راسخون - یار همیشه همراه : رفتار خداپسندانه

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
يَروى عَن رَبِّهِ تَبارَكَ وَتَعالى ـ حُقَّت مَحَبَّتى عَلَى المُتَزاوِرَينِ فىَّ وَحُقَّت مَحَبَّتى عَلَى المُتَباذِلينَ فىَّ وَهُم عَلى مَنابِرَ مِن نورٍ يَغبِطُهُمُ النَّبيّونَ وَالصِّدّيقونَ بِمَكانِهِم؛
خداوند متعال مى فرمايد: بر خود واجب كرده ام دوست داشتن كسانى را كه به خاطر من به ديدار يكديگر مى روند و كسانى كه در راه من به يكديگر بخشش مى نمايند، چنين كسانى (روز قيامت) بر منابرى از نورند به گونه اى كه پيامبران و صديقين به جايگاه آنان غبطه مى خورند.
صحيح ابن حبّان، ج2، ص338

پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله فرمودند:
مَن عالَ يَتيما حَتّى يَسْتَغْنىَ عَنْهُ أَوْجَبَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ بِذلِكَ الْجَنَّةَ كَما أَوْجَبَ اللّه ُ لآِكِلِ مالِ الْيَتيمِ النّارَ؛
هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آن كه بى نياز گردد، خداوند به سبب اين كار بهشت را بر او واجب سازد، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است.
بحارالأنوار، ج 75، ص 4، ح 8 .

پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله فرمودند:
عائِدُ الْمَريضِ فى مَخْرَفَةِ الْجَنَّةِ، فَإِذا جَلَسَ عِنْدَهُ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةَ؛
عيادت كننده از بيمار، در نخلستان بهشت ميوه مى چيند و هرگاه نزد بيمار بنشيند، رحمت خدا او را فرا مى گيرد.
كنزالعمال، ح 25127.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ سُبْحانَهُ فَرَضَ فى أمْوالِ الاَْغْنياءِ اَقْواتَ الْفُقَراءِ فَما جاعَ فَقيرٌ اِلاّ بِما مُتِّعَ بِهِ غَنىٌّ، وَ اللّه ُ تَعالى سائِلُهُمْ عَنْ ذلِكَ؛
خداوند سبحان غذاى فقرا را در اموال ثروتمندان قرار داده است، پس هيچ فقيرى در دنيا گرسنگى نمى كشد مگر اين كه ثروتمندى حق او را نداده باشد و خداوند از اغنيا در اين باره خواهد پرسيد.
نهج البلاغه صبحى صالح، حكمت 328.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اَحَبُّ الاَْعْمالِ اِلَى اللّه ِ مَنْ اَطْعَمَ مِنْ جوعٍ اَوْ دَفَعَ عَنْهُ مَغْرَما اَوْ كَشَفَ عَنْهُ كَرْبا؛
محبوب ترين كارها نزد خدا، سير كردن گرسنه يا پرداختن بدهى يا برطرف كردن گرفتارى اوست.
نهج الفصاحه، ح76.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ لا يَرْحَمِ النّاسَ لا يَرْحَمْهُ اللّه ُ؛
هر كس به مردم رحم نكند، خداوند به او رحم نمى كند.
نهج الفصاحه، ح 2899 .

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
خَيْرُ الاَْصْحابِ صاحِبٌ اِذا ذَكَرْتَ اللّه َ اَعانَكَ وَ اِذا نَسيتَ ذَكَّرَكَ؛
بهترين دوستان كسى است كه هرگاه خدا را ياد نمودى تو را يارى كند و چون خدا را فراموش نمودى به يادت آورد.
نهج الفصاحه، ح 1479.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِذا حَكَمْتُمْ فَاعْدِلوا وَ اِذا قُلْتُمْ فَاَحْسِنوا فَاِنَّ اللّه َ مُحْسِنٌ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛
هرگاه قضاوت مى كنيد، عادلانه قضاوت كنيد و هرگاه سخن مى گوييد، نيكو بگوييد، زيرا خداوند نيكوكار است و نيكوكاران را دوست دارد.
نهج الفصاحه، ح 200.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ بَغى صَيَّرَ اللّه ُ بَغْيَهُ عَلى نَفْسِهِ وَصارَتْ نُصْرَةُ اللّه ِ لِمَنْ بَغى عَلَيْهِ وَمَنْ نَصَرَهُ اللّه ُ غَلَبَ وَاَصابَ الظَّفَرَ مِنَ اللّه ِ؛
هر كس ستم كند خداوند ستمش را به خود او باز مى گرداند و يارى خدا نصيب كسى مى گردد كه به او ستم شده و كسى كه خدا او را يارى كند غلبه پيدا مى كند و از جانب خدا پيروزى نصيبش مى شود.
تحف العقول، ص 315 .

