیها ذِکرُ الجَنَّةِ فَقِف عِندَها وسَلِ اللّهَ عز و جل الجَنَّةَ، وإذا مَرَرتَ بِآیَةٍ فیها ذِکرُ النّارِ فَقِف عِندَها وتَعَوَّذ بِاللّهِ مِنَ النّارِ».
خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم. ابو بصیر به او عرض کرد: فدایت شوم! آیا در ماه رمضان، قرآن را در یک شب بخوانم؟ فرمودند: «نه». گفت: در دو شب؟ فرمودند: «نه». گفت: در سه شب؟ [امام علیه السلام] با اشاره دست فرمودند: «آرى». سپس فرمودند: «اى ابو محمّد! رمضان، حق و حرمتى دارد که هیچ یک از ماه ها شبیه آن نیست. هر کدام از اصحاب محمّد صلّى الله علیه و آله قرآن را در یک ماه یا کمتر مى‌‎خواند. قرآن نباید تندتند خوانده شود؛ بلکه با ترتیل و آرامش خوانده مى‌شود. هر گاه به آیه‌اى رسیدى که یاد بهشت در آن است، درنگ کن و از خدا بهشت بخواه، و هر گاه به آیه‌اى رسیدى که یاد آتش در آن است، بِایست و از آتش به درگاه خدا پناه ببر».
الکافی: ج ۲ ص ۶۱۷
امام صادق علیه السلام به ابا بصیر فرمودند:
فَإِذَا مَرَرْتَ بِآیَةٍ فِیهَا ذِکْرُ الْجَنَّةِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ سَلِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ الْجَنَّةَ وَ إِذَا مَرَرْتَ بِآیَةٍ فِیهَا ذِکْرُ النَّارِ فَقِفْ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ ؛
هرگاه به آیه‌ای رسیدی که در آن از بهشت یاد شده است، آنجا درنگ کن و از خداوند سبحان بهشت را طلب کن و هر گاه به آیه‌ا‌ی رسیدی که در آن از دوزخ یاد شده است آنجا درنگ کن و از دوزخ به خدا پناه ببر.
الکافی، ج 2، ص 617