امام حسین علیه‌السلام
امام صادق علیه السلام در پاسخ به سوال درباره کمترین ثواب و اجرى که براى زائر امام حسین علیه السلام فرمودند:
إِنَّ أَدْنَى مَا یَکُونُ لَهُ أَنَّ اللَّهَ یَحْفَظُهُ فِی نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ حَتَّى یَرُدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ کَانَ اللَّهُ الْحَافِظَ لَهُ.
کمترین پاداشى که براى او است اینکه: خداوند متعال خود و اهلش را حفظ کرده تا به خویشانش باز گردد و وقتى روز قیامت شد خداوند متعال حافظ او خواهد بود.
کامل الزیارات، باب چهل و نهم
امام صادق علیه السلام فرمودند:
إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَهً مُوَکَّلِینَ‏ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّى تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّهَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَهَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ ص یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّهِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‏ع أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اکْتَنَفَهُمُ‏] النَّبِیُّ ص عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّى یَنْصَرِفُوا إِلَى أَهَالِیهِمْ.
خداوند متعال فرشتگانى دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام مى‌‏باشند هنگامى که شخص قصد زیارت آن حضرت را می‌نماید حق تعالى گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار می‌دهد و زمانى که وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو می‌کنند و سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان می‌کنند و پیوسته با قدم‏‌هایى که برمی‌دارد حسناتش مضاعف می‌گردد تا به حدّى می‌رسد که بهشت برایش واجب و ثابت می‌گردد، سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش می‌کنند و فرشتگان آسمان نداء داده و می‌گویند: زوّار دوست دوست خدا را تقدیس نمایید. و وقتى زوّار غسل کردند حضرت محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم ایشان را مورد نداء قرار داده و می‌فرماید: اى مسافران خدا! بشارت باد بر شما که در بهشت با من هستید. سپس امیر المؤمنین علیه السّلام به ایشان نداء نموده و می‌فرماید: من ضامنم که حوائج شما را بر آورده نموده و بلاء را در دنیا و آخرت از شما دفع کنم، سپس پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم با ایشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالأخره به اهل خود بازگردند.
کامل الزیارات، باب چهل و نهم
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم… وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّهِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّهِ.
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه ‏السلام هدایت مى‏ یابید و به وسیله حسن احسان مى‏ شوید و به وسیله حسین خوشبخت مى‏ گردید و بدون او بدبخت. بدانید که حسین درى از درهاى بهشت است، هر کس با او دشمنى کند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى ‏کند.
البرهان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 232
امام صادق علیه السلام فرمودند:
لا تَدَع زیارَهَ الحُسَینِ بنِ عَلىّ علیه السلام و مُر اَصحابَکَ بِذالِکَ، یَمُدُّ اللّه فى عُمرِکَ و یَزیدُ اللّه فى رِزقِکَ و یُحییکَ اللّه سَعیدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعیدا و یَکتُبکَ سَعیدا.
زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکن و دوستان خود را هم به آن سفارش کن، که در این صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زیاد مى کند و زندگى ات را همراه با سعادت مى کند و جز سعادتمند نمى میرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى کند.
کامل الزیارات ص 152
امام باقر علیه السلام فرمودند:
اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَهٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبصار.
حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب ‏زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت‏ زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ‏اى و هیچ بَلا دیده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمى ‏کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى ‏سازد، مگر این‏که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏ کند و گناهش را مى‏ بخشد و عمرش را طولانى و روزى ‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!
مستدرک الوسایل، ج 10 ، ص 239 ؛ بحارالأنوار، ج 98، ص 46
امام صادق علیه السلام فرمودند:
فى فَضلِ زِیارَهِ الحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه ‏السلام وَ لَقَد حَدَّثَنى أَبى علیه ‏السلام: أَنَّهُ لَم یَخلُ مَکانُهُ مُنذُ قُتِلَ مِن مُصَلٍّ یُصَلّى عَلَیهِ مِنَ المَلائِکَهِ أَو مِنَ الجِنِّ أَومِنَ النسِ أَو مِنَ الوَحشِ و َما مِن شَىْ‏ءٍ إِلاّ وَهُوَ یَغبِطُ زائِرَهُ و َیَتَمَسَّحُ بِهِ و َیَرجو فِى النَّظَرِ إِلَیهِ الخَیرَ لِنَظَرِهِ إِلى قَبرِهِ.
