عضویت
العربیة
English
شنبه، 3 آذر 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
سایر موضوعات
حکمتهای نهج البلاغه
حکمتهای نهج البلاغه
امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ؛
بيشترين قتلگاه عقلها در زير برق طمعهاست.
نهج البلاغه، حکمت 210
امام علی علیه السّلام فرمودند:
حَسَدُ الصَّدِيقِ مِنْ سُقْمِ الْمَوَدَّةِ؛
رشك بردن به دوستان، نشانه «دوست بيماري» است.
نهج البلاغه، حکمت 209
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ نَالَ اسْتَطَالَ؛
برخورداري گردنكشي آرد.
نهج البلاغه، حکمت 207
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ لَانَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ؛
آن كه درخت وجودش انعطاف پذير بُوَد، شاخسارش فراوان گردد.
نهج البلاغه، حکمت 205
امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَغْضِ عَلَى الْقَذَى وَ إِلَّا لَمْ تَرْضَ أَبَداً؛
ناملايمات را ناديده بگير، و گر نه هرگز خشنود نخواهي زيست.
نهج البلاغه، حکمت 204
امام علی علیه السّلام فرمودند:
عُجْبُ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ؛
خودپسندي آفت انديشه است.
نهج البلاغه، حکمت 203
امام علی علیه السّلام فرمودند:
بخشندگي پاسدارِ آبروست و بردباري دهانبندِ نادان و عفو، زكاتِ پيروزي و فراموشي و كناره گيريت پاداشِ آن كه به تو نامردمي كرده. و مشورت چشمه جوشان هدايت است، و آن كه به رأي خود مغرور شود به استقبال خطر شتافته است، و صبر، سختي ها را از پا در آورَد، و بي تابي و ناشكيبايي از عوامل نابودي است، و ارزنده ترين بي نيازي، تركِ آرزوهاست، و چه بسيار عقلها كه در اسارت هوسهاي توفنده اند، و كسب تجربه از موفقيّتهاست، و دوستي نوعي خويشاوندي است، و از مردم رنجديده در امان مباش.
نهج البلاغه، حکمت 202
امام علی علیه السّلام فرمودند:
اتَّقُوا اللَّهَ تَقِيَّةَ مَنْ شَمَّرَ تَجْرِيداً وَ جَد تَشْمِيراً وَ أَكْمَشَ فِي مَهَلٍ وَ بَادَرَ عَنْ وَجَلٍ وَ نَظَرَ فِي كَرَّةِ الْمَوْئِلِ وَ عَاقِبَةِ الْمَصْدَرِ وَ مَغَبَّةِ الْمَرْجِعِ؛
از خدا پروا كنيد پرواي آن كه دامن همّت به كمر زده و از فرصتها بهره برده است، و ترسان از لغزشها، به خوبيها و مغفرت الهي پيشدستي كرده و به سر منزل اصلي و باز گشتگاه و پايان كار و رستاخيز انديشيده است.
نهج البلاغه، حکمت 201
امام علی علیه السّلام بر مزبله ای می گذشتند، چنین فرمودند:
هَذَا مَا بَخِلَ بِهِ الْبَاخِلُونَ وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ قَالَ هَذَا مَا کُنْتُمْ تَتَنَافَسُونَ فِیهِ بِالْأَمْسِ؛
این است آنچه بخیلان بدان بخل ورزیدند. و در روایت دیگر آمده که فرمودند: این همان است که دیروز برای رسیدن بدان سر و دست می شکستند.
نهج البلاغه، حکمت 186
امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْیَا عَلَیْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا وَ تَلَا عَقِیبَ ذَلِکَ وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ؛
دنیا پس از مهربانیش به ما، مهربان خواهد شد همان گونه که ماده شتر تندخو به فرزندش. و آنگاه این آیه را تلاوت فرمودند: «اراده ما بر این است که بر مستضعفان زمین منّت گزاریم و آنان را پیشوایان و وارثان قرار دهیم».
نهج البلاغه، حکمت 200
امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِرَ وَ مَنْ خَافَ أَمِنَ وَ مَنِ اعْتَبَرَ أَبْصَرَ وَ مَنْ أَبْصَرَ فَهِمَ وَ مَنْ فَهِمَ عَلِمَ؛
آن كه به حساب خويش رسد سود برَد، و آن كه غفلت ورزد زيان كند، و آن كه از گناه ترسد در امان باشد، و آن كه با ديده عبرت نگرد بينا گردد، و آن كه ديدگان خود را گشايد دريچه فهم به رويش گشوده شود، و آن كه از فهم برخوردار گردد به سرزمين دانش درآيد.
