حضرت فاطمه علیهاالسلام
امام علی علیه السّلام فرمودند:
ان فاطمة بنت رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) لم تزل مظلومة من حقها ممنوعة و عن ميراثها مدفوعة لم تحفظ فيها وصية رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) و لا روعى فيها حقه و لا حق الله عزوجل و كفى بالله خاكما و من الظالمين منتقما.
فاطمه دختر پيامبر همواره مظلوم بود و از حق خود وارث پدر محروم گرديد و درباره او به توصيه پيامبر عمل نشد و حق پيامبر و خداى بزرگ نسبت به فاطمه مراعات نشد و خدا به عنوان داور و انتقام گيرنده از ستمگران كافى است.
امالى شيخ طوسى: 155.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان فاطمة (سلام الله عليها) مكثت بعد رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) خمسة و سبعين يوما و كان دخلها حزن شديد على ابيها و كان يأتيها جبرئيل فيحسن عزائها على ابيها و يطيب نفسها و يخبرها عن ابيها و مكانه و يخبرها يما يكون بعدها فى ذريتها و كان على عليه السلام يكتب ذلك.
حضرت فاطمه (سلام الله عليها) پس از پيامبر فقط 75 روز زنده بود و در اين مدت غم جانكاه فراق پدر او را رنج مى داد. بهمين خاطر جبرئيل مى آمد و او را تسلى مى داد و با سخنان و خبرهائى كه از موقعيت و مكان پدرش ‍ مى داد به او آرامش مى بخشيد و گاهى نيز از حوادث آينده و زندگى و سرنوشت فرزندانش براى او سخن مى گفت و على عليه السلام همه آنها را مى نوشت.
كافى ج 1: 458.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عاشت فاطمة (سلام الله عليها) لم تركاشرة و لا ضاحكة تأتى قبور الشهدأ فى كل جمعة مرتين الأثنين و الخميس فتقول: هيهنا كان رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) و هيهنا كان المشركون.
حضرت فاطمه (سلام الله عليها) - پس از پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) - خندان و خوشحال ديده نشد. هر هفته دو بار - روزهاى دوشنبه و پنجشنه - بر سر تربت شهيدان احد مى آمد. آنگاه - به ياد خاطرات گذشته - مى گفت: پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) در اينجا مستقر بود و مشركين در آنجا.
كافى، 6: 561.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
البكائون خمسة: آدم، و يعقوب، و يوسف، عليه السلام و فاطمة (سلام الله عليها) بنت محمد (صلى الله عليه و آله و سلم) و على بن الحسين عليه السلام. ... اما فاطمة (سلام الله عليها) فبكت على رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) حتى تأذى بها اهل المدينة فقالوا لها: قد اذيتنا بكثرة بكائك، فكانت تخرج الى المقابر - مقابر الشهدأ - فتبكى حتى تقضى حاجتها ثم تنصرف.
گريه كنندگان - معروف تاريخ - پنج نفرند: آدم و يعقوب و يوسف عليه السلام و فاطمه زهرا (سلام الله عليها) و امام سجاد عليه السلام آنگاه حضرت صادق عليه السلام در بيان علت گريه آنان مى فرمايد: ... فاطمه (سلام الله عليها) نيز آن قدر بر فراق پدر گريست كه مردم مدينه به زحمت افتاده و گفتند: با گريه بسيارت ما را آزردى، او نيز ناچار به سوى مزار شهداى احد مى رفت و آن قدر گريه مى كرد تا آرام مى گرفت و بر مى گشت.
الخصال: 272، ح 15.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
انما سمیت فاطمة (سلام الله علیها) محدثة لان الملائکة کانت تهبط من السمأ فتنادیها کما تنادى مریم بنت عمران فتقول: یا فاطمة ان الله اصطفاک و طهرک و اصطفاک على نسأ العالمین یا فاطمة اقنتى لربک و اسجدى و ارکعى مع الراکعین فتحدثهم و یحدثونها.
