راسخون - یار همیشه همراه : سیره انبیاء

امام على علیه السّلام فرمودند:
قالَ أَميرُالْمُؤْمنينَ عليه السلام قالَ رَسُولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: إِنّا مَعاشِرَالْأَنْبِياءِ أُمِرْنا أَنْ نُكَلِّمَ النّاسَ بِقَدْرِ عُقُولِهِمْ. قالَ فَقالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله: أَمَرَنى رَبّى بِمُداراةِ النّاسِ كَما أَمَرَنا بِإِقامَةِ الْفَرائِضِ؛
اميرمؤمنان(عليه السلام) مى فرمايند: پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند: ما پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه درك آنان صحبت كنيم. و باز پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند: پروردگارم مرا فرمان داده كه با مردم مدارا كنم، همان گونه كه مأموريم واجبات را به پا داريم.
بحارالانوار، ج 2، ص 69، ح 23

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
إِنَّ مِنْ مَكارِمِ أَخْلاقِ النَّبِيِّينَ وَ الصِّديقينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصّالحينَ، الَبشاشةَ إِذا تَزاوَرُوا، وَ الْمُصافَحةَ وَ التَّرحيبَ اِذَا التَقَوا؛
از پسنديده ترين اخلاق پيامبران، راستگويان، شهداء و صالحين، گشاده رويى به هنگام زيارت و دست به هم دادن و خوش آمدگويى هنگام ديدار است.
كنزالعمال، ج 9، ص39، ح 24826

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
... إِنّا مَعاشِرَ الْأَنْبِياءِ لانَشْهَدُ عَلَى الْجَنَفِ؛
... ما پيامبران هرگز بر باطل گواهى نمى دهيم.
من لايحضره الفقيه، ج 3، ص 69، ح 3349

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
نَحْنُ مَعاشِرَ الْأَنْبِياءِ وَ الْأُمَناءِ وَ الأَتْقِياءِ بُرَآءٌ مِنَ التَّكَلُّفِ؛
ما پيامبران و پاسداران [وحى الهى] و پرهيزكاران از [توقّعات بى جا] و تشريفات و زحمت دادن [به خود و ديگران] بيزاريم.
محجة البيضاء، ج 3، ص 347

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
أداءُ الْحُقُوقِ وَ حِفْظُ الْأَماناتِ دينى وَ دينُ الْأَنْبِياءِ عليهم السلام؛
اداى حقوق و حفظ امانات، دين من و آيين پيامبران است.
كنز العمال، ج 1، ص 480، ح 2095

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
أَرْبَعَةٌ مِنْ أَخْلاقِ الْأَنْبِياءِ عليهم السلام اَلْبِرُّ وَ السَّخاءُ وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَةِ وَ الْقِيامُ بِحَقِّ الْمُؤْمِنِ.
چهار چيز از اخلاق پيامبران است: نيكى و احسان، بخشندگى، صبر بر مصيبتها و اداى حق مؤمن.
بحارالانوار، ج 78، ص 260، ح 156

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
اَلسَّخاءُ مِنْ أَخْلاقِ الْأَنْبِياءِ وَ هُوَ عِمادُ الإيمانِ وَ لايَكُونُ مُؤْمِنٌ إِلاّ سَخِيّا وَلا يَكُونُ سَخِيّا إِلاّ ذُويَقينٍ . . .؛
بخشندگى از اخلاق پيامبران است و آن ستون ايمان است، و هيچ مؤمنى جز سخاوتمند نمى شود، و كسى هم سخاوتمند نمى شود مگر صاحب يقين و باور.
بحار الانوار، ج 71، ص 355 ، ح 17

