عضویت
العربیة
English
يکشنبه، 2 دی 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
معصوم شناسی
امام حسن علیهالسلام
امام حسن علیهالسلام
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
كان الحسن عليه السلام كثير الاجهاد فى العبادة و التصدق.
امام حسن عليه السلام در عبادت و صدقه دادن سخت كوش بود.
نظم درر المسطين ص 196
امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
ان الحسن عليه السلام لم ير فى شى ء من احواله الا ذاكرا لله سبحانه.
امام حسن عليه السلام در هيچ حالى ديده نشد مگر اينكه خداى سبحان را ياد مى كرد.
امالى صدوق، ص 150
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
كان الحسن عليه السلام تمريا و كان ابو عبد الله الحسين عليه السلام تمريا.
امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام خرما را دوست مى داشتند.
وسائل الشيعه، ج 17 ص 73 ح 105
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
کان نقش خاتم الحسن علیه السلام العزة للّه؛
نقش نگین انگشترى امام حسن علیه السلام العزة للّه (بزرگى مخصوص خداست) بود.
اعیان الشیعه ج 1، ص 563، بحارالانوار ج 43، ص 258
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان الحسن بن على عليه السلام حج خمسة و عشرين حجة ماشيا.
امام حسن عليه السلام بيست و پنج بار پياده به حج رفت.
مناقب، ج 4 ص 14، بحارالانوار، ج 43 ص 339
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان الحسن بن على عليه السلام قاسم ربه ثلاث مرات حتى نعلا و نعلا و ثوبا و دينارا و دينارا.
امام حسن عليه السلام تمام اموالش را حتى كفش و لباس و دينارهايش را سه بار با خدا تقسيم كرد.
وسائل الشيعه ج 8، ص 55
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ان الحسن بن على عليه السلام كان يخضب بالسود.
حسن بن على عليه السلام با رنگ سياه خضاب مى بست (محاسن شريفش را رنگ سياه مى زد)
معجم الكبير طبرانى، ج 3 ص 22، ح 2535
امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
إنَّ الحَسَنَ بنَ عَليٍّ عليه السلام كانَ أعبَدَ النّاسِ في زَمانِهِ و أزهَدَهُم و أفضَلَهُم ؛
امام حسن (علیه السّلام) در زمان خود عابدترين ، زاهدترين و برترين مردم بود .
الأمالى ، صدوق ، ص 224 .
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من زار الحسن في بقيعه ثبت قدمه علي الصراط يوم تزل فيه الأقدام.
هر كس امام حسن عليه السلام را در بقيع زيارت كند، در روزي كه قدمها بر روي پل صراط مي لغزد، گام اواستوار خواهد بود.
بحارالانوار، ج 97، ص 141
امام علی علیه السّلام به هنگام شهادتشان به امام حسن علیه السلام فرمودند:
نزدیک من بیا تا اسراری را که رسول اکرم صلی الله علیه و آله به من گفت با تو بگویم و آنچه را به من سپرده بود، به تو بسپارم.
اصول کافی، ج 2، ص 64
امام علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن علیه السلام فرمودند:
یَا بُنَیَّ أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنْ أُوصِیَ إِلَیْکَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَیْکَ کُتُبِی وَ سِلَاحِی کَمَا أَوْصَى إِلَیَّ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله ... .
فرزندم! رسول اکرم صلی الله علیه و آله به من امر فرمود که به تو وصیت کنم و کتاب ها و سلاح خودم را به تو بسپارم چنان که پیامبر صلی الله علیه و آله به من وصیت کرد و هم چنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من فرمود که به تو دستور دهم وقتی مرگ فرا رسید، همه این وصایا را به برادرت حسین علیه السلام نمایی و کتابها و سلاح را به او بسپاری.
اصول کافی، ج 2، ص 64
امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْحَسَنُ و الْحُسينُ رَيْحانَتا رسول الله.