نهج البلاغه، حکمت 199
امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَا يُزْهِدَنَّكَ فِي الْمَعْرُوفِ مَنْ لَا يَشْكُرُهُ لَكَ فَقَدْ يَشْكُرُكَ عَلَيْهِ مَنْ لَا يَسْتَمْتِعُ بِشَيْ ءٍ مِنْهُ وَ قَدْ تُدْرِكُ مِنْ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ الْكَافِرُ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ؛
ناسپاسي ديگران شما را در كار خير دل سرد نكند، زيرا كسي از شما تشكّر كند كه از آن بهره اي نبرَد، تازه از سپاس سپاسگزار بيش از ناسپاسي ناسپاس دريافت خواهيد كرد، و خداوند نيكوكاران را دوست دارد.
نهج البلاغه، حکمت 195
امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِنْ قُلْتُمْ سَمِعَ وَ إِنْ أَضْمَرْتُمْ عَلِمَ وَ بَادِرُوا الْمَوْتَ الَّذِي إِنْ هَرَبْتُمْ أَدْرَكَكُمْ وَ إِنْ أَقَمْتُمْ أَخَذَكُمْ وَ إِنْ نَسِيتُمُوهُ ذَكَرَكُمْ؛
اي مردمان، از خدا پروا كنيد، همو كه اگر سخن گوييد شنود، و اگر نهان داريد داند. به سوي مرگ و زندگي جاويد پيشي گيريد كه اگر از آن گريزيد شما را دريابد، و اگر بايستيد دستگيرتان كند، و اگر آن را از ياد بريد فراموشتان نكند.
نهج البلاغه، حکمت 194
طلحه و زبیر به امام علی علیه السلام عرض کردند: ما با تو بیعت کنیم بدین شرط که در خلافت شریکت باشیم. آن حضرت فرمودند:
لَا وَ لَکِنَّکُمَا شَرِیکَانِ فِی الْقُوَّةِ وَ الِاسْتِعَانَةِ وَ عَوْنَانِ عَلَى الْعَجْزِ وَ الْأَوَدِ ؛
نه، شما در نیرو و کمک شریک باشید، و نه در ناتوانی و کاستی یاور باشید.
نهج البلاغه، حکمت 193
امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ مَعَ كُلِّ إِنْسَانٍ مَلَكَيْنِ يَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّيَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَهُ وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّةٌ حَصِينَةٌ؛
هر آدمي را دو فرشته حفاظت كنند، پس آنگاه كه پيمانه اش پر شود رهايش سازند، كه زمانبندي عمر، سپر محكم زندگي است.
نهج البلاغه، حکمت 192
جنایتکاری را می آوردند و فرومایگان دور او را گرفته بودند، امام علی علیه السلام فرمود:
لَا مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لَا تُرَى إِلَّا عِنْدَ کُلِّ سَوْأَةٍ ؛
آفرین مباد بر روی هایی که تنها به هنگام زشتی دیده شوند.
نهج البلاغه، حکمت 191
امام علی (علیه السّلام) درباره صفات فرومایگان فرمودند:
فِی صِفَةِ الْغَوْغَاءِ هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ یُعْرَفُوا وَ قِیلَ بَلْ قَالَ علیه السلام هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا فَقِیلَ قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ فَقَالَ یَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهَنِهِمْ فَیَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ کَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ وَ النَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ وَ الْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ؛
آنان کسانی اند که وقتی گرد آیند چیره شوند، و چون پراکنده شوند شناخته نشوند. گویند که امام چنین فرموده اند: آنان کسانی اند که وقتی کنار هم آیند ضرر رسانند، و آنگاه که متفرّق شوند سود بخشند. پرسیده شد: زیان اجتماعشان را شناختیم ولی سود جدایی شان چیست؟ حضرت فرمودند: پیشه وران سر کارشان باز گردند پس مردم سود برند، چون بنّا به بنّایی، و بافنده به کارگاه، و نانوا به نانواییش باز می گردد.
نهج البلاغه، حکمت 190
هنگامی که امام علی علیه السّلام سخن خوارج را شنیدند که می گفتند: «حکومت تنها برای خداست» فرمودند:
کَلِمَةُ حَقٍّ یُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ؛
«حق» گویند ولی «باطل» خواهند.
نهج البلاغه، حکمت 189
امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ تَمَلُّ كَمَا تَمَلُّ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكْمَةِ؛
دلها نيز چونان بدنها مي ميرند، پس براي زنده ماندنشان سخنان حكمت آميز و نغز جستجو كنيد.
نهج البلاغه، حکمت 188
امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَمْ يَذْهَبْ مِنْ مَالِكَ مَا وَعَظَكَ؛
مالي كه صرف كرده اي ولي پندت داده، در حقيقت از دست نشده است.
نهج البلاغه، حکمت 187
<<
<
10
11
12
13
14
>
>>