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
..إِنَّ الْأَنْبِياءَ عليهم السلام كانَتْ تَأْمُرُ الْأَوْصِياءَ عليهم السلام بِالْيَوْمِ الَّذى كانَ يُقامُ فيهِ الْوَصِىُّ أَنْ يُتَّخَذَ عيدا؛
پيامبران(عليهم السلام) به جانشينان خود دستور مى دادند كه روز نصب وصىّ و جانشين را عيد بگيرند.
بحارالانوار، ج 97، ص 111، ح 5 و 322

امام صادق علیه السلام در تفسیر گفتار خداوند متعال «سُنَّةَ مَنْ قَدْاَرْسَلْنا قَبْلَکَ مِنْ رُسُلِنا وَ لا تَجِدُ لِسُنَّةِ اللّه ِ تَحْویلاً؛ از روش پیامبرانى پیروى کن که پیش از تو فرستادیم و روش خدایى را هرگز متغیّر نمى یابى»(اسراء:76)، فرمودند:
وَ مِنْ سُنَنِهِمْ إقامَةُ الْوَصِىِّ؛
از روشهاى پیامبران تعیین جانشین مى باشد.
ارشاد القلوب: ص 301.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ الْعُلَماءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِياءِ وَ ذاكَ أَنَّ الْأَنْبِياءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِرْهَما وَ لادينارا وَ إِنَّما اَوْرَثُوا اَحاديثَ مِنْ اَحاديثِهِمْ، فَمَنْ أَخَذَ بِشَىْ ءٍ مِنْها فَقَدْ أَخَذَ حَظّا وافِرا...؛
به راستى علما وارثان پيامبرانند و اين براى آن است كه پيامبران درهم و دينار به جاى نمى گذارند، آنچه از آنان باقى مانده سخنان و گفتارشان مى باشد، هركس چيزى از آن برگرفت بهره فراوانى اخذ نموده است.
اصول كافى، ج 1، ص 60، ح 2

مفضل مى گوید: از امام صادق(علیه السلام) پرسیدم آیا مسجد کوفه قدیمی است؟ حضرت فرمودند:

آرى، آن جا محلّ نماز پیامبران است، همانا پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله) هنگامى که جبرئیل(علیه السلام) او را با براق به سوى بیت المقدس مى برد، وقتى که به دارالسلام پشت مسجد کوفه رسیدند، فرمود: اى محمّد! این مسجد پدرت حضرت آدم و جایگاه نماز پیامبران است، فرود آى و در آنجا نماز بخوان، پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) فرود آمد و در آنجا نماز خواند.
تفسیر البرهان، ج 2، ص 221 ، ح 8

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
وَ فى لُبِّ اللبابِ قالَ: قالَ [الصّادِقُ] عليه السلام: ألْمَساجِدُ مَجالِسُ الْأَنْبِياءِ عليهم السلام؛
در كتاب لب اللباب از امام صادق(عليه السلام) نقل شده: مساجد جايگاه (عبادت) پيامبران عليهم السلام است.
الميزان، ج6، ص 321 ح 84

عبد الله بن بُكير از امام جعفر صادق عليه السلام نقل مى كند:
إِنَ اللّه َ تَباركَ وَتَعالى خَصَ الاَنْبِياءَ بِمَكارِمِ الْأَخْلاقِ، فَمَنْ كانَتْ فيهِ فَلْيَحْمِدِاللّه َ عَلى ذلِكَ وَ مَنْ لَمْ تَكُنْ فيهِ فَلْيَتَضرَّعْ إِلىَ اللّه ِ وَ لِيَسْأَلْهُ إِيّاهُ. قالَ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ وَ ماهِىَ؟ قالَ عليه السلام: اَلْوَرَعُ وَ الْقُنُوعُ، وَ الصَّبْرُ، وَ الشُّكْرُ، وَ الْحِلْمُ وَ الْحَيـاءُ وَ السَّـخاءُ وَ الشَّـجاعَةُ، وَالْغِيْرَةُ وَ الْبِرُّ وَ صِدْقُ الْحَديثِ وَ أَداءُ الْأَمانَةِ؛
به درستی كه خداوند پيامبران خود را به اخلاق نيكو مختص كرده است. هركس داراى آن اخلاق نيكو باشد خدا را شكر كند و هر كس كه آنها را نداشته باشد ملتمسانه از خداوند بخواهد تا برايش عطا كند. عبد الله مى گويد: گفتم: فدايت شوم آنها چه اوصافى هستند؟ حضرت فرمودند: پرهيزكارى، قناعت، شكيبايى، شكر، بردبارى، شرم، بخشش، شجاعت، غيرت [دينى و ناموسى]، احسان، راستگويى، و امانتدارى.
امالى مفيد: ص 192، ح 22