حسن و حسين - عليهما السلام - دو ريحانه رسول خدا هستند.
بحار الانوار، ج 43، ص 270
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْحَسَنَ و الْحُسينَ - عليهما السلام - كانا يَلْعَبانِ عَنْدَ النَبيّ حتي مَضي عامةُ الليلِ ثُمَّ قال لَهما انْصَرفا الي اُمّكِما فَبَرقَتِ بَرقةٌ ... .
روزي حسن و حسين - عليهما السلام - (در كودكي) نزد جدشان سرگرم بازي بودند تا پاسي از شب گذشت، حضرت به آنها فرمودند: نزد مادرتان برويد، ناگاه برقي درخشيد و مسير آن دو را روشن كرد تا به نزد فاطمه رسيدند، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله به سوي روشنائي نگاه كرد و فرمودند: سپاس خدايي را كه به ما اهلبيت كرامت داده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 266
امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَخَذَ رسولُ الله -صلي الله عليه و آله - بِيَد الْحَسَنِ و الْحُسينِ - عليهما السلام - فقال مَنْ احبّ هذين كانَ معي في دَرجَتي يَومَ الْقيامةِ.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله دست حسن و حسين - عليهما السلام - را گرفتند و فرمودند: كسي كه اين دو را دوست داشته باشد روز قيامت با من است.
بحار الانوار، ج 37، ص 37
امام حسین علیه السّلام فرمودند:
دخلتُ أنا و اَخي علي جدّي رسول الله صلي الله عليه و آله فَأجلَسَني علي فَخْذِه الاَيسرِ و أجَلَسَ اَخي الْحَسَنُ عَلي فَخْذَه الاَيمَن ... .
روزي من و برادرم حسن به حضور جدم رسول اكرم صلي الله عليه و آله رسيديم، حضرت مرا به زانوي چپ و برادرم را بر زانوي راست خود نشاند، بعد ما را تنگ در آغوش كشيد و فرمودند: پدر و مادرم فداي شما دو امام باد.
بحار الانوار، ج 36، ص 255
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْحَسَنَ بن عليَّ بنَ ابيطالب - عليهما السلام - كانَ اَعبُد النّاسِ فيِ زَمانِه و اَزْهَدَهُم و اَفْضَلَهُم ... .
امام حسن عليه السلام عابدترين و زاهدترين و برترين مرد زمانش بود، هرگاه مي خواست به حج برود پياده مي رفت و چه بسا با پاي برهنه مي رفت و هنگامي كه از مرگ و قبر و قيامت يادي مي شد، گريه مي كرد.
بحار الانوار، ج 43، ص 331
از رسول اکرم صلی الله علیه و آله سؤال شد که کدام یکی از اهل بیت خود را بیشتر دوست دارید؟ حضرت فرمودند:
حسن و حسین علیهما السلام را و حضرت پیوسته به حضرت فاطمه علیها السلام می فرمودند: دو فرزندم را به نزد من بیاور، وقتی که می آمدند آن دو را می بوسید و در آغوش می گرفت.
بحار الانوار، ج 43، ص 299
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
الْحَسَنُ و الْحُسینُ امامانِ قاما اوقَعَدا.
حسن و حسین علیهما السلام امام اند چه در حال قیام باشند و چه در حال سکوت.
بحار الانوار، ج 43، ص 291
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
هُما وَدِیْعَتیِ فِی اُمَتِی.
آن دو (حسن و حسین علیهما السلام) دو امانت من در میان امتم هستند.
بحار الانوار، ج 43، ص 285
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ کانَ یُحِبُّنی فَلیُحِبَّ إبنَّی هذَیْنِ فانّ اللهَ اَمَرَنی بِحُبّهِما.
کسی که مرا دوست دارد باید این دو فرزندم (حسن و حسین علیهما السلام) را نیز دوست داشته باشد، چون خداوند مرا به محبت آن دو دستور داده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 270
<<
<
2
3
4
5
>