عضویت العربیة English
جمعه، 14 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
جمعه و جماعت
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لِيَتَزَيَّنْ اَحَدُكُمْ يَوْمَ الْجُمُعَةِ يَغْتَسِلُ و يَتَطَيَّبُ وَ يُسَرِّحُ لِحْيَتَهُ وَ يَلْبَسُ اَنْظَفَ ثِيابِهِ وَلْيَتَهَيَّأْ لِلْجُمُعَةِ وَلْيَكُنْ عَلَيْهِ فى ذلِكَ الْيَوْمِ السَّكينَةُ وَ الْوَقارُ… ؛
يكايک شما بايد در روز جمعه خود را بيارايد، غسل كند، عطر بزند و ريش و موهاى خود را شانه نمايد و پاكيزه ترين لباسهاى خود را بپوشد و براى نماز جمعه آماده شود و البته بايد آرامش و وقار در رفتار او نمايان باشد.
فروع كافى / ج 3 / ص 417
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
لِيَنْتَهِيَنَّ اَقْوامُ لايَشْهَدُونَ الصَّلاةَ اَوْ لاَمُرَنَّ مُؤَذِّنا يُؤَذِّنَ ثُمَّ يُقيمَ ثُمَّ امُرُ رَجُلاً مِنْ اَهْلِ بَيْتى ـ وَ هُوَ عَلِىٌّ عليه السلام ـ فَلَيُحْرِقَنَّ عَلى اَقْوامٍ بُيُوتَهُمْ بِحَزْمِ الْحَطَبِ لاَِنَّهُمْ لاَيأْتُونَ الصَّلاةَ؛
آنان كه در نماز جماعت حاضر نمى شوند لازم است از اينكار خود دارى كنند و گرنه دستور خواهم داد مؤذّن اذان و اقامه بگويد. آنگاه ـ پس از اقامه جماعت - يكى از اهل بيت خود را (كه على (عليه السلام)باشد) فرمان مى دهم تا خانه هاى كسانى را كه در جماعت حاضر نشده اند، با بسته هاى هيزم به آتش كشد.
وسائل الشيعه / ج 5 / ص 376
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
لاصَلاةَ لِمَنْ لايُصَلّى فِى الْمَسْجِدِ مَعَ الْمُسْلِمينَ اِلاّمِنْ عِلَّةٍ وَ لاغَيْبَةَ اِلاّ لِمَنْ صَلّى فى بَيْتِهِ وَ رَغِبَ عَنْ جَماعَتِنا وَ مَنْ رَغِبَ عَنْ جَماعَةِ الْمُسْلِمينَ سَقَطَتْ عِدالَتُهُ وَ وَجَبَ هِجْرنُهُ؛
كسى كه ـ بدون هيچ عذرى ـ نماز خود را همراه ديگر مسلمانان در مسجد نمى خواند، نمازش مقبول نيست و غيبت احدى جايز نيست مگر كسى كه نمازش را در خانه مى خواند ـ و در جماعت حاضر نمى شود ـ و به حضور در اجتماع مسلمين بى رغبت است و هر آن كس كه چنين باشد از عدالت ساقط و دورى از او واجب مى باشد.
وسائل الشيعه / ج 5 / ص 394
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
اِنَّ الشَّيْطانَ ذِئْبُ الاِْنْسانِ كَذِئْبِ الْعنَنَمِ يَأْخُذُ الشّاةَ القاصِيَةَ وَ النّاحِيَةَ فَاِيّاكُمْ وَ الشِّعابَ وَ عَلَيْكُم بِالْجَماعَةِ وَ العامَّةِ وَ الْمَسْجِدِ؛
شيطان گرگ انسان است، همانند گرگ گوسفندان كه هميشه ميش هاى دور افتاده و كناره گير را مى گيرد. پس، از دسته بنديها (گروه گرائى و خط بازى) بپرهيزيد و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومى و مسجد.
كنزالعّمال / ج 7 / ص 581 / حديث 20355
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
اِذا كانَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ كانَ عَلى كُلِّ بابٍ مِنْ اَبْوابِ الْمَسْجِدِ مَلائِكَةٌ يَكْتُبُونَ الْأَوَّلَ فَالْأَوَّلَ فَاِذا جَلَسَ الاِْمامُ طَوُّوا الصُّحُفَ وَ جاؤُوا يَسْتَمِعُونَ الذِّكْرَ؛
وقتى روز جمعه فرا مى رسد بر هر درى از درهاى مسجد فرشتگانى نشسته اند و نام مردم را به ترتيب ورود، اوّل و دوّم و سوّم... مى نويسند تا آنگاه كه امام جمعه در جايگاه خود قرار گرفت پرونده ها را پيچيده و براى شنيدن ذكر (خطبه ها) مى نشينند.
مستدرك الوسائل / ج 6 / ص 38
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
مِنَ اغْتَسَلَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ مَسَّ مِنْ طيبِ اِمْرَأَتِهِ ـ اِنْ كانَ لَها ـ وَ لَبِسَ مِنْ صالِحِ ثِيابِهِ ثُمَّ لَمْ يَتَخَطَّ رِقابَ النّاسِ وَ لَمْ يَلْغَ عِنْدَ الْمَوْعِظَةِ كانَ كَفّارَةً لِما بَيْنَهُما وَ مَنْ لَغى وَ تَخَطّى رِقابَ النّاسِ كانَتْ لَهُ ظُهْرا؛
هر كسى كه روز جمعه غسل نموده و از عطر همسر خود ـ چنانچه خودش عطر نداشته باشد و او داشته باشد ـ استفاده نمايد و از لباسهاى مناسب خود بپوشد و به هنگام عبور از صف هاى نماز جمعه پاى بر روى لباس و سر و دوش مردم نگذارد و در وقت خطبه هاى نماز سخن نگويد، نماز جمعه او كفّاره گناهان او در فاصله دو نماز جمعه مى باشد، ولى اگر در بين خطبه ها حرف بزند تنها به جاى نماز ظهر او محسوب مى شود.
بحار الانوار / ج 89 / ص 212
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
ان الله فرض علیکم الجمعة فمن ترکها فى حیاتى او بعد موتى استخفافا بها او جحودا لها فلا جمع الله شمله و لا بارک له فى امره. الا و لا صلاة له الا و لا زکاة له الا و لا حج له الا و لا صوم له الا و لا بر له حتى یتوب؛
خداوند نماز جمعه را بر شما واجب فرموده است، هر كس در حيات و يا در ممات من به خاطر سبک شمارى و يا انكار، آن را ترک نمايد، خداوند كار او را به سامان نكند و بر زندگى او بركت ندهد. آگاه باشيد نماز او، زكات او، حج او و روزه و اعمال خير او مقبول نيست مگر اين كه توبه كند.
وسائل الشيعه / ج 5 / ص 7