چه کسی می‌رسد به داد دلم، راهکاری به من نشان بدهد ها! بمانم و یا...، دلم گویی، باز هم باید امتحان بدهد پشت این توری خزانی رنگ، کی بهار آمد و به تندی رفت چه کسی می‌تواند از این باغ، سبدی دست ارغوانی بدهد؟...

آقای من! غروب، بار سنگین دل‌تنگی مرا هر شب به دوش می‌کشد؛ سنگینی پلک‌هایم و نگاهی که دین را از یاد برده. کورکورانه زیستن را خوب آموختم. توان نوشتن ندارم. واژه‌هایم گرد و غبار گرفته. باور کن که باورت کردم....

1-تصور مرگ دروغين من باقي خواهد ماند تاآن که رسول الله بيايد و اين فريب را بر کساني که به شريعت خداوند ايمان دارند، روشن سازد ».(1) و سال ها بعد، رسول الله (ص) آمده بود و از طرف خداوند بشارت داده بود...

حافظ را كمتر كسى است كه نشناسد، شهرتش جنبه جهانى دارد و نام او براى ايرانيان نامى كاملاً آشناست و اغلب آنها از اشعار او ابياتى را از بر دارند. انتخاب تخلّص »حافظ«، حكايت از ذوق هنرى و تعلق خاطر سراينده،...

در این هنگامه شب که شباویزهای محزون بی‌رمق در رگ‌های خشک چوبی‌ام، ناله پرسوز غم سر می‌دهند، ابر چشمانم پر از باران اشک است در غم دوری تو! و آسمان دلم عجیب طوفانی است.

ای بهتر از بهار که هستی گواه توست هر جا که عقل می‌نگرد جلوه‌گاه توست مقصود آسمان و زمین از شب و سکوت تقدیم چشم‌روشنیِ روی ماه توست در شهر کلبه‌های درخشان آسمان

تنفس در دنيايي پر از آسايش و صميميت، امنيت و شادماني، عدالت و مهرباني، آرزويي نيست که انساني آن را نخواهد. ظلم و بي عدالتي، ترس و افسردگي و مسائلي از اين قبيل، که در روزگار ما زندگي را به کام جهانيان تلخ...

اي بهشت روي تو رؤياي من گر نبينم چهره‌ات را واي من چهرة تو منتظر حسن خداست حسن تو از هر چه زيبايي جداست اي گل نرگس گل عشق همه يوسف زيباي آل فاطمه حسن يوسف وامدار حسن...

دلی که تنگ تواست و هوای تو دارد بگو تو فاصله ها را چگونه بردارد؟ عنان خویش سپرده دلم به دستانت امین تر از تو نباشد به اوش بسپارد ز دل صدای غریبی به گوش می آید هجوم بی کسی او را کنون می آزارد...

پيک مسيحا دم جانان آمد گفت برخيز که آرامِ دم و جان آمد اين نسيم ملکوتي ز کدامين چمن است که چو انفاس سحر غاليه افشان آمد مي کند مرغ سحر زمزمه بر شاخه ي گل که زنرجس ثمره ي پاک به دوران آمد...