امام علی علیه‌السلام
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:

همانا خداوند عز و جل درباره على بن ابى طالب به من سفارشى فرمود. گفتم: بار پروردگارا! آن را برایم روشن فرما. فرمود: بشنو! عرض کردم: گوش به فرمانم. فرمود: همانا على پرچم هدایت و پیشواى دوستان من و روشنایى [راه ]کسانى است که مرا اطاعت مى کنند. اوست آن کلمه اى که پرهیزگاران را ملزم به همراهى آن کردم. [مى تواند اشاره به آیه 26 سوره فتح باشد: «وألزمهم کلمة التقوى» . ر . ک: تفسیر نمونه: 22 / 97] هر که او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر که از او اطاعت کند از من اطاعت کرده است.
الأمالی للصدوق: 565/765
امام علی علیه السّلام فرمودند:
... لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِىَّ مَهْمَزٌ وَ لالِقائلٍ فِىَّ مَغْمَزٌ، الَذَّليلُ عِنْدى عَـزيزٌ حَتّى اخُذَ الْحَقَّ لَهُ، وَ الْقَوِىُّ عِنْدى ضَعيفٌ حَتّى اخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ رَضينا عَنِ اللّه ِ قَضاءَهُ وَ سَلَّمْنا لِلّه أَمْرَهُ؛
در تمامى زندگىِ من، نقطه سياهى نيست تا عيب جويان و اشاره كنندگان با چشم و ابرو اشاره كنند و سخنى گويند. خوارترين افراد نزد من عزيز است تا حق او را بستانم و نيرومند نزد من ناتوان است تا حق ديگران را از او بازگيرم. ما با تمام وجود به قضاى الهى خشنود و در برابر فرمانش تسليم هستيم.
نهج البلاغه، خطبه 37