راسخون - یار همیشه همراه : امام علی علیه‌السلام

عضویت العربیة English

جمعه، 5 دی 1404 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

امام علی علیه السلام فرمودند:
اِعجَبُوا لِهذَا لاِنسانِ یَنظُرُ بِشَحمٍ وَ یَتَکَلَّمُ بِلَحمٍ وَ یَسمَعُ بَعَظمٍ وَ یَتَنَفَّسُ مِن حَزمٍ.
از خلقت انسان به شگفتی آیید که با مقداری پیه می بیند و با تکه گوشتی سخن می گوید و با استخوانی می شنود و از شکافی نفس می کشد!
نهج البلاغه، حکمت 7

امام علی علیه السلام فرمودند:
مَن رَضِیَ عَن نَفسِهِ کَثُرَ السّاخِطُ عَلَیه و الصَّدَقَهُ دَواءٌ مُنجِحٌ وَ اعمالُ العِبادِ فِی عاجِلِهِم نَصبٌ اعیُنِهِم فِی آجِلِهِم.
اعتراض کنندگان انسان از خود راضی فراوانند صدقه دارویی است شفابخش اعمال و رفتار انسان ها در دنیا برابر چشمانشان در آخرت قرار میگیرند.
نهج البلاغه، حکمت 6

امام علی علیه السلام فرمودند:
صَدرُ العاقِلِ صَندوقُ سِرِّهِ و البَشاشَهُ حِبالَهُ المَوَدَّهِ و الاِحتِمالُ قَبرُ العُیُوبِ وَ رُوِیَ اَنَّهُ علیه السلام قالَ فِی العِبارَهِ عَن هذَا المَعنی اِیضاً و المُسالمَهَ ٌخِباءُ العُیُوبِ.
سینه انسان عاقل مخزن اسرار اوست. خوش برخورد بودن وسیله دوستی است. تحمل کردن سختی ها گور زشتی ها و عیب هاست. روایت شده است که آن گرامی در این باره فرمودند: صلح و آشتی وسیله پوشاندن عیب هاست.
نهج البلاغه، حکمت 5

امام علی علیه السلام فرمودند:
نِعمَ القَرِینُ الرِّضا وَ العِلمُ وِراثَهٌ کَرِیمَهٌ وَ الآدابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَهٌ و الفِکرُ مِرآهٌ صافِیَهٌ.
راضی بودن به مقدرات الهی همنشین خوبی است علم و دانش ارث ارزشمندی است ادب در زندگی همانند لباس نو و تازه است فکر و اندیشه همانند آیینه صاف و پاک است.
نهج البلاغه، حکمت 4

امام علی علیه السلام فرمودند:
البُخلُ عارٌ وَ الجُبنُ مَنقَصَهٌ، وَ الفَقرُ یُخرِسُ الفِطَنِ عَن حُجَّتِهِ، َو المُقِلُّ غَرِیبٌ فِی بَلدَتِهِ، وَ العَجزُ آفَهٌ: وَ الصَّبرُ شَجاعَهٌ وَ الزُّهدُ ثَروَهٌ و الوَرَعٌ جُنَّهٌ.
تنگ نظری و بخل ننگ است ترس یک نوع کمبود است فقر و نداری انسان زیرک را از بیان دلیلش لال می کند و بینوا در شهر خود غریب است عجز و درماندگی آفت است شکیبایی شجاعت است زهد و بی اعتنایی به دنیا ثروت است ورع و پارسایی سپر و محافظ انسان است.
نهج البلاغه، حکمت 3

امام علی علیه السلام فرمودند:
ازری بِنَفسِهِ مَنِ استَشعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَن کَشَفَ عَن ضُرِّهِ وَ هانَت عَلَیهِ نَفسُهُ مَن اَمَّرَ عَلَیها لِسانَهُ.
کسی که حرص را شعار خود قرار دهد خود را خوار کرده است و کسی که راز گرفتاری خود را فاش سازد تن به ذلت داده است و آنکه زبان خویش را بر خود فرمانروا سازد مقام و منزلتش از بین خواهد رفت.
نهج البلاغه، حکمت 2

امام علی علیه السلام فرمودند:
کُن فِی الفتنَهِ کَابِن اللَّبونِ لا ظَهرٌ فَیُرکَبَ وَ لا ضَرعٌ فَیُحلَبَ.
در هنگام وقوع فتنه چون شتر دو ساله باش که نه پشت قدرتمندی دارد که سواری دهد و نه پستانی دارد که بتوان از او شیر دوشید.
نهج البلاغه، حکمت 1

امام علی علیه السلام فرمودند:
اَلصَّدَقَةُ دَوَاءُ مُنجِحُ، وَ أَعمالُ العِبادِ فِی عاجِلِهِم نُصبُ أَعینِهِم فی آجالِهِم ؛
صدقه و کمک به نیازمندان داروی مؤثری است. و اعمال بندگان در این دنیا نصب العین آنها در آخرت خواهد بود.
نهج‌البلاغه، حکمت 7

