عضویت العربیة English
دوشنبه، 3 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
قرآن کریم
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«اَلا وَ مَنْ تَعلَّمَ القُرْآنَ ثُمَّ نَسِيَهُ مُتَّعَمِّداً لَقَى اللّهَ يَوْمَ الْقيامَةِ مَغْلوُلاً يُسَلِّطُ اللّهُ عَلَيْهِ بِكُلِّ آيَةٍ نَسِيَها حَيَّةً تَكُونُ قَرينَتُهُ اِلَى النّارِ اِلاّ اَنْ يُغْفَرَ لَهُ»؛
توجّه! توجّه! كسى كه قرآن را ياد بگيرد بعد بطور عمد (به خاطر سهل انگارى) فراموش كند روز قيامت دست و پا بسته خدا را ملاقات مى كند، و خدا در مقابل هر آيه اى كه فراموش كرده مارى بر او مسلّط مى كند كه تا آتش جهنّم همراه او خواهد بود مگر اينكه آمرزيده شود.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 187.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«اِنَّ البَيْتَ اِذا قُرِءَ فيهِ القُرْآنُ، حَضَرَتْهُ المَلائِكَةُ، وَتَنَكَّبَتْهُ الشَياطينُ، وَ اتَّسَعَ بِاَهْلِهِ، وَكَثُرَ خَيرُهُ، وَ قَلَّ شَرُّهُ. وَ اِنَّ البَيْتَ اِذا لَمْ يُقْرَأْ فيهِ القُرْآنُ، حَضَرَتْهُ الشَياطينُ، وَتَنَكَّبَتْهُ المَلائِكَةُ، وَ ضاقَ بِاَهْلِهِ، وَكَثُرَ شَرُّهُ، وَ قَلَّ خَيْرُهُ»؛
خانه اى كه در آن قرآن خوانده شود فرشتگان وارد آن مى شوند، و شيطانها از آن دور مى شوند، و اهل آن در آسايش قرار مى گيرند و به خير و بركت آن خانه افزوده مى شود و از بديها و آفات آن خانه كاسته مى شود. و خانه اى كه در آن قرآن نخوانند، محلّ حضور شياطين و دورى فرشتگان مى شود و بر اهلش تنگ مى شود و شرّش بسيار و خيرش اندك خواهد شد.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 320.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«اِنْ اَرَدْتُمْ عَيْشَ السُعَداء، وَ مَوْتَ الشُهَداءِ، وَالنَجاةَ يَوْمَ الْحَشْرِ، وَ الظِّلَّ يَوْمَ الحَرُورِ، وَالهُدى يَوْمَ الضَّلالَةِ، فَادْرِسُوا القُرْآنَ، فَاِنَّهُ كَلامُ الرّحْمنِ، وَحِرزٌ مِنَ الشَّيطانِ وَ رُجْحانٌ فىِ الميزانِ»؛
اگر خواستار زندگى سعادتمندان، و مرگ شهيدان و نجات روز محشر، و سايه در روز قيامت و هدايت در روز گمراهى هستيد پس قرآن بياموزيد، زيرا آن گفته خداى مهربان و ايمنى از شيطان و موجب برترى و وزنه خوبيهاى شما است.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 210.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«مَنْ قَرَأَ القُرآنَ ثمُّ شَرِبَ عَلَيهِ حَراماً اَوْ آثَرَ عَلَيْهِ حُبّاً لِلدُّنيا وَ زينَتَها اِسْتَوْجَبَ عَلَيْهِ سَخَطَ اللّه ِ اِلاّ اَنْ يَتُوبَ اَلا وَ اِنّهُ اِنْ ماتَ عَلى غَيْرِ تَوْبَةٍ حاجَّهُ القُرْآنُ يَوْمَ القيامَةِ، فَلا يُزا يِلُهُ اِلاّ مَدْحُوضاً»؛
كسى كه قرآن بخواند و بعد حرام بخورد و بنوشد يا محبّت و زينت دنيا را بر آن برترى دهد مستوجب خشم الهى مى شود مگر اينكه توبه كند، و اگر بدون توبه بميرد، روز قيامت قرآن با او به محاجّه برمى خيزد و تا او را محكوم نكند دست برنمى دارد.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 180.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«مَنْ تَعلَّمَ الْقُرآنَ فَلَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ آثَـرَ عَلَيْهِ حُبَّ الدُّنيا وَ زينَتَها، اِستَوجَبَ سَخَطَ اللّه ِ تَعالى وَ كانَ فى الدَرجَةِ مَعَ اليَهُودِ وَالنَّصارى الَّذينَ يَنْبِذُونَ كِتابَ اللّه ِ وَراءَ ظُهُورِهِم»؛
كسى كه قرآن را بياموزد و به آن عمل نكند و دنيا دوستى و زينت آن را بر قرآن ترجيح دهد سزاوار خشم خداوند است، و در رديف يهود و نصارى قرار خواهد داشت كه كتاب خدا را پشت سر انداختند.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 221.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«تَعَلَّمُوا الْقرآنَ، وَ تَعَلَّموُا غَرائبَهُ و غَرائبُهُ فَرائِضُهُ وَ حُدُودُه، فِاِنَّ الْقُرآنَ نَزَلَ عَلى خَمْسَةِ وُجُوهٍ: حَلالٍ وَ حَرامٍ وَ مُحْكَمٍ وَ مُتَشابِةٍ وَ اَمثالٌ، فَاعْمَلُوا بِالحَلالِ، وَ دَعَوُا الحَرامَ، وَاعْمَلُوا بِالْمُحْكَمِ، وَ دَعَوُا المُتَشابِهَ، وَاعْتَبِرُوا بِالاَْمْثالِ»؛
قرآن و شگفتيهاى قرآن و مفاهيم آن را بياموزيد. مفاهيم قرآن همان واجبات و حدود آن است، زيرا قرآن برپنج وجه نازل شده است: حلال و حرام و محكم و متشابه و ضرب المثلها، به حلال قرآن عمل كنيد، و حرام را رها كنيد، به محكمات عمل كنيد و متشابه آن را واگذاريد و از ضرب المثلها پند گيريد.
[ بحارالأنوار، ج 92، ص 186.]
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
«يا مَعاشِرَ قُرّاءِ الْقُرآنِ، اِتَّقوااللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ فيما حَمَّلَكُم مِن كِتابِهِ، فَاِنّى مَسئُولٌ وَ اِنَّكُمْ مَسئُولُونَ، اِنّى مَسئُوولٌ عَنْ تَبْليغِ الرِسالَةِ، وَ اَمّا اَنْتُمْ فَتُسْألَونَ عَمّا حُمِّلتُمْ مِنْ كِتابِ اللّه ِ وَ سُنَّتى»؛
اى جامعه قرآن خوانان! در مورد آنچه از قرآن خداوند بر دوش شما نهاده تقواى الهى را پيشه كنيد، زيرا من و شما مسئوليم، من مسئول ابلاغ رسالتم و از شما در باره آنچه از كتاب خدا و سنّت من داريد سؤال خواهد شد.
[ جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 379.]