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّه ِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَيْهِ، فَاِنْ قامَ فيها بِما اَوْجَبَ اللّه ُ سُبْحانَهُ عَلَيْهِ فَقَدْ عَرَّضَها لِلدَّوامِ وَ اِنْ مَنَعَ ما اَوْجَبَ اللّه ُ سُبْحانَهُ فيها فَقَدْ عَرَّضَها لِلزَّوالِ؛
هر كس نعمت هاى خدا بر او زياد شود، نيازهاى مردم به او زياد مى شود، حال اگر به آنچه خداوند در اين باره بر او واجب كرده عمل كند، زمينه دوام آن نعمت ها را فراهم كرده، و اگر نكند آنها را در معرض نابودى قرار داده است.
غررالحكم، ح8752 .

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إنَّ الاِختِلافَ والتَّنازُعَ وَالتَّثَبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَالضَّعْفِ وَهُوَ مِمّا لا يُحِبُّهُ اللّه ُ وَلا يُعْطى عَلَيْهِ النَّصْرَ وَالظَّفَرَ؛
اختلاف و كشمكش و پشت هم اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن يارى و پيروزى مى دهد.
بحارالأنوار، ج20، ص 126.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ شَتَمَكَ فَقُلْ لَهُ: اِنْ كُنْتَ صادِقا فيما تَقولُ فَاَسْاَلُ اللّه َ اَنْ يَغْفِرَلى، وَ اِنْ كُنْتَ كاذِبا فيما تَقولُ فَاللّه َ اَسْاَلُ اَنْ يَغْفِرَ لَكَ. وَمَنْ وَعَدَكَ بِالْخَنى فَعِدْهُ بِالنَّصيحَةِ وَالرِّعاءِ؛
اگر كسى به تو ناسزا گفت به او بگو: اگر راست مى گويى، از خدا مى خواهم كه مرا بيامرزد و اگر دروغ مى گويى، از خدا مى خواهم كه تو را بيامرزد و اگر كسى تهديدت كرد، تو او را به خيرخواهى و مراقبت وعده ده.
بحارالأنوار، ج1، ص 244، ح17 .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِعْلَموا اَنَّ اللّه َ تَعالى يُبْغِضُ مِنْ خَلْقِهِ الْمتَلَوِّنَ، فَلا تَزولوا عَنِ الْحَقِّ وَاَهْلِهِ، فَاِنَّ مَنِ اسْتَبَدَّ بِالْباطِلِ وَاَهْلِهِ هَلَكَ وَفاتَتْهُ الدُّنْيا؛
بدانيد كه خداوند از انسان هايى كه دائما رنگ عوض مى كنند نفرت دارد. پس از حق و اهل آن جدا نشويد، چرا كه هر كس به باطل و اهل آن بپيوندد، نابود مى شود و دنيا را هم از دست مى دهد.
امالى مفيد، ص137، ح 6 .

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ما مِنْ مُسْلِمٍ يَنْظُرُ امْرَأَةً اَوَّلَ رَمْقَةٍ ثُمَّ يَغُضُّ بَصَرَهُ اِلاّ اَحْدَثَ اللّه ُ تَعالى لَهُ عِبادَةً يَجِدُ حَلاوَتَها فى قَلْبِهِ؛
هيچ مرد مسلمانى نيست كه نگاهش به زنى بيفتد و چشم خود را پايين بيندازد مگر اين كه خداى متعال به او توفيق عبادتى دهد كه شيرينى آن را در دل خويش بيابد.
كنزالعمّال، ح 13059.

