راسخون - یار همیشه همراه : مردم را بشناسيم

عضویت العربیة English

جمعه، 14 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ مِنْ خَوْفِ الذُّلِّ مُتَعَجِّلُوا الذُّلِّ.
مردم از ترس ذلّت، به سوي ذلّت شتابانند.
غررالحكم، ح 2172

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ رِضَا النّاسِ لايُمْلَكُ وَ اَلْسِنَتَهُمْ لا تُضْبَطُ وَ كَيْفَ تَسْلَمونَ مِمّا لَمْ يَسْلَمْ مِنْهُ اَنبياءُ اللّه وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُ اللّه عليهم السلام ... .
همانا خشنودي مردم را نتوان به دست آورد و جلو زبان هايشان را نتوان گرفت، چگونه در امان مانيد از چيزي (زبان مردم) كه پيامبران و فرستادگان و حجت هاي خدا عليهم السلام از آن در امان نماندند...؟
بحارالأنوار، ج 70، ص 2، ح 4

امام رضا علیه السّلام فرمودند:
عَجِبْتُ لِمَنْ يَشْتَرِى الْعَبيدَ بِمالِهِ فَيُعْتِقُهُم كَيْفَ لا يَشْتَرِى الاَحْرارَ بِحُسْنِ خُلقِهِ؛
در شگفتم از كسى كه بندگان را با ثروت خويش مى خرد تا رهايشان كند، چگونه با خوش اخلاقىِ خويش آزادگان را نمى خرد.
فقه الرضا، ص 354 .

امام كاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ لِلّهِ عِبادا فِى الاَرضِ يَسْعَوْنَ فى حَوائِجِ النّاسِ هُمُ الآْمِنونَ يَوْمَ القيامَةِ؛
خدا را در زمين بندگانى است كه براى رفع نيازهاى مردم مى كوشند. اينان در روز قيامت در امان هستند.
كافى، ج 2، ص197، ح 2 .

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ النّاسَ عَبيدُ الدُّنْيا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ يَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ؛
به راستى كه مردم بنده دنيا هستند و دين لقلقه زبان آنهاست، تا جايى كه دين وسيله زندگى آنهاست، دين دارند و چون در معرض امتحان قرار گيرند، دينداران كم مى‌شوند.
تحف العقول، ص 245 .

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُؤْمِنٌ وَ جاهِلٌ، فَلا تُؤْذِى الْمُؤْمِنَ وَ لا تَجْهَلُ الْجاهِلَ فَتَكونَ مِثْلَهُ؛
مردم دو گروه اند: مؤمن و جاهل، مؤمن را آزار ندهيد و با جاهل، رفتار جاهلانه نكنيد؛ زيرا همانند او خواهيد بود.
خصال، ص 49.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ بِزَمانِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛
مردم به زمان خود شبيه ترند تا به پدران خود.
خصائص الائمه، ص 115.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ اثْنانِ، بَرٌّ تَقِىٌّ وَ آخَرُ شَقِىٌّ؛
مردم دو دسته اند: نيكوكارِ پرهيزكار و سنگ دل بدبخت.
بحارالأنوار، ج 78، ص 23، ح 86 .

امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَلنّاسُ رَجُلانِ: مُبْتَلىً وَ مُعافىً، فَارْحَمُوا الْمُبْتَلى وَ احْمَدُوا اللّه َ عَلَى الْعافیَةِ؛
مردم دو دسته اند: گرفتار و سلامت؛ پس به گرفتاران ترحم نمایید و خدا را بر سلامتى سپاس گویید.
تحف العقول، ص 305.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ اَبْناءُ ما يُحْسِنونَ؛
مردم فرزند نيكى هاى خويش اند (بنگريد عملشان چيست نه پدرشان كيست).
كافى، ج 1، ص 51، ح 14.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ اِذا صَلَحُوا، كَفُّوا عَنْ تَتَبُّعِ عُيوبِهِمْ؛
مردم، هنگامى كه درستكار شوند، از عيب جويىِ يكديگر دست مى كِشند.
من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 401، ح 5862.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ رَجُلانِ: مَسْتَريحٌ بِالْمَوْتِ وَ مُسْتَراحٌ بِهِ مِنْهُ ؛
مردم بر دو دسته اند: آن كه با مرگ آسوده شود و آن كه با مرگش ديگران آسوده شوند.
معانى الأخبار، ص 290.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ نيامٌ فَاِذا ماتُوا انْتَبَهوا؛
مردم در خوابند، چون بميرند بيدار مى شوند.
بحارالأنوار، ج 4، ص 43، ح 18 .

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ اِلى اَشْكالِهِمْ اَمْيَلُ؛
مردم، به همانند خود بيشتر تمايل دارند.
بحارالأنوار، ج 78، ص 92، ح 100.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ بِاُمَرائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبائِهِمْ؛
مردم، به دولت‌مردان خود شبيه‌ترند تا به پدران‌شان.
تحف العقول، ص208.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ مَنْقوصونَ مَدْخولونَ اِلاّ مَنْ عَصَمَ اللّه ُ؛
مردم، داراى عيب و نقص اند، مگر كسى كه خداوند او را حفظ كند.
نهج البلاغه، حكمت 343.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ اَعْداءُ ماجَهِلوُا؛
مردم با آنچه آشنا نيستند دشمنى مى ورزند.
نهج البلاغه، حكمت 172.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ كَالشَّجَرِ شَرابُهُ واحِدٌ وَ ثَمَرُهُ مُخْتَلِفٌ؛
مردم، همانند درختانند كه آبشان يكى و ميوه هايشان گوناگون است.
غررالحكم، ح 2097.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلنّاسُ اَبْناءُ الدُّنْيا وَ لا يُلامُ الرَّجُلُ عَلى حُبِّ اُمِّهِ؛
مردم، فرزندان دنيايند و كسى براى دوست داشتن مادرش سرزنش نمى شود.
نهج البلاغه، حكمت 303.

امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَلنّاسُ سَواءٌ کَاَسْنانِ الْمُشْطِ وَ الْمَرْءُ کَثیرٌ بِاَخیهِ؛
مردم، همانند دندانه هاى شانه با هم برابرند و انسان با برادرش پر تعداد (و پر توان) مى گردد.
تحف العقول، ص 368.