صلوات
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لاتَضرِبُوا أطفالَكُمْ علي بُكائِهِم؛ فَإنَّ بُكاءَهُم أربعةَ أشهُرٍ شهادۀُ أن لاإله إلاّاللهُ، وأربعةَ أشهُرٍ الصَّلاةُ عَلَي النَّبيِّ وآلهِ، وأربعةَ أشهرٍ الدُّعاءُ لِوالدِيهِ؛
نوزادانتان را به خاطر گريه‌هايشان نزنيد؛زیرا گريه آنان در چهار ماه اوّل شهادت به يگانگي خداي متعال، در چهار ماه بعد صلوات بر پيامبر و خاندان گرامی آن حضرت، و در چهار ماه ديگر دعا براي پدر و مادرشان مي‌باشد.
بحارالأنوار57: 381 و 91: 55 و 101: 103.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ قالَ بَعْدَ صَلاۀِ الظُّهرِ وَ صَلاۀِ الفَجْرِ فی الجُمُعَۀِ وَ غِیرِها ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم لَمْ یَمُتْ حَتّی یُدْرِکَ القائمَ المَهدِّی علیه السّلام؛
هر که بعد از نماز صبح و ظهر (در روز جمعه و در سایر ایّام هفته) بگوید: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُم نمی میرد تا آن که حضرت مهدی (علیه السّلام) را درک کند.
مستدرک سفینۀ البحار6: 366 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا كانَتْ عَشِيَّةُ الخَميِسِ وَليَلةُ الجُمُعَةِ نَزَلَتْ مَلائِكَةٌ مِن السَّماءِ مَعها أقلامُ الذَّهَبِ وَصُحُفُ الفِضِّةِ، لايَكتُبونَ (عَشِيَّةَ الخَميِسِ وََلیَلَةَ الجُمعَةِ إلي أنْ تَغيِبَ الشَّمسُ) إلاّ الصَّلاةََ عَلي النَّبِيِّ وَآلِهِ؛
از شامگاه پنجشنبه و شب جمعه، فرشتگانی با قلمهايي از طلا و لوح‌هایی از نقره، از آسمان به سوي زمين مي‌آيند و تا غروبِ روز جمعهِ ثواب هیچ عملی را نمی‌نویسند به جز صلوات بر محمّد و آل محمّد علیهم السلام.
مستدرك وسائل الشيعة6: 70.
مالک (بن أعین) جُهَنِی می گوید: گلی را به امام صادق علیه السّلام تقدیم کردم. حضرت آن را گرفته، بوئیدند و بر دیدگانشان نهادند، آن گاه فرمودند:
مَنْ تَناوَلَ رَیحانَۀً فَشَمَّها وَوَضَعَها عَلی عَینَیهِ ثُمَّ قالَ: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ لَمْ تَقَعْ علی الأرضِ حَتّیّ یُغْفرَ لَه؛
هر گاه کسی گُلی را بگیرد و آن را ببوید و بر چشمانش بنهد و بگوید: ألّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ پیش از آن که آن گل را بر زمین قرار گیرد، گناهانش آمرزیده می شود.
وسائل الشیعۀ2: 171.