سیره اهل‌بیت
امام رضا علیه السلام فرمودند:
إنَّ القائِمَ هُوَ الَّذی إذا خَرَجَ کانَ فی سِنِّ الشُّیوخِ ومَنظَرِ الشُّبّانِ، قَویاً فی بَدَنِهِ، حَتَّى لَو مَدَّ یدَهُ إلَى أعظَمِ شَجَرَةٍ عَلَى وَجهِ الأَرضِ لَقَلَعَها! ولَو صاحَ بَینَ الجِبالِ لَتَدَکدَکت صُخورُها! یکونُ مَعَهُ عَصا موسَى وخاتَمُ سُلَیمانَ علیهماالسلام، ذاک الرّابِعُ مِن وُلدی، یغَیبُهُ اللّهُ فی سِترِهِ ما شاءَ، ثُمَّ یظهِرُهُ فَیملأُ بِهِ الأَرضَ قِسطاً وعَدلاً کما مُلِئَت جَوراً وظُلماً.
قائم، کسى است که وقتى ظهور مى کند، در سنّ پیران و سیماى جوانان است، بدنى چنان نیرومند دارد که اگر دستش را به طرف بزرگ ترین درخت روى زمین ببرد، آن را از ریشه در مى آورد و اگر در کوهستان فریاد زند، صخره ها در هم مى ریزند. عصاى موسى و انگشتر سلیمان را با خود دارد. او چهارمین از نسل من است، خداوند براى مدّتى او را در پس پرده خود پنهان مى سازد، سپس آشکارش مى گرداند و به وسیله او زمین را همچنان که از ظلم و ستم آکنده شده است، از عدل و داد پر مى کند».
کمال الدین: ص۳۷۶ ح۷
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله به امام علی علیه السلام فرمودند:
یا عَلی اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ أشرَفَ عَلَی الدُّنیا فَاختارَنی مِنها عَلی رِجالِ العَالَمینَ ثُمَّ أطَّلَعَ الثَّانِیةَ فُاختارَکَ عَلی رِجالِ العَالَمینَ ثُمَّ أطَّلَعَ الثّالِثَةَ فَاختارَ الأئِمَّةَ مِن وُلدِکَ عَلی رِجالِ العَالِمینَ. ثُمَّ أطَّلَعَ الرّابِعَةَ فَاختارَ فَاطِمَةَ عَلی نِساءِ العَالَمِینَ.
ای علی، همانا خدای عزّوجلّ به دنیا نگریست و مرا بر مردان جهان برگزید، دیگر بار نگریست و تو را بر همه‌ی مردان جهان برگزید، سوم بار نگریست و امامان از فرزندان تو را پس از تو بر همه‌ی مردان جهان برگزید، سپس بار چهارم نگریست و فاطمه را بر زنان جهان برگزید.
بحارالانوار، ج 77، ص 60
امام حسین علیه السلام در خطبه‌اى فرمودند:
نَحْنُ حِزْبُ اللّه ِ الْغالِبُونَ، وَ عِتْرَةُ نَبیِّهِ الْأقْرَبُونَ، وَ أحَدُ الثَّقَلَیْنِ[ الثِّقْلَیْنِ] اللَّذَیْنِ جَعَلَنا رَسُولُ اللّه ُ ثانِىَ کِتابِ اللّه ِ فیهِ تَفصیلٌ لِکُلِّ شَى ءٍ، لایأتیهِ الْباطِلْ مِنْ بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لامِنْ خَلْفِهِ وَ الْمُعَوَّلُ عَلَیْنا فى تَفسِیرِهِ؛
ما حزب اللّه پیروز هستیم، ما عترت نزدیک پیامبر اوییم، و یکى از دو وزنه گران قدر هستیم که خداوند ما را بعد از کتاب خودش قرار داده است که همه چیز در آن به صورت کامل بیان شده و باطل از پیش رو و پشت سر در آن راه ندارد و در تفسیر آن به ما تکیه مى شود.
[وسائل الشیعه 18: 144 ح 45]
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
لايَكونُ المُؤْمِنُ مُوْمِنا حَتّى يَكوُنَ فيهِ ثَلاثُ خِصالٍ سُنّةٌ مِنْ رَبّهِ وَ سُنّةٌ مِنْ نَبيّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَليِّهِ اِلى أَنْ قالَ عليه السلام: وَ أمَّا السُنَّةُ مِنْ وَليِّهِ فالصَّبْرُ فى الْبَأساءِ وَ الضَّراءِ؛
مؤمن، مؤمن واقعى نيست تا اينكه سه خصلت در او باشد: 1 ـ سنتى از پروردگارش، 2 ـ سنّتى از پيامبرش و 3 ـ سنّتى از امام خود. تا اين كه فرمودند: امّا سنّت از امامش اين است كه در مقابل فقر و تهى دستى و درد و بيمارى استقامت بورزد.
