عضویت
العربیة
English
يکشنبه، 2 دی 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
چهل حدیث
راز خوشبختی و بدبختی
راز خوشبختی و بدبختی
امام صادق علیه السلام فرمودند:
مَلعونَةٌ مَلعُونَةٌ اِمْرَأَةٌ تُوذى زَوجَها وَ تَغُمُّهُ وَ سَعیدَةٌ سَعیدَةٌ اِمْرَأَةٌ تُكرِمُ زَوجَها وَ لا تُؤذیهِ وَ تُطیعُهُ فى جَمیعِ أحوالِهِ؛
ملعون است ملعون، آن زنى كه شوهر خود را بیازارد و غمگین كند و خوشبخت است خوشبخت، آن زنى كه شوهر خود را احترام نهد و آزارش ندهد و در همه حال از وى فرمان برد.
كنزالفوائد، ص ۶۳
امام صادق علیه السلام فرمودند:
كَم مِن حَریصٍ عَلى أمرٍ قَد شَقِىَ بِهِ حینَ أتاهُ وَ كَم مِن تارِكٍ لِأَمرٍ قَد سَعِدَ بِهِ حینَ أتاهُ؛
چه بسیار حریص بر كارى كه وقتى بدان دست یافت، با آن بدبخت شد و چه بسیار رها كننده كارى كه وقتى به آن رسید، به وسیله آن خوشبخت شد.
تحف العقول، ص ۳۷۷
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اُدعُ اللهَ أن یجعَلَ رِزقَكَ عَلى أیدى خیارِ خَلقِهِ فَإنَّهُ مِنَ السَّعادَةِ وَ لایجْعَلَهُ عَلى أیدى شِرارِ خَلقِهِ فَإنَّهُ مِنَ الشَّقاوَةِ؛
از خدا بخواه كه روزیت را در دستان خوبان آفریدگانش قرار دهد كه این از خوشبختى است و آن را در دستان بَدان آفریدگانش قرار ندهد كه این از بدبختى است.
تحف العقول، ص ۳۶۲
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَلسَّعادَةُ سَبَبُ خَیرٍ تُمسِكُ بِهِ السَّعیدُ فَیجُرُّهُ إلَى النَّجاةِ وَ الشَّقاوَةُ سَبَبُ خِذلانٍ تُمسِكُ بِهِ الشَّقىُّ فَیجُرُّهُ إلَى الْهَلَكَةِ؛
خوشبختى رشته خیرى است كه خوشبخت به آن چنگ زده پس او را به سوى نجات مىكشاند و بدبختى رشته درماندگى است كه بدبخت به آن مىآویزد و او را به هلاكت مىكشاند.
الاحتجاج، ج ۲، ص ۹۶
امام صادق علیه السلام به خداوند متعال عرضه داشتند:
اَللهمَّ... ما أسعَدْتَ مَنِ اعْتَمَدَ عَلى مَخلُوقٍ مِثْلِهِ... وَ لا أشقَیتَ مَنِ اعْتَمَدَ عَلَى الْخالِقِ الَّذى أنتَ هُوَ؛
خداوندا... كسى را كه به مخلوقى همانند خود متكى شد، خوشبخت نكردى و هر كه را به خالقى كه تو باشى متكى شد، بدبخت نكردى.
فتح الأبواب، ص ۱۹۹
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَلسَّعیدُ مَنِ اتَّبَعَنا وَ الشَّقىُّ مَن عادانا وَ خالَفَنا؛
خوشبخت كسى است كه از ما پیروى كند و بدبخت كسى است كه با ما دشمنى و مخالفت نماید.
دلائل الإمامة، ص ۲۳۳
امام باقر علیه السلام فرمودند:
اِعلَمُوا أَنَّ الدُّنیا حُلوَها وَ مُرَّها حُلمٌ وَ الاِنْتِباهُ فِى الآخِرَةِ وَ الْفائِزُ مَنفازَ فیها وَ الشَّقىُّ مَن شَقىَ فیها؛
بدانید كه شیرینى و تلخى دنیا، خواب است و بیدارى در عالم آخرت است. خوشبخت كسى است كه در آخرت خوشبخت باشد و بدبخت كسى است كه در آخرت بدبخت باشد.
تفسیر الامام العسكرى علیه السلام، ص ۲۱۹
امام سجاد علیه السلام به خداوند متعال عرضه داشتند:
اَللهمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حُسْنِ قَضائِكَ وَ بِما صَرَفْتَ عَنّى مِنْ بَلائِكَ. فَلا تَجعَلْ حَظّى مِن رَحمَتِكَ ما عَجَّلتَ لى مِن عافِیتِكَ فَأَكونَ قَد شَقَیتُ بِما أحبَبتُ و سَعِدَغَیرى بِما كَرِهتُ...؛
بار خدایا! سپاس تو را بر آن حسن تقدیرى كه بهره من گردانیدى و آن بلا كه از من دور ساختى، پس بهره مرا از رحمتت تنها عافیتى كه اكنون بخشیدهاى قرار مده، كه درنتیجه به خاطر آنچه دوست دارم (اما به صلاح من نیست) بدبخت شوم و دیگران بهخاطر آنچه دوست نمىدارم (اما صلاح من در آن است) خوشبخت گردند.
صحیفه سجادیه، فرازی از دعاى ۱۸
امام سجاد علیه السلام به خداوند متعال عرضه داشتند:
اَللهمَّ... فَالشَّقىٌ مَن لَم تَأخُذْ بِیدِهِ وَ لَم تُؤمِنهُ مِن غَدِهِ وَالسَّعیدُ مَن آوَیتَهُ إلى كَـنَفِ نِعمَتِكَ و نَقَلتَهُ حَمیدا إلى مَنازِلِ رَحمَتِكَ؛
پروردگارا... بدبخت كسى است كه دستش را نگیرى و از فردایش ایمنى ندهى و خوشبخت كسى است كه در پناه نعمتت جایش دهى و با ستایش، او را به جایگاههاى رحمتت منتقل كنى.
صحیفه سجادیه، ص ۷۴
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
مَن ضَمِنَ وَصیةَ الْمَیتِ مِن أمرِ الْحَجِّ فَلا یعجُزَنَّ فیها فَإنَّ عُقُوبَتَها شَدیدَةٌ وَ نَدامَتَها طَویلَةٌ، لا یعجُزُ عَن وَصیةِ الْمَیتِ إلاّ شَقىٌّ وَ لا یقومُ بِها إلاّ سَعیدٌ؛
هر كس وصیت میت را در كار حج بر عهده بگیرد، نباید در آن كوتاهى كند، زیراعقوبت آن سخت و پشیمانىاش طولانى است. از وصیت میت جز بدبخت كوتاهى نكند و به آن جز خوشبخت عمل ننماید.
جامع الأخبار، ص ۱۵۹
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اَلدُّنیا دارُ بَلاءٍ وَ مَنزِلُ بُلغَةٍ وَ عَناءٍ قَد نَزَعَتْ عَنها نُفُوسُ السُّعَداءِ وَانتَزَعَت بالْكُرهِ مِن أیدِى الأْشْقیاءِ فَأَسعَدُ النّاسِ بِها أرغَبُهُم عَنها و أشقاهُم بِها أرغَبُهُم فیها؛
دنیا سراى بلا و گرفتارى و محل گذران زندگى و زحمت است، خوشبختان از آن دلكندهاند و از دست بدبختان به زور گرفته مىشود پس خوشبختترین مردم، بى میلترین آنان به دنیا و بدبختترین مردم، مایلترین آنان به دنیاست.
اعلام الدّین، ص ۳۴۲
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَیتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللهُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّةِ؛
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله على علیه السلام هدایت مىیابید و به وسیله حسن احسان مىشوید و به وسیله حسین خوشبخت مىگردید و بدون او بدبخت. بدانید كه حسین درى از درهاى بهشت است، هر كس با او دشمنى كند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مىكند.
مأة منقبة، ص ۲۲
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
إنَّ اللهَ تَعالى یعرِضُ عَلى عَبدِهِ فى كُلِّ یومٍ نَصیحَةً فَإن هُوَ قَبِلَها سَعِدَو إن تَرَكَها شَقىَ؛
خداوند متعال، به بندهاش در هر روز نصیحتى عرضه مىكند، كه اگر بپذیرد، خوشبخت و اگر نپذیرد، بدبخت مىشود.
