عضویت
العربیة
English
دوشنبه، 3 دی 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
چهل حدیث
قرآن کریم
قرآن کریم
امام علی علیه السلام فرمودند:
وَ فِی الْقُرْآنِ نَبَأُ مَا قَبْلَکُمْ وَ خَبَرُ مَا بَعْدَکُمْ وَ حُکْمُ مَا بَیْنَکُمْ.
در کتاب خدا قرآن اخبار گذشتگان شما و خبرهای آیندگان و حکم و دستور آنچه در میان شما باید باشد موجود است.
نهج البلاغه: حکمت 305
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
انّ الذى لیسَ فى جَوفِهِ شىءٌ من القرآنِ کالبَیتِ الخَرِبِ.
کسى که در اندرونش چیزى از قرآن نیست، همانند خانه اى ویران است.
میزان الحکمه: 10/ 4816 ؛ کنز العمال: 2478
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
القرآنُ غِنىً، لا غِنىًدونَهُ، ولا فَقرَ بعدَهُ.
قرآن ثروتى است، که بدون آن توانگرى نباشد و با وجود آن فقرى نه.
میزان الحکمه: 10/ 4810 ؛ بحارالانوار: 92/ 19
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أحسَنُ الکلامِ کلامُ اللَّهِ.
بهترین سخن، سخن خداست.
میزان الحکمه: 11/ 5254 ؛ سنن نسایى: 3/ 58
حضرت زهرا (علیها السّلام) در وصف قرآن کریم فرمود:
کتابُ اللهِ الناطقُ وَ القُرآنُ الصّادِقُ والنُّورُ السّاطِعُ و الضّیاءُ اللاّمِعُ بَیَّنَةٌ بَصائرهُ، مُکشِفَةٌ سَرائِرهُ؛
(خداوند شما را وارث پیمانی قرار داد که) کتاب گویای پروردگار و قرآن صادق و نور فروزان و روشنایی درخشان است؛ کتابی که بصیرتهای آن آشکار است و اسرار درونی آن هویدا.
الاحتجاج طبرسی، ج 1،ص 134
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِذا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فيها ذِكْرُ الْجَنَّةِ فَاسْأَلِ اللّهَ الْجَنَّةَ، وَ اِذا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فيها ذِكْرُ النّارِ فَتَعَوَّذْ بِاللّهِ مِنَ النّارِ»؛
هنگامى كه به آيه اى كه ياد بهشت است رسيدى از خدا بهشت بطلب، و وقتى به آيه اى كه يادآور آتش است رسيدى از آن به خدا پناه ببر.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 216.]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«مَنْ اِسْتَمَعَ حَرْفاً مِنْ كِتابِ اللّهِ مِنْ غَيْرِ قَراءَةٍ كَتَبَ لَهُ حَسَنَةً، وَ مَحى عَنْهُ سَيِّئةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً»؛
كسى كه حرفى از كتاب خدا را بشنود بدون آن كه بخواند خداوند حسنه اى براى او مى نويسد، و گناهى را از او مى بخشد، و يك درجه او را بالا مى برد.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 201.]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«اِنَّ البَيْتَ اِذا كانَ فيهِ المُسْلِمُ يَتْلوُ القُرْآنَ يَتَراءاهُ اَهْلُ السَماءِ كَما يَتَراءى اَهُلُ الدُّنيا اَلْكَوْكَبَ الدُرِّىَّ فى السَّماءِ»؛
خانه اى را كه مسلمانى در آن است و قرآن تلاوت مى كند اهل آسمان آن را مى بينند همانگونه كه مردم دنيا ستاره نورانى را در آسمان مى بينند.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 200.]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«مَنْ قَرَءَ القُرْآنَ وَ هُو شابٌّ مُؤْمِنٌ اِخْتَلَطَ القُرْآنُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ، وَ جَعَلَهُ اللّه ُ مَعَ السَفَرَةِ الكِرامِ البَرَرَةِ وَ كانَ القُرآنُ حَجيجاً عَنْهُ يَوْمَ القيامَةِ»؛
مؤمنى كه در جوانى قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خون او مخلوط مى شود، و خدا او را با سفيران بزرگوار و نيكوكار قرار مى دهد و روز قيامت قرآن مدافع اوست.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 187.]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«اَلقُرْآنُ عَهْدُاللّه ِ اِلى خَلْقِهِ، فَقَدْ يَنْبَغى لِلْمَرْءِ المُسْلِمِ اَنْ يَنْظُرَ فى عَهْدِهِ، وَ اَنْ يَقْرَأ مِنْهُ فى كُلِّ يَوْمٍ خَمْسينَ آيةً»؛
قرآن، عهدنامه خدا به بندگان اوست، پس شايسته است مسلمان در عهدنامه اش بنگرد، و روزى پنجاه آيه از آن بخواند.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 335.]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«يَنْبَغى لِلْمُؤمِنِ اَنْ لا يَمُوتَ حَتّى يَتَعَلَّمَ القرآنَ، اَوْ يَكُونَ فى تَعَلُّمِهِ»؛
شايسته است كه انسانِ مؤمن نميرد تا قرآن را بياموزد يا در حال آموزش آن باشد.
[ بحارالأنوار ج 92، ص 189.]