[مستدرك الوسائل 2: 424 ح 2357]
ديلمى گويد: رسول خدا صلى الله عليه و آله هر روز هفتاد بار به درگاه الهى استغفار مى كردند و مى فرمودند:
أسْتَغْفِرُ اللّه َ رَبّى وَ أتوُبُ اِلَيْهِ وَ كَذلِكَ أهْلُ بَيْتِهِ عليهم السلاموَ صالِحُوا أصْحابِهِ، لِقَوْلِهِ تَعالى: وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمْ تُوبُوا إلَيْهِ؛
استغفراللّه ربّى و اتوب اليه. همين طور اهل بيت او، و اصحاب شايسته اش، به خاطر گفته خداوند متعال كه فرمود: در پيشگاه پروردگارتان استغفار كنيد و به سوى او برگرديد.
[ارشاد القلوب: 45]
راوى گويد: از امام رضا عليه السلام شنيدم مى فرمودند:
لَنا أهْلُ الْبَيْتِ عِنْدَ نَوْمِنا عَشْرَ خِصالٍ: ألطّهَارَةُ وَتَوَسُّدُ اليَمينِ وَتَسبيحُ اللّه ِ ثَلاثا وَثَلاثينَ وَ تَحْميدُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثينَ وَ تَكبْيرةً أرْبَعا وَ ثَلاثينَ وَ نَسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ بِوُجُوهِنا وَ نَقْـرَءُ فاتِحَةَ الْكِتابِ وَآيَةَ الْكُرْسىَّ وَشَهِدَ اللّه ُ أنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُو . . . اِلى آخِرِهِ فَمَنْ فَعَلَ ذلِكَ فَقَدْ أَخَذَ بِحَظِّهِ مِنْ لَيْلَتِهِ؛
ما اهل بيت، هنگام خواب ده[در روايت نه مورد شمرده شده و مورد دهم نيامده است.]كار را انجام مى دهيم: با وضو بودن، به دست راست خوابيدن، گفتن سى و سه بار سبحان اللّه و سى و سه بار الحمد للّه و سى و چهار بار اللّه اكبر و صورت را رو به قبله مى كنيم سوره حمد و آية الكرسى را تلاوت مى كنيم و آيه «شهد اللّه انه لا اله الاّ هو...»[آل عمران: 18.]را تا آخر مى خوانيم؛ پس هر كس چنين كند، بهره خود را از آن شب گرفته است.
[فلاح السّائل: 280]
امام حسین علیه السّلام فرمودند:
أللّهُمَّ إنّكَ تَعْلَمُ إنَّهُ لَمْ يَكُنْ ما كانَ مِنّا تَنافُسا فى سُلْطانٍ وَ لاَ الْتِماسا مِنْ فُضُولِ الْحُطامِ وَلكِنْ لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِنْ دينِكَ وَ نُظْهِرَ الاْءصلاحَ فى بِلادِكَ وَ يَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِكَ وَ يُعْمَلَ بِفَرائِضِكَ وَ سُنَنِكَ وَ أحْكامِكَ؛
خداوندا! توآگاهى كه آنچه به دست ما صورت گرفت نه به طمع پادشاهى و جاه بود، نه به طلب ثروت و مال، بلكه ما خواستيم تا نشانه هاى راه دينت را ارائه دهيم، و در شهرهاى تو اصلاح را آشكار كنيم، باشد كه بندگان مظلوم تو روى آسايش و امنيت ببينند و آسوده خاطر به طاعت تو برخيزند و فرائض و سنتهاى تو عملى گردد.
[تحف العقول: 168]
فرزدق شاعر که آن اشعار مشهور را در مورد امام سجاد علیه السلام سروده و بعد زندانى شد وقتى که آزاد شد امام ده هزار درهم براى او فرستاد و او آن را به امام برگرداند و عرض کرد: من اشعار را جز براى خدا نگفتم. امام سجاد علیه السلام به او فرمودند:
قَدْ رأى[اللّه ُ] مَکانَکَ فَشَکَرَکَ ... وَلکِنّا أهْلُ بَیْتٍ إذا أنَفَذْنا شَیْئا لَمْ نَرْجِعْ فیهِ وَ أقْسَمَ عَلَیْهِ فَقَبَّلَها؛
خداوند منزلت تو را مى داند و تقدیر مى کند... ولى ما خاندانى هستیم، هنگامى که چیزى را هدیه دادیم پس نمى گیریم و او را قسم داد، فرزدق هم قبول کرد.
[کشف الغمه 2: 80]