عضویت
العربیة
English
شنبه، 1 دی 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
معصوم شناسی
امام حسین علیهالسلام
امام حسین علیهالسلام
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أن الله خلقنی و خلق علیاً و فاطمه و الحسن و الحسین و الأئمه من نور واحد؛
خداوند، من و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان را از یک نور آفریده است.
جامع الاخبار ص 46
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
کان نقش خاتم الحسین علیه السلام: ((ان الله بالغ أمره)).
نقش نگین امام حسین علیه السلام این جمله بود: ((ان الله بالغ أمره؛ خداوند فرمان خود را به نتیجه و پایان مى رساند)).
الکافى ج 6 ص 474
امام حسین علیه السّلام به حر فرمودند:
لیس شأنى شأن من یخاف الموت، ما اهون الموت على سبیل نیل العز و احیأ الحق... افبالموت تخوفنى، هیهات طاش سهمک و خاب ظنک، لست اخاف الموت، ان نفسى لأکبر من ذلک و همتى لأعلى من أن أحمل الضیم خوفا من الموت و هل تقدرون على اکثر من قتلى؟
من آن نیستم که از مرگ بترسم، هر مرگى در راه رسیدن به عزت و احیاى حق چه آسان است... آیا از مرگم بیم مى دهى؟ هیهات که نشانت نگرفت و پندارت ناکام ماند، من از مرگ نمى هراسم، روحم برتر و همتم والاتر از آن است که از بیم مرگ زیر بار ستم بروم، آیا شما به بیشتر از کشتن من توان دارید؟
احقاق الحق 11: 601 ؛ موسوعة کلمات الامام الحسین:360
امام حسين علیه السّلام فرمودند:
لو شتمنى رجل فى هذه الاذن (و اومى الى اليمنى) و اعتذر لى فى الاخرى، لقبلت ذلك منه.
اگر كسى در اين گوش من (اشاره كرد به گوش راست) ناسزا گويد و در گوش ديگرم عذر خواهى كند، پوزش او را از او قبول مى كنم.
احقاق الحق ج 11 ص 431
امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
قال على بن الحسین علیه السلام لما قیل له ما اقل ولد ابیک: العجب کیف ولدت، کان یصلى فى الیوم و اللیلة الف رکعة.
امام زین العابدین علیه السلام (در جواب کسى که گفت: چقدر اولاد پدر شما کم است) فرمودند: تعجب مى کنم چگونه به دنیا آمدم، در حالى که پدرم (امام حسین علیه السلام) هر روز و شب هزار رکعت نماز مى خواند.
بحارالانوار ج 82 ص 311
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
ماتكلم الحسين عليه السلام بين يدى الحسن عليه السلام اعظاما له، و لا تكلم محمد بن الحنفية بين يدى الحسين عليه السلام اعظاما له.
امام حسين عليه السلام در نزد امام حسن عليه السلام بخاطر احترام او و محمد حنفيه نيز در پيش امام حسين عليه السلام بخاطر احترامش حرف نمى زد.
مناقب ابن شهر آشوب ج 3، ص 401
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما مشى الحسين عليه السلام بين يدى الحسن عليه السلام قط و لابدره بمطق اذا اجتمعا تعظيما له.
امام حسين عليه السلام به خاطر رعايت احترام، هيچ وقت جلوى امام حسن عليه السلام راه نرفت و زمانى كه با هم بودند ابتدا به صحبت نكرد.
مشكاة الانوار ص 170
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
كان الحسن عليه السلام تمريا و كان ابو عبد الله الحسين عليه السلام تمريا.
امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام خرما را دوست مى داشتند.
وسائل الشيعه، ج 17 ص 73 ح 105
مردی به امام حسین علیه السّلام گفت: بنشینید تا با یکدیگر پیرامون مسائل دینی مناظره کنیم! امام حسین علیه السّلام فرمودند:
من به مسائل دینی بصیر و آگاهم و راه هدایت برایم روشن است و اگر تو جاهل و ناآگاهی برو و یاد بگیر. من کجا و جدل؟ و سپس افزود: شیطان است که آدمی را وسوسه می کند و می گوید، با مردم مباحثه و مناظره راه بینداز تا دیگران نپندارند که تو نادان و ضعیف هستی.
بحار الأنوار، ج 2، ص 135
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اِنّ الحُسَیْنَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَکروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَی اللّه عَزَّوَجلّ عَلی نَفْسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَیْنِ بنِ عَلی علیه السلام اِلَی اللّه عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه کُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فی رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِی الاَبْصار.
(امام) حسین علیه السلام، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ای و هیچ بَلا دیده ای به خدا روی نمی آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمی کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می کند و گناهش را می بخشد و عمرش را طولانی و روزی اش را گسترده می سازد. پس ای اهل بینش، درس بگیرید!
بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5
روزی پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله با صدای بلند گریست، امام حسین علیه السلام عرض کرد: پدر جان چرا گریه کردید؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به امام حسین علیه السلام فرمودند: جبرئیل به من خبر داد که شما کشته می شوید و قبرهای شما پراکنده است. امام حسین علیه السلام پرسید: پدر جان! کسی که قبرهای ما را با این پراکندگی زیارت کند،چه پاداشی دارد؟ حضرت فرمودند:
یا بنی اولئک طوائف من امتی یزورونکم یلتمسون بذلک البرکة و حقیق علی ان آتیهم یوم القیامة فاخلصهم من اهوال الساعة.
پسرم! آنان گروههایی از امت من هستند که شما را زیارت می کنند و با آن زیارت، خواستار برکتاند. بر من سزاوار است که روز قیامت سراغ آنان بروم و ازترسهای روز قیامت نجاتشان بدهم.
وسائل الشیعة، ج 10، ص 259
امام علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن علیه السلام فرمودند:
یَا بُنَیَّ أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنْ أُوصِیَ إِلَیْکَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَیْکَ کُتُبِی وَ سِلَاحِی کَمَا أَوْصَى إِلَیَّ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله ... .
فرزندم! رسول اکرم صلی الله علیه و آله به من امر فرمود که به تو وصیت کنم و کتاب ها و سلاح خودم را به تو بسپارم چنان که پیامبر صلی الله علیه و آله به من وصیت کرد و هم چنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من فرمود که به تو دستور دهم وقتی مرگ فرا رسید، همه این وصایا را به برادرت حسین علیه السلام نمایی و کتابها و سلاح را به او بسپاری.
اصول کافی، ج 2، ص 64
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مردم کوفه روزی به حضور امام علی علیه السلام آمدند و از نیامدن باران شکایت کردند و از حضرت خواستند تا برای آمدن باران دعا کند، حضرت به فرزندش حسین علیه السلام دستور داد تا برای آمدن باران دعا کند، حسین علیه السلام برخواست و شروع کرد به دعا، هنوز دعای او تمام نشده بود که باران شدیدی باریدن گرفت، به طوری که مردم از کنترل سیلاب عاجز ماندند.
بحار الانوار، ج 44، ص 187
امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْحَسَنُ و الْحُسينُ رَيْحانَتا رسول الله.
حسن و حسين - عليهما السلام - دو ريحانه رسول خدا هستند.
بحار الانوار، ج 43، ص 270
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْحَسَنَ و الْحُسينَ - عليهما السلام - كانا يَلْعَبانِ عَنْدَ النَبيّ حتي مَضي عامةُ الليلِ ثُمَّ قال لَهما انْصَرفا الي اُمّكِما فَبَرقَتِ بَرقةٌ ... .
روزي حسن و حسين - عليهما السلام - (در كودكي) نزد جدشان سرگرم بازي بودند تا پاسي از شب گذشت، حضرت به آنها فرمودند: نزد مادرتان برويد، ناگاه برقي درخشيد و مسير آن دو را روشن كرد تا به نزد فاطمه رسيدند، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله به سوي روشنائي نگاه كرد و فرمودند: سپاس خدايي را كه به ما اهلبيت كرامت داده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 266
امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَخَذَ رسولُ الله -صلي الله عليه و آله - بِيَد الْحَسَنِ و الْحُسينِ - عليهما السلام - فقال مَنْ احبّ هذين كانَ معي في دَرجَتي يَومَ الْقيامةِ.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله دست حسن و حسين - عليهما السلام - را گرفتند و فرمودند: كسي كه اين دو را دوست داشته باشد روز قيامت با من است.
بحار الانوار، ج 37، ص 37
امام حسین علیه السّلام فرمودند:
دخلتُ أنا و اَخي علي جدّي رسول الله صلي الله عليه و آله فَأجلَسَني علي فَخْذِه الاَيسرِ و أجَلَسَ اَخي الْحَسَنُ عَلي فَخْذَه الاَيمَن ... .
روزي من و برادرم حسن به حضور جدم رسول اكرم صلي الله عليه و آله رسيديم، حضرت مرا به زانوي چپ و برادرم را بر زانوي راست خود نشاند، بعد ما را تنگ در آغوش كشيد و فرمودند: پدر و مادرم فداي شما دو امام باد.
بحار الانوار، ج 36، ص 255
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْحُسينَ بن علي بَعْدَ وَفاةِ نفسيامام مِنْ بَعدي ... .
حسين بن علي عليه السلام بعد از رحلت من امام است، زيرا خداوند بعد از من امامت را به نام او ثبت كرده است و امامت از طريق وراثت پيامبر به او رسيده است.
اصول كافي، ج 2، ص 72
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... لم يَرْضَع الْحُسينُ عليه السلام مِنْ فاطمةَ - عليهاالسلام - و مِنْ اُنثي، كانَ يُؤتي به النبي فَيَضعُ اِبهامُه في فيه ... .
امام حسين عليه السلام از فاطمه- سلام الله عليها- و از هيچ زني ديگر شير نخورد، بلكه او را خدمت رسول اكرم صلي الله عليه و آله مي آوردند و حضرت انگشت ابهامش را در دهان او مي گذاشت و او به اندازه اي كه دو يا سه روز او را كفايت كند، از آن مي مكيد.
اصول كافي، ج 2، ص 365
<<
<
7
8
9