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
«مَنْ تَعَلَّمَ مِنْهُ حَرْفاً ظاهِراً، كَتَبَ اللّه ُ لَهُ عَشْرَ حَسَناتٍ، وَ مَحا عَنْهُ عَشْرَ سَيِّئاتٍ، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرَ دَرَجاتٍ، قالَ لا اَقُولُ بِكُلِّ آيَةٍ، وَ لكِنْ بِكُلِّ حَرْفِ باءٍ، اَوْتاءٍ اَوْشِبْهِهِما»؛
اگر كسى از قرآن يك حرف بياموزد، خداوند براى او ده حسنه مى نويسد، و ده گناه از او مى بخشد، و ده درجه او را بالا مى برد، فرمود: نمى گويم، در مقابل هر آيه، بلكه در مقابل هر حرفى مانند «باء» يا «تا» يا همانند آنها.
[ جامع الاخبار، ج 1، ص 213.]
امام صادق علیه السلام به نقل از پدرانشان علیهم السلام فرمودند:
صِنْفانِ اِذا صَلُحا صَلُحَتْ اُمَّتى، وَ اِذا فَسدا فَسَدَتْ اُمَّتى: اَلاُمَراءُ وَ القُرّاءُ؛
دو گروهند که اگر اصلاح بشوند امّت من اصلاح خواهند شد و چنانچه فاسد شوند امت را فاسد خواهند کرد: حاکمان و قاریان قرآن.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 178.]
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
«لِكُلِّ شَى ءٍ رَبيعٌ وَ رَبيعُ القُرْآنِ شَهْرُ رَمَضانَ».
هر چيزى بهارى دارد و بهار قرآن ماه مبارك رمضان است.
[بحارالأنوار، ج 92، ص 213.]
امام على علیه السّلام فرمودند:
«تَعَلَّمُوا القُرآنَ فَاِنَّه اَحْسَنُ الحَديثِ، وَ تَفَقَّهُوا فيه فَاِنَّهُ رَبيعُ القُلُوبِ، وَاسْتَشْفُوا بِنُورِهِ، فَاِنَّهُ شِفاءُ الصُّدُورِ، وَ اَحْسِنُوا تِلاوَتَهُ فَاِنَّهُ اَنْفَعُ الْقِصَصِ»؛
قرآن را بياموزيد كه نيكوترين گفتار است، و در آن دانا و آگاه شويد كه بهار دلهاست و از نور آن شفا بخواهيد، كه شفا بخش دلهاست، آن را خوب بخوانيد چون مفيدترين قصّه هاست.
[ جامع الاخبار والآثار، ج 1، ص 211.]
امام على علیه السّلام فرمودند:
«فىِ القُرآنِ نَبَأُ ما قَبْلَكُمْ، وَ خَبَرُ ما بَعْدَكُمْ، وَ حُكْمُ ما بَيْنَكُمْ»؛
تاريخ گذشتگان و آيندگان و برنامه زندگى شما در قرآن است.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 32.]
امام حسن علیه السّلام فرمودند:
«اِنَّ هذَا القُرآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ وَ شِفاءٌ لِلْصُّدُورِ»؛
در اين قرآن چراغهاى روشن (هدايت) و داروى شفابخش دلهاست.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 164.]
امام رضا علیه السلام از پدرشان امام کاظم علیه السلام نقل مى کنند که فرمودند:
رَجُلاً سَأَلَ اَبا عَبدِاللّه ِ علیه السّلام ما بالُ القُرآنِ لا یَزْدادُ عِنْدَ النَشْرِ وَالدِراسةِ اِلاّ غَضاضَةً؟ فَقالَ: لاَنَّ اللّه َ تبارَکَ وَ تَعالى لَمْ یَجْعَلْهُ لِزَمانٍ دوُنَ زمانٍ وَ لا لِناسٍ دُونَ ناسٍ، فَهُوَ فى کُلِّ زَمانٍ جَدیدٌ، وَ عِنْدَ کُلِّ قَوْمٍ غَضٌّ اِلى یَومِ القیامَةَ؛
مردى از امام صادق علیه السلام پرسید چگونه است که قرآن هر چه خوانده و منتشر مى شود جز بر تازگى و طراوتش افزوده نمى شود؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: زیرا خداوند آن را براى زمان و مردم خاصى قرار نداده است، بنابراین در هر عصرى نو، پیش هر ملتى تا روز قیامت تازه و شاداب است.
[ جامع الاخبار و الآثار، کتاب القرآن، ج 1، ص 169.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«عَدَدُ دُرَجِ الْجَنِّةِ عَدَدُ آىِ الْقُرآنِ، فَاِذا دَخَلَ صاحِبُ الْقُرْآنِ الْجَنَّةَ قَيلَ لَهُ: اِقْرَأْ وَ ارْقَأْ لِكُّلِ آيَةٍ دَرَجَةٌ فَلا تَكُونُ فَوْقَ حافِظِ الْقُرْآنِ دَرَجَةً»؛
تعداد درجات بهشت به تعداد آيه هاى قرآن است، هنگامى كه اهل قرآن وارد بهشت شود به او گفته مى شود قرآن بخوان و بالا برو، براى هر آيه اى درجه اى است، بنابراين بالاترين درجه از آنِ حافظان قرآن است.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 22.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«اِقرؤُا الْقُرآنَ بِلُحُونِ الْعَرَبِ وَ اَصْواتِها»؛
قرآن را با صدا و آهنگ عربى بخوانيد.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 248.]
1
2
3
>