قم و حضرت معصومه
سعد از امام رضا علیه السلام نقل مى کند که حضرت فرمودند:
یا سَعْدُ عِنْدَکُمْ لَنا قَبْرٌ، قُلْتُ: جُعْلِتُ فِداکَ قَبْرُ فاطِمَةَ بِنْتِ مُوسى علیه السلام؟ قالَ: نَعَمْ، مَنْ زارَها عارِفا بِحَقِّها فَلَهُ الجَنَّةُ؛
اى سعد! ما پیش شما (مردم قم) قبرى داریم،گفتم: فداى شما شوم، منظورشما قبر حضرت فاطمه معصومه علیها السلام دختر امام کاظم علیه السلام است؟ حضرت فرمودند: بله، کسى که با شناخت حقش، او را زیارت کند بهشت براى اوست.
بحارالانوار، ج 102، ص 266
امام حسن عسكرى عليه السلام به مردم قم و آبه نوشتند:
اِنَّ اللّه َ تَعالى بِجُودِهِ وَ رَأْفِتِهِ قَدْ مَنَّ عَلى عَبادِهِ بِنَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله بَشيرا وَ نَذيرا وَ وَفَّقَكُمْ لِقَبُولِ دينِهِ وَ أَكْرَمَكُمْ بِهِدايَتِهِ وَ غَرَسَ فى قُلُوبِ أَسْلافِكُمْ الماضينَ رَحْمَةُ اللّه ِ عَلَيْهِمْ؛
خداوند از روى مهربانى و بذل و كرمش بر بندگان خود منّت گذارد و پيامبرى همانند محمّد كه درود خدا بر او باد به عنوان بشارت دهنده و بيم دهنده فرستاد، و شما (مردم قم) را براى پذيرش دينش موفّق كرد، و با راهنمايى هايش به شما كرامت و عزّت بخشيد، و در دلهاى گذشتگان شما (كه رحمت خدا شامل حال آنان باد) هدايت را كاشت.
سفينة البحار، ج2، ص 448
حضرت عبدالعظيم حسنی مى گويد: از امام حسن عسكرى عليه السلام شنيدم كه مى فرمودند:
اَهْلُ قُم وَ أَهْلُ آبَةِ مَغْفُورٌ لَهُمْ لِزيارَتِهِمْ لِجَدّى عَلىِ بْنِ مُوسَى الرِّضا علیه السّلام بِطُوسٍ ألا وَ مَنْ زارَهُ فَاَصابَهُ فىطَريقِهِ قَطْرَةٌ مِنَ السَّماءِ حَرَّمَ اللّه ُ جَسَدَهُ عَلَى النّارِ؛
مردم «قم» و «آبه» آمرزيده اند زيرا آنان جدّم امام رضا (عليه السلام) را در شهر طوس زيارت مى كنند، آگاه باشيد هر كسى او را زيارت كند، و در مسير راه قطره بارانى به او برسد، خداوند بدن او را بر آتش حرام مى كند.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 231
از اميرالمؤمنين عليه السلام سؤال شد سالم ترين شهرها و بهترين مكانها هنگام نازل شدن فتنه و آشكار شدن شمشيرها كجاست؟ امام عليه السلام فرمودند:
أَسْلَمُ الْمَواضِعِ يَوْمَئذِ أَرْضُ الْجَبَلِ، فَاِذا اضْطَرَبَتْ خُراسانُ وَ وَقَعَتِ الْحَرْبُ بَيْنَ أَهْلِ جُرْجان وَ طَبَرِسْتان وَ خَرِبَتْ سَجِسْتانُ فَأسْلَمُ المَواضِعِ يَوْمَئِذٍ قَصَبَةُ قُم؛
سالم ترين جاها در آن روز زمين جَبَل است، پس زمانى كه خراسان مضطرب شود، و بين مردم گرگان و طبرستان جنگ رخ دهد، و سجستان خراب شود پس سالمترين مكان در آن روز شهر قم است.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 217
امام علی علیه السّلام فرمودند:
رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُم یَدْعُوا النّاسَ اِلَى الحَقِّ، یَجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الحَدیدِ، لا تَزِلُّهُمُ الرَّیاحُ الْعَواصِفُ، وَ لایَمِلُّونَ مِنَ الْحَرْبِ، وَ لا یَجْبِنُونَ، وَ عَلَى اللّه ِ یَتَوَکَّلُونَ، وَ الْعاقِبةُ لِلْمُتَقینَ؛
مردى از قم، مردم را به سوى حق دعوت مى کند، گروهى با او همراه مى شوند که همانند پاره هاى آهن هستند، که بادهاى تند آنان را نمى لغزاند، و از جنگ خسته نمى شوند و نمى ترسند، و بر خدا توکّل مى کنند، و عاقبت خیر براى پرهیزکاران است.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 216
پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