امام علی علیه السلام فرمودند:
إذا کُنتَ فی إدبارٍ، وَ المَوتُ فی إقبالٍ، فَما اَسرَعَ المُلتَقی ؛
هنگامی که تو عقب می‌روی و زندگی را پشت سر می‌گذاری، مرگ به تو روی می‌آورد، پس دیدار با مرگ چه زود خواهد بود.
نهج‌البلاغه، حکمت 29

امام على علیه‏ السلام فرمودند:
طُوبى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعادَ فَاسْتَکْثَرَ مِنَ الزّادِ؛
خوشا به حال کسى که به یاد معاد باشد و توشه آن را زیاد کند.
غرر الحکم، ج 2، ص 466

امام علی علیه السلام فرمودند:
إذا حَضَرَت بَلِیةُ فَاجعَلُوا أموالَکُم دُونَ أَنفُسِکُم، وَإذا نَزَلَت نازِلَةُ فَاجعَلُوا أَنفُسَکُم دُونَ دینِکُم، وَ اعلَمُوا أنَّ الهالِکَ مَن هَلَکَ دینُهُ و الحَرِیبُ مَن سَلَبَ دِینُهُ ؛
هرگاه بلایی رخ داد مال را فدای جان کنید، و چون ناگواری رسید جان را فدای دین کنید، و بدانید هلاک شده کسی است که دینش از دست برود و غارت شده کسی است که دینش را برده‌اند.
تحف‌العقول، حکمت 102

امام علی علیه السلام فرمودند:
ثَمَرَةُ المُحاسَبةِ إصلاحُ النَّفسِ ؛
نتیجه‌ی حسابرسی، اصلاح خویشتن است.
غررالحکم، ص 362

امام علی علیه السلام درباره‌ی کسانی که از نبرد کردن همراه ایشان خودداری کردند، فرمودند:
خَذَلُوا الحَقَّ، وَ لَم ینصُرُوا الباطِلَ ؛
حق را تنها گذاشتند و باطل را نیز یاری نکردند.
نهج‌البلاغه، حکمت 18

امام علی علیه السلام فرمودند:
قُرِنَتِ الهَیبَةُ بِالخَیبَةِ، وَالحَیاءُ بِالحِرمَانِ، وَالفُرصةُ تَمُرُّ مرَّ السَّحابِ، فَانتَهِزُوا فُرَصَ الخَیرِ ؛
ترس با ناامیدی و یأس مقرون است، و شرم و کم‌رویی با محرومیت، و فرصت‌ها می‌گذرد همچون عبور ابرها، پس فرصت‌های نیک را غنیمت شمارید.

امام علی علیه السلام فرمودند:
أَفضَلُ الزُّهدِ إخفاءُ الزُّهدِ ؛
برترین زهد، مخفی داشتن زهد است
نهج‌البلاغه، حکمت 28

امام علی علیه السلام فرمودند:
مَن ضَیعَهُ الأقرَبُ أُتیحُ لَهُ الأبعَدُ ؛
کسی که نزدیکانش او را رها سازند، آنها که دورند او را می‌برند.

امام علی علیه السلام فرمودند:
اِمشِ بِدائِکَ ما مَشی بِکَ ؛
با بیماریت راه برو و با آن بساز مادامی که با تو راه می‌رود و سازگار است.
نهج‌البلاغه، حکمت 27

امام علی علیه السلام فرمودند:
إذا قَدَرتَ عَلی عَدُوِّکَ فَاجعَلِ العَفوَ عَنهُ شُکراً لِلقُدرَةِ عَلَیهِ؛
هنگامی که بر دشمنت پیروز شدی، عفو را شکرانه‌ی این پیروزی قرار ده.
نهج‌البلاغه، حکمت 11

امام علی علیه السلام فرمودند:
خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إن مُتُّم مَعَها بَکَوا عَلَیکُم، وَ إن عِشتُم حَنُّوا إلَیکُم؛
با مردم آن‌چنان معاشرت کنید که اگر مردید برای شما اشک بریزند، و اگر زنده ماندید با اشتیاق به سوی شما آیند.
نهج البلاغه، حکمت 10

امام علی علیه السلام فرمودند:
اعجَبُوا لّهذَ الإنسَانِ ینظُرُ بِشَحمٍ، وَ یتَکلَّمُ بِلَحمٍ، وَ یسمَعُ بِعَظمٍ، وَ یتَنَفَّسُ مِن خَرمٍ ؛
تعجّب کنید از این انسان که با یک قطعه «پی» می‌بیند، و با قطعه «گوشتی» سخن می‌گوید، و با «استخوانی» می‌شنود و از «شکافی» نَفس می‌کشد (یعنی این کارهای بزرگ و حیاتی را با این وسائل کوچک انجام می‌دهد).
نهج‌البلاغه، حکمت 8