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
. . . وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَمْ يَأْتِ نَبِىٌّ قَطُّ إلاّخَلا بِصَلاةِ اللَّيْلِ وَ لاجاءَ نَبِىٌّ قَطُّ بِصَلاةِ اللَّيْلِ فى أَوَّلِ اللَّيْلِ قَطُّ؛
آگاه باشيد هيچ پيامبرى نيامده مگر با نماز شب، و هيچ پيامبرى هم نمازشب را سرشب نمى خوانده است.
تفسير القمى، ج 2، ص 383.

پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله فرمودند:
اَلصَّلاةُ مَرْضاهُ اللّه ِ تَعالى وَحُبُّ الْمَلائِكَةِ وَ سُنَّةَ الْأَنْبِياءِ، وَ نُورُ الْمَعْرِفَةِ، وَ أَصْلُ الاْيمانِ، وَ إِجابَةُ الدُّعاءِ، وَ قَبُولُ الْأَعْمالِ، وَ بَرَكَةٌ فى الرِّزْقِ وَ راحَةٌ فى الْبَدَنِ وَ سِلاحٌ عَلَى الْأَعدْاءِ...؛
نماز موجب رضايت خدا و محبت فرشتگان است، روش پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، موجب قبولى دعا و اعمال، بركت در روزى، راحتى بدن، و سلاح [مؤمن] بر ضدّ دشمنان است.
جامع الاخبار: 183 ح 444.

هشام بن حكم گويد امام کاظم علیه السّلام به من فرمودند:
... يا هِشامُ مابَعَثَ اللّه ُ أَنْبِيائهُ وَ رُسَلَهُ إلى عِبادِهِ إلاّ لِيَعْقِلوُا عَنِ اللّه ِ، فَأَحَسَنُهُمُ اسْتِجابَةً أَحْسَنُهُمْ مَعْرِفَةً، وَ أَعَلَمُهُمْ بِأَمْرِاللّه ِ أَحْسَنُهُمْ عَقْلاً، وَ أكْمَلُهُمْ عَقْلاً أَرَفَعُهُمْ دَرَجَةً فى الدُّنْيا وَ الاْخِرَة...؛
اى هشام ! خداوند پيامبران و رسولان را براى تعقّل درباره خود مبعوث گردانيد. آن كه از خدا شناخت بيشترى دارد خوش پذيراتر است، داناتر به امر خدا از عقل بهترى برخوردار است و عاقلترين مردم، در دنيا و آخرت مقام و رتبه بالاترى دارد
اصول كافى، ج 1 ص 25

امام علی علیه السّلام فرمودند:
... فَبَعَثَ فيهِمْ رُسُلَهُ، وَ واتَرَ إِليْهِمْ أَنْبِيائَهُ، لِيَسْتَأْدوُهُمْ ميثاقَ فِطْرَتِهِ، وَ يُذكِرُّوهُمْ مَنِسْىَّ نِعْمَتِةِ، وَ يَحْتَجوُّا عَلَيْهِمْ بِالتَّبلْيغِ، وَ يُثيروُا لَهُمْ دَفائِنَ الْعُقُولِ، وَ يُرُوهُمْ آياتِ الْمَقْدِرَةِ...؛
خداوند پيامبرانش را در ميان مردم معبوث ساخت، و رسولانش را پشت سرهم به سوى آنان فرستاد، تا وفا به پيمان فطرت را از انسانها مطالبه نمايند، و نعمتهاى فراموش شده را به يادشان آورده، و با ابلاغ دستورات خدا حجت را بر آنها تمام كنند، گنجهاى پنهانى عقلها را آشكار سازند و آيات قدرت خدايى را به آنان نشانى دهند.
نهج البلاغه: خطبه 1

