عضویت العربیة English
پنجشنبه، 1 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
امام حسین علیه‌السلام
امام حسین علیه السّلام به حر فرمودند:
لیس شأنى شأن من یخاف الموت، ما اهون الموت على سبیل نیل العز و احیأ الحق... افبالموت تخوفنى، هیهات طاش سهمک و خاب ظنک، لست اخاف الموت، ان نفسى لأکبر من ذلک و همتى لأعلى من أن أحمل الضیم خوفا من الموت و هل تقدرون على اکثر من قتلى؟
من آن نیستم که از مرگ بترسم، هر مرگى در راه رسیدن به عزت و احیاى حق چه آسان است... آیا از مرگم بیم مى دهى؟ هیهات که نشانت نگرفت و پندارت ناکام ماند، من از مرگ نمى هراسم، روحم برتر و همتم والاتر از آن است که از بیم مرگ زیر بار ستم بروم، آیا شما به بیشتر از کشتن من توان دارید؟
احقاق الحق 11: 601 ؛ موسوعة کلمات الامام الحسین:360
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اِنّ الحُسَیْنَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظْلوما، مَکروبا عَطْشانا، لَهفانا فآلَی اللّه عَزَّوَجلّ عَلی نَفْسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَنْ بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَیْنِ بنِ عَلی علیه السلام اِلَی اللّه عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه کُرْبَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنـْبَهُ وَ مَدَّ فی عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فی رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِی الاَبْصار.
(امام) حسین علیه السلام، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه ای و هیچ بَلا دیده ای به خدا روی نمی آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمی کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمی سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده می کند و گناهش را می بخشد و عمرش را طولانی و روزی اش را گسترده می سازد. پس ای اهل بینش، درس بگیرید!
بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5
روزی پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله با صدای بلند گریست، امام حسین علیه السلام عرض کرد: پدر جان چرا گریه کردید؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به امام حسین علیه السلام فرمودند: جبرئیل به من خبر داد که شما کشته می شوید و قبرهای شما پراکنده است. امام حسین علیه السلام پرسید: پدر جان! کسی که قبرهای ما را با این پراکندگی زیارت کند،چه پاداشی دارد؟ حضرت فرمودند:
یا بنی اولئک طوائف من امتی یزورونکم یلتمسون بذلک البرکة و حقیق علی ان آتیهم یوم القیامة فاخلصهم من اهوال الساعة.
پسرم! آنان گروه‌هایی از امت من هستند که شما را زیارت می کنند و با آن زیارت، خواستار برکت‌اند. بر من سزاوار است که روز قیامت سراغ آنان بروم و ازترس‌های روز قیامت نجاتشان بدهم.
وسائل الشیعة، ج 10، ص 259
امام علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن علیه السلام فرمودند:
یَا بُنَیَّ أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنْ أُوصِیَ إِلَیْکَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَیْکَ کُتُبِی وَ سِلَاحِی کَمَا أَوْصَى إِلَیَّ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله ... .
فرزندم! رسول اکرم صلی الله علیه و آله به من امر فرمود که به تو وصیت کنم و کتاب ها و سلاح خودم را به تو بسپارم چنان که پیامبر صلی الله علیه و آله به من وصیت کرد و هم چنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من فرمود که به تو دستور دهم وقتی مرگ فرا رسید، همه این وصایا را به برادرت حسین علیه السلام نمایی و کتابها و سلاح را به او بسپاری.
اصول کافی، ج 2، ص 64
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الْحَسَنَ و الْحُسينَ - عليهما السلام - كانا يَلْعَبانِ عَنْدَ النَبيّ حتي مَضي عامةُ الليلِ ثُمَّ قال لَهما انْصَرفا الي اُمّكِما فَبَرقَتِ بَرقةٌ ... .
روزي حسن و حسين - عليهما السلام - (در كودكي) نزد جدشان سرگرم بازي بودند تا پاسي از شب گذشت، حضرت به آنها فرمودند: نزد مادرتان برويد، ناگاه برقي درخشيد و مسير آن دو را روشن كرد تا به نزد فاطمه رسيدند، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله به سوي روشنائي نگاه كرد و فرمودند: سپاس خدايي را كه به ما اهلبيت كرامت داده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 266