كنز العمّال، ح ۱۰۲۵۰
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اَلسَّعیدُ مَنِ اخْتارَ باقِیةً یدومُ نَعیمُها على فانیةٍ لا ینفَدُ عَذابُها وَ قَدَّمَ لِما یقدِمُ عَلَیهِ مِمّا هُوَ فى یدَیهِ قَبلَ أن یخَلِّفَهُ لِمَن یسعَدُ بِإنفاقِهِ وَ قَد شَقىَ هُوَ بِجَمعِهِ؛
خوشبخت كسى است كه سراى باقى را كه نعمتش پایدار است بر سراى فانى كه عذابش بى پایان است برگزیند و از آنچه در اختیار دارد براى سرایى كه به آنجا مىرود پیش فرستد قبل از آن كه آنها را براى كسى بگذارد كه او با انفاق آن خوشبخت مىشود ولى خودش با گردآورى آن (دارایىها) بدبخت شده است.
اعلام الدّین، ص ۳۴۵
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
أشقَى النّاسِ الْمُلوكُ... وَ أسعَدُ النّاسِ مَن خالَطَ كِرامَ النّاسِ؛
بدبختترین مردم پادشاهانند و خوشبختترین مردم كسى است كه با مردم بزرگوار معاشرت كند.
الأمالى، صدوق، ص ۷۳، ح ۴۱
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اَلْعِلمُ إمامُ الْعَمَلِ وَالْعَمَلُ تابِعُهُ یلهَمُ بِهِ السُّعَداءُ وَ یحْرَمُهُ الأْشقیاءُ؛
دانش پیشواى عمل و عمل پیرو آن است. به خوشبختان دانش الهام مىشود و بدبختان از آن محرومند.
الأمالى، طوسى، ص ۴۸۸، ح ۳۸
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
مِن سَعادَةِ ابْنِ آدَمَ حُسنُ الْخُلقِ وَ مِن شَقاوَةِ ابْنِ آدَمَ سُوءُ الْخُلقِ؛
از خوشبختى انسان خوش اخلاقى و از بدبختى انسان بد اخلاقى است.
كنز العمّال، ح ۵۲۴۳
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
إذَا اسْتُحِقَّتْ وَلایةُ اللهِ وَالسَّعادَةُ جاءَ الأْجَلُ بَینَ الْعَینَینِ و ذَهَبَ الأْمَلُ وَراءَ الظَّهرِ و إذَا اسْتُحِقَّتْ وَلایةُ الشَّیطانِ وَالشَّقاوَةُ جاءَ الأْمَلُ بَینَ الْعَینَینِ و ذَهَبَ الأْجَلُ وَراءَ الظَّهرِ؛
هرگاه كسى مستحق دوستى خداوند و خوشبختى باشد، مرگ در برابر چشمان او مىآید و آرزو پشت سرش مىرود و هرگاه مستحق دوستى شیطان و بدبختى باشد، آرزو پیش چشم او، و مرگ پشت سرش قرار مىگیرد.
الكافى، ج ۳، ص ۲۵۸، ح ۲۷
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
أربَعٌ مِنَ السَّعادَةِ و أربَعٌ مِنَ الشِّقاوَةِ، فَالأربَعُ الَّتى مِنَ السَّعادَةِ: الْمَرأَةُ الصّالِحَةُ وَالْمَسكَنُ الْواسِعُ وَالْجارُ الصّالِحُ وَ الْمَركَبُ الْبَهىُّ وَ الأْربَعُ الَّتى مِنَ الشَّقاوَةِ: اَلْجارُ السُّوءُ وَالْمَرأةُ السُّوءُ وَالْمَسكَنُ الضَّیقُ وَالْمَركَبُ السُّوءُ؛
چهار چیز از خوشبختى و چهار چیز از بدبختى است: چهار چیز خوشبختى: همسر خوب، خانه بزرگ، همسایه خوب و سوارى نیكو است و چهار چیز بدبختى: همسایه بد، همسر بد، خانه كوچک و سوارى بد است.
مكارم الأخلاق، ص ۱۲۶
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اِنَّ السَّعیدَ كُلَّ السَّعیدِ حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلیا فى حَیاتِهِ و بَعدَ مَوتِهِ و إنَّ الشَّقِىَّ كُلَّ الشَّقىِّ حَقَّ الشَّقىِّ مَن أَبغَضَ عَلیا فى حَیاتِهِ و بَعدَ وَفاتِهِ؛
خوشبخت كامل و واقعى كسى است كه على را در زندگى و بعد از مرگش دوست بدارد و بدبخت كامل و واقعى كسى است كه دشمن على در زندگى و بعد از مرگش باشد.
الأمالى، صدوق، ص ۲۴۹، ح ۸
<
1
2
3
>