حلال و حرام
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
مَن اقْتَطَعَ مالَ مُؤمِنٍ غَصْباً بِغَيْرِحَقِّهِ لَمْ يَزَلِ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ مُعْرِضاً عَنْهُ ماقِتاً لِأعْمالِهِ الَّتى يَعْمَلُها مِنَ البِرِّ وَ الخَيْرِ، لايُثْبِتُها فى حَسَناتِهِ حَتّى يَتُوبَ، وَ يَرُدُّ المالَ الّذى أَخَذَهُ إلى صاحِبِهِ؛
كسى كه مال مؤمنى را به ناحق از او بگيرد و به او ندهد، خداوند پيوسته از او اعراض كرده و كارهاى نيك او را نكوهيده مى دارد و آنها را در نامه اعمال نيك او نمى نويسد تا توبه كند و مالى را كه از آن مؤمن گرفته به او برگرداند.
[ بحارالانوار ج 104 ص 294 ح 8.]
ابوبرده سلمى گوید: از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلم شنیدم که فرمودند:
لاتَزُولُ قَدَمُ عَبْدٍ یَوْمَ القِیامَةِ، حَتّى یُسئَلَ عَنْ أَرْبَعٍ: عَنْ جَسَدِهِ فیما أَبْلاهُ، وَ عَنْ عُمْرِهِ فیما أَفناهُ، وَ عَنْ مالِهِ مِمَّا اکْتَسَبَهُ وَ فیما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أَهْلَ البَیْتِ؛
انسان در قیامت قدم از قدم برنمى دارد تا اینکه از چهار چیز سؤال شود: 1 ـ از بدن خود که در چه راهى آن را به کارگرفت، 2 ـ و از عمرش که در کجا و چه راهى سپرى کرد، 3 ـ و از مالش که از کجا به دست آورد ودر کجا مصرف کرد، 4 ـ و از محبّت ما خاندان.
بحارالانوار ج 103 ص 11 ح 47.
پيامبراكرم صلى الله عليه و آله وسلم هرگاه به مردى نگاهشان مى افتاد و از او خوششان مى آمد، مى فرمودند:
هَلْ لَهُ حِرْفَةٌ؟ فَإن قالُوا لا قالَ: سَقَطَ مِن عَينى قيلَ وَ كَيفَ ذاكَ يا رَسُولَ اللّه ِ؟ قالَ: لِأنَّ المُؤمِنَ إذا لَم يَكُن لَهُ حِرفَةٌ يَعيشُ بِدينِهِ؛
آيا او شغل و حرفه اى دارد؟ پس اگر مى گفتند: نه، مى فرمودند: او از چشم من افتاد. گفته مى شد: چرا يا رسول اللّه ؟! پاسخ مى دادند: چون مؤمن اگر شغلى نداشته باشد، با (خرج كردنِ) دينش زندگى كند و از دينش مايه مى گذارد.
[ بحارالانوار ج 103 ص 5 ح 18.]