امام على علیه السّلام فرمودند:
وَلَمْ يُخْلِ اللّه ُ سُبْحَانَهُ خَلْقَهُ مِنْ نَبِىٍّ مُرْسَلٍ، أَوْ كِتَابٍ مُنْزَلٍ، أوْ حُجَّةٍ لازِمَةٍ، أَوْ مَحَجَّةٍ قائِمَةٍ: رُسُلٌ لا تُقَصِّرُ بِهِمْ قِلَّةُ عَدَدِهِمْ، وَلا كَثْرَةُ الْمُكَذِّبِينَ لَهُمْ؛
خداوند هرگز بندگان خود را، از وجود پيامبران مرسل، و كتب آسمانى و يا دليلى قاطع و يا راهى صاف و مستقيم خالى نگذاشته، پيامبرانى كه با كمى نفراتشان و فراوانى دشمنان و تكذيب كنندگان، هرگز در انجام وظائف خود كوتاهى نمى كردند.
نهج البلاغه: خطبة 1

امام على علیه السّلام فرمودند:
بَعَثَ اللّه ُ رُسُلَهُ بِمَا خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْیِهِ، وَجَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلَى خَلْقِهِ، لِئَلاّ تَجِبَ الْحُجَّةُ لَهُمْ بِتَرْکِ الاْءعْذَارِ إلَیْهِمْ، فَدَعَاهُمْ بِلِسَانِ الصِّدْقِ إلَى سَبِیلِ الْحَقِّ؛
خداوند رسولان خویش را به وسیله وحى که ویژه پیامبرانش مى باشد مبعوث ساخت و آنان را حجت خویش بربندگانش قرار داد تا اینکه بهانه اى در برابر (خداوند) در اثر نفرستادن راهنما نداشته باشند و به این ترتیب بندگان را به زبان راستى به سوى حق فرا خواند.
نهج البلاغه: خطبه 144.

امام على علیه السّلام فرمودند:
. . . وَبَعَثَ إِلَى الْجِنِّ وَالاْءِنْسِ رُسُلَهُ، لِيَكْشِفُوا لَهُمْ عَنْ غِطائِها، وَلِيُحَذِّرُوهُمْ مِنْ ضَرَّائِها، وَلِيَضْرِبُوا لَهُمْ أَمْثالَها، وَلِيُبَصِّرُوهُمْ عُيُوبَها، وَلِيَهْجُمُوا عَلَيْهِمْ بِمُعْتَبَرٍ مِنْ تَصَرُّفِ مَصَاحِّها وَأَسْقامِها، وَحَلاَلِها وَحَرَامِها، وَمَا أَعَدَّ اللّه ُ لِلْمُطِيعِينَ مِنْهُمْ وَالْعُصاةِ مِنْ جَنَّةٍ وَنارٍ، وَكَرامَةٍ وَهَوانٍ . . .؛
خداوند رسولانش را براى راهنمائى انسانها و جنيّان مبعوث ساخت، تا پرده از چهره (زشت) دنيا براى آنها برگيرند، و از زيانهايش بر حذر دارند، و براى آنها مثلها زده، و عيوب دنياپرستى را برايشان نشان دهند، و آنچه را كه مايه عبرت است از تندرستيها و بيماريها، و حلال و حرام و هرچه كه خداوند به مطيعان و عصيانگران از بهشت و دوزخ، و احترام و تحقير وعده داده برايشان بازگو كنند.
نهج البلاغه: خطبة 183

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث