حضرت محمد صلّی‌الله‌علیه‌وآله
امام صادق علیه السلام روایت کرده‌اند:
قَالَ جَعْفَرٌ اَلصَّادِقُ عَنْ أَبِیهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَتَى رَجُلٌ اَلنَّبِیَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَسَلَّمَ عَلَیْهِ فَقَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَیْکُمُ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ اَلرَّجُلُ یَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّمَا أَنَا وَحْدِی فَقَالَ عَلَیْکَ وَ عَلَى فَرَسِکَ.
مردى نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله آمد و سلام کرد، آن حضرت فرمودند: و علیکم السلام، مرد گفت: اى رسول خدا! من تنها هستم و شما جواب جمع دادید! پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: بر تو و اسب تو درود فرستادم.
النوادر (للراوندی)، ج ۱، ص ۴۱
امام رضا علیه السلام فرمودند:
کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله یُکْثِرُ الصِّیَامَ فِی شَعْبَانَ إِلَى أَنْ قَالَ وَ کَانَ یَقُولُ شَعْبَانُ شَهْرِی وَ هُوَ أَفْضَلُ الشُّهُورِ بَعْدَ شَهْرِ رَمَضَانَ فَمَنْ صَامَ فِیهِ یَوْماً کُنْتُ شَفِیعَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.
رسول خدا صلّی الله علیه و آله در ماه شعبان زیاد روزه می گرفتند و می فرمودند که شعبان ماه من است و آن افضل ماه ها است بعد از ماه رمضان و هر کس روزی را در آن روزه بگیرد من شفیع او در روز قیامت خواهم بود.
وسایل الشیعه: ج 10، ص 410
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم… وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّهِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّهِ.
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه ‏السلام هدایت مى‏ یابید و به وسیله حسن احسان مى‏ شوید و به وسیله حسین خوشبخت مى‏ گردید و بدون او بدبخت. بدانید که حسین درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى ‏کند.
البرهان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 232
امام مهدی علیه السلام فرمودند:
بَعَثَ مُحَمَّدا(ص) رَحمَةً لِلعالَمینَ، وتَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ، وخَتَمَ بِهِ أنبِیاءَهُ، وأَرسَلَهُ إلَی النّاسِ کافَّةً، وأَظهَرَ مِن صِدقِهِ ما أظهَرَ، وبَینَ مِن آیاتِهِ وعَلاماتِهِ ما بَینَ.
خداوند محمّد(ص) را به عنوان رحمتی برای جهانیان بر انگیخت و نعمتش را با او تمام کرد و سلسله پیامبرانش را بدو پایان بخشید و او را به سوی همه مردمان فرستاد و در باره حقّانیت و راستگویی او، نشانه هایی را نمودار ساخت و آیات و علامت های بسیاری را از او نشان داد.
بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۱۹۴