پدرم در فضیلت زیارت حسین بن على علیه ‏السلام فرمودند: جایگاه آن حضرت از آن زمان که کشته شده، از فرشته یا جن یا حیوان وحشى که بر آن حضرت درود مى ‏فرستد خالى نیست و هر چیزى غبطه زائر آن حضرت را مى‏ خورد و خود را به او مى ‏مالد و در نگاه کردن به زائر امام حسین علیه ‏السلام امید خیر دارد زیرا او به قبر امام حسین علیه ‏السلام نگاه کرده است.
کامل زیارات ص 325 ؛ مستدرک الوسایل، ج 10، ص 252
مسعدة بن صدقه در وصف امام حسین علیه السلام می‌گوید:
مَرَّ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بِمَسَاکینَ قَدْ بَسَطُوا کساءً لَهُمْ فَاَلْقَوا عَلَیهِ کسَراً فَقَالُوا هَلُمَّ یابْنَ رَسُولِ اللهِ! فَثَنَی وَرِکهُ فَاَکلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلَا« اِنَّ اللهَ لَا یحِبُّ الْمُسْتَکبِرِینَ» (سوره نحل آیه23.) ثُمَّ قَالَ: قَدْ اَجَبْتُکم فَاَجِیبُونِی. قَالُوا: نَعَم یابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ نُعْمَی عَینٍ فَقَامُوا مَعَهُ حَتَّی اَتَوْا مَنْزِلَهُ فَقَالَ (ع) لِلرُّبَابِ: اَخْرِجِی مَا کنْتِ تَدَّخِرِینَ.
امام حسین(ع) بر بینوایانی گذشت که عبای خود را گسترده بودند و تکه نانی بر آن گذاشته بودند. گفتند: بفرما، ای فرزند پیامبر خدا! امام حسین(ع) هم بر زمین نشست و با آنان غذا خورد و سپس تلاوت کرد: «و خداوند مستکبران را دوست ندارد» سپس فرمود: من دعوت شما را اجابت کردم، شما هم دعوت مرا اجابت کنید. گفتند چشم حتماً ای فرزند پیامبر خدا! با او برخاستند و به خانه اش آمدند، امام(ع) هم به [همسرش] رُباب فرمود: آنچه [غذا] داری بیاور.
بحار الانوار، ج 44، ص 189
امام سجاد علیه السلام فرمودند:
کانَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بْنِ اَبِی طَالِبٍ (ع) یصَلِّی،‌ فَمَرَّ بَینَ یدَیهِ رَجُلٌ فَنَهَاهُ بَعْضُ جُلَسَائِهِ فَلَمَّا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ، قَالَ لَهُ: لِمَ نَهَیتَ الرَّجُلَ؟ قَالَ: یابْنَ رَسُولِ اللهِ (ص) خَطَرَ فِیمَا بَینَک وَ بَینَ الْمِحْرَابِ! فَقَالَ: وَیحَک! اِنَّ اللهَ عزَّوجلَّ اَقْرَبُ اِلَی مِنْ اَنْ یخْطِرَ فِیمَا بَینِی وَ بَینَهُ اَحَدٌ.
امام حسین علیه السلام نماز می خواند. مردی از جلوی ایشان می گذشت یکی از همنشینان امام، آن مرد را از حرکت باز داشت چون امام حسین علیه السلام نمازش را تمام کرد به او فرمودند: «چرا آن مرد را بازداشتی» گفت: ای فرزند پیامبر خدا! میان تو و محراب فاصله انداخت. آن‌گاه حضرت فرمودند: «خداوند عزیز و جلیل به من نزدیک تر از آن است که میان من و او کسی فاصله بیندازد.»
بحارالانوار، ج 80، ص 298
امام صادق علیه السلام فرمودند:
إِنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا مَضَى بَکَتْ عَلَیْهِ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ عَلَیْهِنَّ وَ الْجَنَّةُ وَ النَّارُ وَ مَنْ خَلَقَ رَبُّنَا وَ مَا یُرَى وَ مَا لَا یُرَى ؛
وقتی ابا عبد الله الحسین(ع) به شهادت رسید، تمام آسمان‌ها و زمین‌های هفتگانه و آنچه در اینها و بین اینها بود و هر که بر آنها می‌‎جنبید و بهشت و جهنّم و هر چه خداوند آفریده چه دیده شود و چه نادیدنی باشند بر او گریه کردند.
بحارالانوار، ج 45، ص 206