زکات
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
عَلى کُلِّ جُزْءٍ مِنْ اَجْزائِکَ زَکاةٌ واجِبَةٌ لِلّهِ عزَّوَجَلَّ، بَلْ عَلى کُلِ شَعْرَةٍ، بَلْ عَلى کُلِّ لَحْظَةٍ! فَزَکاةُ الْعَیْنِ اَلنَّظَرُ بِالْعِبْرَةِ وَالغَضُّ عَنِ الشَّهَواتِ وَما یُضاهیها، وَزَکاةُ الْأُذُنِ اِسْتِماعُ الْعِلْمِ وَالْحِکْمَةِ وْ الْقُرْآنِ؛
به هر یک از اعضاى تو زکاتى واجب براى خدا در عهده توست، بلکه بر هر مویى بلکه بر هر نگاهى (زکاتى بر عهده ‏دارى) زکات چشم نگاه با عبرت و چشم ‏پوشى از شهوات و امثال آن است، و زکات گوش، گوش کردن به علم و حکمت و قرآن است.
بحارالأنوار، ج 96، ص 7
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
اِنَّ مِنْ تَمامِ الصَّوْمِ اِعْطاءُ الزَّکاةِ یَعْنِى الْفِطْرَةَ، کَما اَنَّ الصَّلاةَ عَلَى النَّبِى صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله مِنْ تَمامِ الصَّلاةِ، لاِنَّهُ مَنْ صامَ وَلَمْ یُؤَدِّ الزَّکاةَ فَلا صَوْمَ لَهُ اِذا تَرَکَها مُتَعَمِدّا؛
تکمیل روزه به پرداخت زکات فطره است، همان طور که صلوات و درود بر پیامبر (در تشهّد) تکمیل نماز است، زیرا کسى که روزه بگیرد ولى عمدا زکات را نپردازد روزه ‏اى براى او نیست. (یعنى روزه ‏اش پذیرفته نمى‏ شود).
وسائل ‏الشیعه، ج 6، ص 221
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
اِنَّما وُضِعَتِ الزَّکاةُ اِخْتِبارا لِلاَْغْنیاءِ وَمَعُونَةً لِلْفُقَراءِ، وَلَوْ اَنَّ النّاسَ أدُّوا زَکاةَ اَمْوالِهِمْ ما بَقِىَ مُسلِمٌ فَقیرا مُحْتاجا وَلاَسْتَغْنى بِما فَرَضَ اللّهُ لَهُ، وَاِنَّ النّاسَ ما افْتَقَرُوا وَلا احْتاجُوا وَلا جاعُوا وَلاعَرَوْا اِلاّ بِذُنُوبِ الأَغْنِیاءِ وَحَقیقٌ عَلَى اللّهِ تَبارَکَ وَتَعالى اَنْ یَمْنَعَ رَحْمَتَهُ مِمَّنْ مَنَعَ حَقَ اللّهِ فی مالِهِ؛
زکات قرار داده شده تا آزمایش ثروتمندان و کمک به فقرا باشد، اگر مردم زکات اموال خود را بپردازند هیچ مسلمان نیازمندى باقى نمى ‏ماند و با آنچه که خدا واجب کرده بى‏ نیاز مى‏ گردد و مردم فقیر و محتاج و نیازمند و گرسنه و برهنه نمى‏ شوند مگر به واسطه گناهان ثروتمندان شایسته است که خداوند رحمت خود را از کسانى که حق خدا را در ثروت خود ادا نکنند باز دارد.
وسائل الشیعه، ج6، ص 4
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
إنَّ اللّهَ لَیَدْفَعُ بِمَنْ یُصَلّى مِنْ شیعَتِنا عَمَّنْ لایُصَلّى مِنْ شیعَتِنا وَلَوْ اَجْمَعُوا عَلى تَرْکِ الصَّلاةِ لَهَلَکُوا، وَإنَّ اللّهَ لَیَدْفَعُ بِمَنْ یُزَکّى مِنْ شیعَتِنا عَمَّنْ لایُزَکّى وَلَوْ أَجْمَعُوا عَلى تَرْکِ الزَّکاةِ لَهَلَکُوا؛
خداوند به واسطه نمازگزاران شیعه بلا را از شیعیانى که نماز نمى‏ خوانند دفع مى‏ کند، و اگر همه نماز را ترک کنند هلاک خواهند شد. و خداوند به خاطر زکات پردازان شیعه بلا را از کسانى که زکات نمى‏ دهند دفع مى‏ کند و اگر همه زکات را ترک کنند نابود خواهند شد.
اصول کافى، ج 2، ص 451
امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:
لَمَّا نَزَلَتْ آیَةُ الزَّکاةِ «خُذْ مِنْ اَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکّیهِمْ بِها» [ توبه، 103] فى شَهْرِ رَمِضانِ، فَاَمَرَ رَسُولُ اللّهِ صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله مُنادِیَهُ فَنَادى فى النّاسِ: اِنَّ اللّهَ تَبَارَکَ وَتَعَالى فَرَضَ عَلَیْکُمُ الزَّکَاةَ کَما فَرَضَ عَلَیْکُمُ الصَّلاةَ؛
هنگامى که آیه زکات در ماه رمضان نازل شد که: از اموال آنان صدقه بگیر تا آنان را پاکیزه و تزکیه نمایى، پیامبر خدا صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله دستور دادند که سنخن گویشان در بین مردم اعلام کند که: خداى متعال زکات را بر شما واجب کرد همان گونه که نماز را بر شما واجب کرد.
وسائل الشیعه، ج 6، ص 3