امام سجاد عليه السلام فرمودند:
اَللّهُمَّ... وَ اَجْرِ لِلنّاسِ عَلى يَدِىَ الْخَيْرَ وَ لا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ وَ هَبْ لى مَعالىَ الاَْخْلاقِ وَ اعْصِمْنى مِنَ الْفَخْرِ؛
خدايا به دست من براى مردم خير و نيكى جارى ساز و آن را با منّت گذارى من تباه مكن، و مرا اخلاق والا عطا فرما و از فخرفروشى نگاه دار.
صحيفه سجاديه، از دعاى 20.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
يَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ اَنْ يَكونَ فيهِ ثَمانى خِصالٍ: وَقورا عِنْدَ الهَزاهِزِ، صَبورا عِندَ البَلاءِ، شَكُورا عِنْدَ الرَّخاءِ، قانِعا بِما رَزَقَهُ اللّه ُ، لايَظْلِمُ الاَعْداءِ، وَلا يَتَحامَلُ لِلاَْصْدِقاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فى تَعَبٍ وَ النّاسُ مِنْهُ فى راحَةٍ؛
سزاوار است مؤمن هشت خصلت داشته باشد: در سختى ها باوقار، در گرفتارى صبور، در آسايش شاكر و به روزى خداوند قانع باشد، به دشمنان ستم نكند، از دوستان كينه و دشمنى به دل نگيرد، بدنش از او در رنج و مردم از او در آسايش باشند.
كافى، ج2، ص 47، ح1 .

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
تَفَرَّغوا مِنْ هُمومِ الدُّنْيا مَااسْتَطَعْتُمْ فَاِنَّهُ مَنْ اَقْبَلَ عَلَى اللّه ِ تَعالى بِقَلْبِهِ جَعَلَ اللّه ُ قُلوبَ العِبادِ مُنْقادَةً اِلَيْهِ بِالوُدِّ وَالرَّحْمَةِ وَكانَ اللّه ُ اِلَيْهِ بِكُلِّ خَيْرٍ اَسْرَعَ؛
تا مى توانيد خود را از همّ و غم دنيا فارغ سازيد؛ زيرا هر كس با دل خويش به جانب خدا روى آورد، خداوند دل هاى بندگان را از سر مهر و محبت مطيع او مى كند و هر خيرى را به او زودتر مى رساند.
بحارالأنوار، ج 77، ص 166، ح 3.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا وُكِلَ ابْنُ آدَمَ اِلاّ اِلى مَنْ رَجاهُ وَلَوْ اَنَّ ابْنَ آدَمَ لَمْ يَرْجُ اِلاَّ اللّه َ ما وُكِلَ اِلى غَيْرِهِ؛
انسان به همان كسى واگذار مى شود كه به او اميد بسته است و اگر انسان جز به خدا اميد نبندد به غير خدا واگذار نمى شود.
كنزالعمّال، ح 5909.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
رَأى موسى عليه السلام رَجُلاً عِنْدَ الْعَرْشِ فَغَبَطَهُ بِمَكانِهِ فَسَأَلَ عَنْهُ فَقالَ: كانَ لايَحْسُدُ النّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللّه ُ مِنْ فَضْلِهِ؛
حضرت موسى عليه السلام مردى را نزد عرش ديد و به جايگاه او غبطه خورد و در مورد او سؤال كرد. به او گفته شد كه او به آنچه خداوند از فضل خود به مردم داده است حسد نمى برد.
روضة الواعظين، ص424.

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
اَلتَّواضُعُ دَرَجاتٌ: مِنْها أَنْ يَعْرِفَ الْمَرْءُ قَدْرَ نَفْسِهِ فَيُنْزِلَها مَنْزِلَتَها بِقَلْبٍ سَليمٍ، لايُحِبُّ أَنْ يَأْتىَ إِلى أَحَدٍ إِلاّ مِثْلَ مايُؤْتى إِلَيْهِ، إِنْ رَأى سَيِّئَةً دَرَأَها بِالْحَسَنَةِ، كاظِمُ الْغَيْظِ عافٍ عَنِ النّاسِ، وَاللّه ُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛
تواضع درجاتى دارد: يكى از آنها اين است كه انسان اندازه خود را بشناسد و با طيب خاطر خود را در آن جايگاه قرار دهد، دوست داشته باشد با مردم همان گونه رفتار كند كه انتظار دارد با او رفتار كنند، اگر بدى ديد آن را با خوبى جواب دهد، خشم خود را فرو خورد و از مردم درگذرد، و خداوند نيكوكاران را دوست دارد.
كافى، ج 2، ص 124، ح 13.

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث