راسخون - یار همیشه همراه : توبه

امام على علیه السّلام فرمودند:
عاصيُ قرُّ بِذُنُوبِهِ خيرٌ مِن مُطيعٍ يفتَخِرُ بِعَمَلِهِ؛
گناه كاري كه به گناهان خويش اقرار كند (پشيمان شود)، بهتر از انسان مطيع و عبادت كننده اي است كه به عمل خويش فخر نمايد.
تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3812

امام على علیه السّلام فرمودند:
لَو انَّ النّاسَ حينَ عَصَوْا اتابُوا استَغْفَرُوا لَم يُعَذِّبُوا وَ لَم يَهلِكُوا؛
اگر مردم همان زماني كه گناه مي كردند، (پشيمان شده و دست از گناهشان بر مي داشتند) و توبه و استغفار مي نمودند، عذاب الهي شامل آنها نمي شد و هلاك نمي گشتند.
تصنيف غررالحكم، ص 196، ح 3842

امام على علیه السّلام فرمودند:
يَسيرُ التَّوبةِ و الاستغفارِ يُمَحّص المَعاصي؛
اندکي توبه و طلب‌ آمرزش موجب پاك شدن گناهان خواهد شد.
تصنيف غررالحكم، ص 196، ح 3847

امام على علیه السّلام فرمودند:
ثَمَرةُ التَّوبَةِ اِسْتِدْراكُ فَوارِطِ النَّفس؛
نتيجة توبه جبران كوتاهي و ضعف هاي نفس مي باشد.
تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3840

امام على علیه السّلام فرمودند:
التّوبَةُ تَسْتَنْزِلُ الرَّحْمَةَ؛
توبه رحمت پروردگار را نازل مي کند.
تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3835

امام على علیه السّلام فرمودند:
عَجِبْتُ لِمَنْ يَقنُطُ و مَعَهُ النَّجاةُ و هو الاستِغْفارُ؛
تعجب مي كنم از كسي كه از رحمت خدا نا اميد است در حالي كه راه نجات و رستگاري دارد و آن استغفار و طلب آمرزش است.
تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3849

امام على علیه السّلام فرمودند:
سِلاح المُذْنِبِ الاستغفار؛
سلاح انسان گناهكار استغفار و طلب آمرزش است.
تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3828

امام على علیه السّلام فرمودند:
بالتَّوبَةِ تُكَفِّرُ الذّنُوبَ؛
توبه كفاره و پاك كنندة گناهان است.
تصنيف غررالحكم، ص 195، ح 3839

امام على علیه السّلام فرمودند:
تُوبُوا الي اللهِ عزّوجَلَّ و ادخُلُو في محبَّتِهِ. فانّ اللهَ يُحبُّ التّوابينَ و يحبّ المُتَطَهرّينَ و المومِنُ توّابٌ؛
توبه كنيد و به سوي خداوند عزوجل بازگشته و در محبت او داخل شويد، پس همانا خداوند انسان هاي توبه كننده و پاك را دوست دارد و انسان مؤمن نيز توبه كننده است.
بحارالانوار، ج 6، ص 21

امام علی علیه السّلام در بیان اوصاف توبه کنندگان فرمودند:
غَرَسُوا اشجارَ ذُنُوبِهم نَصْبَ عُیُونِهِم و قُلوبِهِم و سَقَوْها بماءِ النَّدَمِ فأثَمَرَتْ لَهُمُ السَّلامَةَ وَ اعقَبَتْهُم الرّضا و الکَرامَةَ؛
آنان نهال ها و درخت های گناه و کارهای زشت را در برابر چشمان و دلهای خویش کاشته و با آب پشیمانی و ندامت آبیاری شان کرده اند که برای ایشان میوه های عافیت و سلامت به بار آورده و خشنودی و بزرگواری برای آنان به دنبال دارد.
بحارالانوار، ج 77، ص 72

از امام علی علیه السّلام سؤال شد: مراد از توبه نصوح چیست؟ حضرت فرمودند:
نَدَمٌ بالقلبِ و استغفارٌ باللّسانِ و القَصدُ عَلی ان لا یعودَ؛
پشیمانی قلبی از گناه، استغفار و طلب مغفرت زبانی و تصمیم و قصد جدی بر این که دیگر به سمت گناه نرود.
تحف العقول، ص 232

امام على علیه السّلام فرمودند:
تَعَطَّروُا بالاستغفارِ، لا تَفضَحُکُم روائِح الذُّنوبِ؛
به وسیله استغفار و توبه خویشتن را معطر و خوشبو سازید، تا بوهای زننده و نامطبوع گناهان رسوایتان نسازد.
بحارالانوار، ج 6، ص 22

امام على علیه السّلام فرمودند:
تركُ الخطيئةِ اَيْسَرُ مِنْ طَلَبِ التّوبَةِ و لَمْ مِنْ شهوةِ ساعَةٍ اورثَتْ حزناً طويلاً؛
ترك گناه آسانتر از درخواست توبه از پروردگار است و چه بسا لذت ساعتي شهوتراني، موجبِ يك عمر پشيماني خواهد شد.
مجموعة ورّام، ص 363

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَن اُعطي التوبَةُ لَمْ يحرُمِ القبول و مَنْ اُعطي الاستغفار لم يحرمُ المغفرةَ؛
كسي كه توفيق توبه به او داده شود محروم نمي شود از قبولش و كسي كه استغفار و طلب آمرزش كند از آمرزش پروردگار محروم نخواهد شد.
بحارالانوار، ج 69، ص410

امام على علیه السّلام فرمودند:
النّدمُ اَحدَ التَّوبَتين؛
پشيماني از گناه يكي از روشها و اقسام توبه و استغفار است.
مستدرك الوسائل. ج 2، ص 346

امام على علیه السّلام فرمودند:

استغفار و طلب آمرزش از درجات عليين است و داراي شش شرط مي باشد: اول اينكه شخص توبه كننده از (گناهان) گذشته خود پشيمان باشد. دوم اينكه عزم و تصميم جدي بر عدم بازگشت به سمت گناه داشته باشد. سوم اينكه حقوق مردم را به آنها بازگرداند. چهارم اينكه تمام واجباتي را كه ترك كرده و حقوقي كه از خدا بر گردن اوست به جا آورد. پنجم اينكه گوشتهائي را كه از حرام بر بدنش روئيده با گريه و انابه آب كند تا گوشت جديد برويد و ششم اينكه سختي طاعت و عبادت خدا را بر جسمش بچشاند، همان طور كه شيريني معصيت را چشانده است و بعد از تحقق آن شرائط، استغفار كند.
بحارالانوار، ج 6، ص 36

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَنْ تابَ تابَ اللهُ عليهِ و اُمِرَت جوارِحُهُ ان تستَرَ عليه و بقاعُ الارضِ ان تَكتَمَ عليه و اُنسيتِ الحفَظةُ ما كانَتْ تكتُب عليهِ؛
هر كس توبه كند و به سوي خدا بازگردد خداوند نيز به سوي او بازگشت مي كند، به اعضاء و جوارحش دستور داده مي شود گناهان او را بپوشانند، به نقاطي از زمين كه در آن گناه انجام داده نيز دستور داده مي شود كه گناه و سرّ او را مخفي كنند و فرشتگانِ نويسندة‌ اعمال نيز گناهان و كردارِ او را فراموش مي كنند.
بحارالانوار، ج 6، ص 28

امام على علیه السّلام فرمودند:
التّوبةُ ندمٌ بالقَلبِ و اسْتِغفارٌ باللّسانِ و تركٌ بالجوارح و اِضمارٌ ان لا يَعودَ؛
توبه عبارت است از: پشيماني قلبي از انجام گناه و استغفار و طلب آمرزش با زبان و ترك گناه با اعضاء و جوارح و تصميم به اينكه ديگر آن گناه را انجام ندهد.
تصنيف غرر الحكم، ص 194، ح3777

امام علی علیه السّلام فرمودند:
اَلتَّوبَةُ تُطَهِّرُ القُلُوبَ وَ تَغسِلُ الذُّنُوبَ ؛
توبه ، دل ها را پاك مى كند و گناهان را مى شويد .
غرر الحكم و درر الكلم، حديث1355

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَا شَفیعَ اَنجَحُ مِنَ التَّوبَه
هیچ شفاعت کننده ای پیروزمندتر از توبه نیست.
جهاد النفس، ح 460

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث