حضرت فاطمه علیهاالسلام
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان فاطمة عليهاالسلام بنت رسول الله (ص) كانت مسبحتها من خيوط صوف مفتل عليه عدد التكبيرات فكانت عليهاالسلام تديرها بيدها تكبر و تسبح الى ان قتل حمزة بن عبد المطلب فاستعملت تربته و عملت التسابيح فاستعمها الناس
تسبيح حضرت فاطمه عليهاالسلام نخى بود كه بر آن به تعداد تكبيرات - 34 عدد - گره زده بود و آن را در دستش مى چرخانيد و تكبير و تسبيح مى گفت تا وقتى كه حمزه شهيد شد، تسبيح از تربت او ساخت. و از آن پس ‍ ساختن تسبيح در ميان مردم رواج يافت.
وسائل الشيعه ج 4: 1033
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
کانت فاطمة (سلام الله علیها) اذا دعت تدعو للمؤمنین و المؤمنات ولا تدعو لنفسها فثیل لها یا بنت رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم) انک تدعین للناس و لاتدعین لنفسک فقالت علیه السلام: الجار ثم الدار.
هرگاه حضرت فاطمه (سلام الله علیها) دعا مى کرد براى زنان و مردان مؤمن دعا مى کرد و براى خود دعا نمى کرد. به او گفته شد: چرا شما براى مردم دعا مى کنید اما براى خودتان دعا نمى کنید؟ فرمودند: اول همسایه آنگاه درون خانه.
علل الشرائع، ج 1: 216.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لما زُفّتْ فاطمةُ الي عَليٍ عليه السّلام نَزلَ جبرئيلُ و ميکائيلُ و اسرافيلُ ... فَکبرَ جَبرئيلُ و کبّر اسرافيلُ و کبّر ميکائيلُ فکبرتِ الملائکةُ و جرِت السُنةُ بالتکبيرِ في الزفافِ الي يومِ القيامةِ.
وقتي که شب عروسي حضرت فاطمه - سلام الله عليها - فرا رسيد، جبرئيل و ميکائيل و اسرافيل آمدند. جبرئيل تکبير گفت و سپس اسرافيل و پس از آن ميکائيل تکبير گفت و آنگاه فرشتگان نيز تکبير گفتند و بر اين اساس «سنت» است که در شب عروسي «تکبير» گفته شود.
سنن النبي، ص 150
امام صادق علیه السّلام از قول پدرانشان علیهم السّلام فرمودند:
لمّا حضرَتْ فاطمةَ الوفاةُ بَکَتْ، فقالَ لها امیرالمؤمنین یا سیدتی ما یبکیکِ ؟ قالتْ: ابکی لِما تَلقی بَعدی.
زمانی که حضرت فاطمه علیها السلام در حال احتضار بودند و وفاتشان نزدیک شد، شروع به گریه کردند، امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمودند: ای بانوی من چرا گریه می کنی. حضرت حضرت فاطمه علیها السلام فرمودند: بر آنچه بعد از من (از رنجها و سختی ها) می بینی گریه می کنم.
بحار الانوار، ج 43، ص 218
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اذا كانَ يومَ القيامةِ تَقْبَلُ ابنتي فاطمةُ علي ناقةٍ مِنْ‌ نُوَقِ الجنّة مُدَبجَةَ الجَنْبينِ خِطامُها مِنْ لؤلؤِ رَطْبٍ، قَوائِمُها مِنْ الزُّمردِ الاخضرِ، ذَنْبُها مِنْ المِسْك الاَذْفَرِ عَيناها ياقوتتان حمراوان.
زماني كه قيامت فرا رسد، دخترم فاطمه سوار بر شتري از شترهاي بهشت مي آيد در حالي كه دو پهلوي آن شتر آراسته و نقش و نگار دار است و مهارش از لؤلؤيي نازك، پاهايش از زمرد سبز، دمش از مُشكي تيز بوي و دو چشمش از دو ياقوت قرمز است.
بحار الانوار، ج 43، ص 219
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
تُحْشَرُ ‌ابنتي فاطمةُ - سلام الله عليها - يومَ القيامةِ و معها ثيابٌ مصبوغهٌ ... .
دخترم فاطمه - سلام الله عليها - در روز قيامت در حالي محشور مي شود كه همراه او پيراهني است خونين كه به يكي از ساقهاي عرش آويزان است، حضرت زهراء - سلام الله عليها - مي گويد: اي خداوند عادل ميان من و قاتل فرزندم داوري كن. پيامبر - صلّي الله عليه و آله - فرمودند: قسم به پروردگار كعبه كه خداوند براي دخترم داوري مي كند.
بحار الانوار، ج 43، ص 220
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عن ابي عبد الله عليه السّلام قال: اذا كانَ يومُ القيامةِ جَمَعَ اللهُ الاولينَ و الآخِرينَ في صعيدٍ واحدٍ فينادي منادٍ: غُضُّوا ابصارَكم و نَكِّسُوا رُؤُسَكم حتّي تَجُوزَ فاطمةُ بنتُ محمدٍ - صلّي الله عليه و آله - الصراطَ.
وقتي روز قيامت فرا رسد، خداوند تمامي بشر از اولين و آخرين را در يك جا جمع مي كند پس منادايي ندا مي دهد: چشمانتان را ببنديد و سرهايتان را پايين بيندازيد تا فاطمه دختر محمد - صلّي الله عليه و آله - از صراط بگذرد.
بحار الانوار، ج 43، ص 224
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
كان رسول الله - صلّي الله عليه و آله - اذا ارادَ السفرَ سلَّمَ علي مَنْ اراد ...
پيامبر اكرم - صلّي الله عليه و آله - هرگاه مي خواستند به سفر بروند با هر كس از اهلبيت خود مي خواستند خدا حافظي كنند، خداحافظي مي كردند، سپس آخرين كسي كه از او خداحافظي مي كردند، فاطمه - سلام الله عليها - بود، پس سفرشان را از خانه فاطمه آغاز مي كردند و زماني كه از سفر باز مي گشتند اول از همه به خانه فاطمه - سلام الله عليها - مي رفتند.
بحار الانوار، ج 43، ص 83