(حضرت) فاطمه علیها السلام به آن جهت ((محدثه)) نام گرفت که ملائکه از آسمان فرود مى آمد و او را صدا مى زد همان گونه که مریم علیه السلام را ندا مى داد و مى گفت: ((اى فاطمه، خدا تو را برگزید و پاکیزه ساخت و بر همه زنان عالم برترى داد. اى فاطمه همواره خدا را عبادت کن و براى او سجده نما و همراه با رکوع کنندگان به درگاه او رکوع کن)). او با فرشتگان سخن مى گفت و آنان نیز با او سخن مى گفتند.
علل الشرائع: 216.
امام صادق علیه السّلام از قول پدرانشان علیهم السّلام فرمودند:
لمّا حضرَتْ فاطمةَ الوفاةُ بَکَتْ، فقالَ لها امیرالمؤمنین یا سیدتی ما یبکیکِ ؟ قالتْ: ابکی لِما تَلقی بَعدی.
زمانی که حضرت فاطمه علیها السلام در حال احتضار بودند و وفاتشان نزدیک شد، شروع به گریه کردند، امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمودند: ای بانوی من چرا گریه می کنی. حضرت حضرت فاطمه علیها السلام فرمودند: بر آنچه بعد از من (از رنجها و سختی ها) می بینی گریه می کنم.
بحار الانوار، ج 43، ص 218
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اذا كانَ يومَ القيامةِ تَقْبَلُ ابنتي فاطمةُ علي ناقةٍ مِنْ‌ نُوَقِ الجنّة مُدَبجَةَ الجَنْبينِ خِطامُها مِنْ لؤلؤِ رَطْبٍ، قَوائِمُها مِنْ الزُّمردِ الاخضرِ، ذَنْبُها مِنْ المِسْك الاَذْفَرِ عَيناها ياقوتتان حمراوان.
زماني كه قيامت فرا رسد، دخترم فاطمه سوار بر شتري از شترهاي بهشت مي آيد در حالي كه دو پهلوي آن شتر آراسته و نقش و نگار دار است و مهارش از لؤلؤيي نازك، پاهايش از زمرد سبز، دمش از مُشكي تيز بوي و دو چشمش از دو ياقوت قرمز است.
بحار الانوار، ج 43، ص 219
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
تُحْشَرُ ‌ابنتي فاطمةُ - سلام الله عليها - يومَ القيامةِ و معها ثيابٌ مصبوغهٌ ... .
دخترم فاطمه - سلام الله عليها - در روز قيامت در حالي محشور مي شود كه همراه او پيراهني است خونين كه به يكي از ساقهاي عرش آويزان است، حضرت زهراء - سلام الله عليها - مي گويد: اي خداوند عادل ميان من و قاتل فرزندم داوري كن. پيامبر - صلّي الله عليه و آله - فرمودند: قسم به پروردگار كعبه كه خداوند براي دخترم داوري مي كند.
بحار الانوار، ج 43، ص 220
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عن ابي عبد الله عليه السّلام قال: اذا كانَ يومُ القيامةِ جَمَعَ اللهُ الاولينَ و الآخِرينَ في صعيدٍ واحدٍ فينادي منادٍ: غُضُّوا ابصارَكم و نَكِّسُوا رُؤُسَكم حتّي تَجُوزَ فاطمةُ بنتُ محمدٍ - صلّي الله عليه و آله - الصراطَ.
وقتي روز قيامت فرا رسد، خداوند تمامي بشر از اولين و آخرين را در يك جا جمع مي كند پس منادايي ندا مي دهد: چشمانتان را ببنديد و سرهايتان را پايين بيندازيد تا فاطمه دختر محمد - صلّي الله عليه و آله - از صراط بگذرد.
بحار الانوار، ج 43، ص 224
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
كان رسول الله - صلّي الله عليه و آله - اذا ارادَ السفرَ سلَّمَ علي مَنْ اراد ...
پيامبر اكرم - صلّي الله عليه و آله - هرگاه مي خواستند به سفر بروند با هر كس از اهلبيت خود مي خواستند خدا حافظي كنند، خداحافظي مي كردند، سپس آخرين كسي كه از او خداحافظي مي كردند، فاطمه - سلام الله عليها - بود، پس سفرشان را از خانه فاطمه آغاز مي كردند و زماني كه از سفر باز مي گشتند اول از همه به خانه فاطمه - سلام الله عليها - مي رفتند.
بحار الانوار، ج 43، ص 83