لَمّا اُسْرِىَ بِى اِلَى السَّماءِ الرابِعَةِ نَظَرْتُ اِلى قُبَّةٍ مِنْ لُؤْلُوءٍ لَها أَرْبَعَةُ أَرْكانٍ وَ أَرْبَعَةُ أَبْوابٍ كَاَنَّها مِنِْ اسْتَبْرَقٍ أَخْضَرَ، قُلْتُ: يا جَبْرَئيلُ ما هذِهِ القُبَّةُ الَّتى لَمْ أَرَ فِى السَّماءِ الرابِعَةِ أَحْسَنَ مِنْها؟ فَقالَ حَبيبى مُحَمَّد، هذِهِ صُورَةُ مَدينَةٍ يُقالُ لَها «قُم» يَجْتَمِعُ فيها عِبادُ اللّه ِ الْمُؤْمِنُونَ يَنْتَظِرُونَ مُحَمَّدا وَ شَفاعَتَهُ لِلْقيامَةِ وَالْحِسابِ، يَجْرى عَلَيْهِمُ الْغَمَّ وَاَلْهَمُّ وَالاَْحْزانَ وَ الْمَكارِهَ... ؛
هنگامى كه مرا به آسمان چهارم بردند، نگاهم افتاد به قبّه اى از دُرّ، كه داراى چهار درب و چهار پايه بود همانند پارچه زربافت سبز رنگ، گفتم: جبرئيل، اين چه چيزى است كه بهتر از آن را در آسمان چهارم نديدم؟ جبرئيل گفت: شكل شهرى است كه به آن «قم» گفته مى شود كه بندگان مؤمن خدا در آنجا اجتماع مى كنند و در انتظار محمّد و شفاعت او در قيامت و روز حساب بسر مى برند، غم و اندوه و سختيها به آنها روى مى آورد.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 207
انس بن مالك مى گويد: روزى خدمت پيامبراکرم صلى الله عليه و آله نشسته بودم كه حضرت علی عليه السلام وارد شدند، پيامبراکرم صلى الله عليه و آله به ايشان فرمودند: جلو بيا، بعد ایشان را در آغوش گرفتند و ميان دو چشم شان را بوسيدند و فرمودند:

اى على! خداوند ولايت تو را بر آسمانها عرضه كرد، آسمان هفتم براى پذيرش ولايت تو سبقت گرفت، پس خداوند آن را به عرش زينت بخشيد، سپس آسمان چهارم پيشى گرفت، و خداوند آن را با «بيت المعمور» زينت بخشيد، بعد آسمان دنيا سبقت گرفت، خداوند آن را به ستارگان آذين كرد، سپس ولايت تو را به زمينها عرضه كرد، پس مكه براى پذيرش آن پيشى گرفت و خداوند آن را با كعبه زينت بخشيد، بعد مدينه سبقت گرفت، خداوند آن را بواسطه من زينت بخشيد، بعد از آن كوفه پيشى گرفت و خدا آن را به واسطه تو زينت داد بعد قم براى پذيرش ولايت تو پيش قدم شد و خداوند آن را به واسطه عرب (اشعريها) زينت بخشيد و دربى از دربهاى بهشت را بسوى آن باز كرد.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 212
امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
قُم عُشُّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَأوى شيعَتِهِمْ، وَلكنْ سَيَهْلِكُ جَماعَةٌ مِنْ شَبابِهِمْ بِمَعْصِيَةِ آبائِهِمْ وَ الاِْسْتِخفافِ وَالسُّخْريَّةِ بِكُبَرائِهِمْ وَ مَشايِخِهِمْ وَ مَعَ ذلِكَ يَدَفَعُ اللّه ُ عَنْهُمْ شَرَّ الاَعادِى وَ كُلَّ سُوءٍ؛
قم آشيانه آل محمد (صلى الله عليه و آله) و پناهگاه شيعيان آنهاست، ولى به زودى گروهى از جوانان آنان به خاطر نافرمانى پدرانشان و سبك شمردن و مسخره كردن بزرگان و كهنسالان نابود مى شوند، ولى با همه اينها خداوند شرّ دشمنان و هرگونه بدى را از آنان دفع مى كند.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 214
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اِذا فُقِدَ الاَْمْنُ مِنَ الْعِبادِ وَ رَكِبَ النُّّاسُ عَلَى الْخُيُولِ وَ أَعْتَزَلُوا النِساءَ وَ الطّيبَ فَالْهَرْبُ الْهَرْبُ عَنْ جَوارِهِمْ. فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، اِلى أَيْنَ؟ قالَ: اِلَى الْكُوفَةِ وَ نَواحيها، أَوْ اِلى قُم وَ حَواليها فَاِنَّ الْبَلاءَ مَدْفُوعٌ عَنْهُما؛
زمانى كه امنيت از بين مردم رخت بربندد و مردم بر اسبان سوار شوند (و به تاخت و تاز پردازند) و از زنها و بوى خوش كناره گيرى كنند، پس بايد از نزد آنان فرار كرد. راوى گفت: فدايت شوم كجا بايد فرار كرد؟ امام (عليه السلام) فرمودند: به سوى كوفه و اطراف آن، يا به سوى قم و اطرافش زيرا بلا و گرفتارى از آن دو دفع شده است.
بحارالانوار، ج 60 ، ص 214