اگر پدران و مادران در فرزندان خود زیبایی بی نظیری می بینند، نه فقط برای این است که حس باصره آنها خطوط لطیف و رنگ صاف نوزاد را بهتر تشخیص می دهد

زیبایی، وصفی عینی است که با تحلیل ذهن انتزاع می شود؛ وگرنه در خارج، این وصف همانند دیگر اوصاف وجود، عین وجود است؛ یعنی زیبایی یک موجود در خارج عین وجود می باشد.

تنوع زیبایی‌ها به قدری شدید است که جست وجوی شباهت عینی میان انواع زیبایی‌ها، یکی از بی معناترین کارهایی است که ممکن است تصور شود.

تجسم و نمود آرمان‌های معقول، زیبایی آفرینی نیست، بلکه این امر به نظم بخشی و تناسب دهی منویات ذهنی و هماهنگ سازی آن با کمال مطلوب اشاره دارد.

انقلابی یک فرد متعصب، خشک مغز، تندرو، غیر منعطف و غیر متفکر و خشن نیست، انقلابی یعنی انسان عاقل، صبور، شجاع، ارزشمند، ولایتمدار، بصیر، دوراندیش، متوسل، متوکل، موحد و مسئولیت پذیر است. فرد انقلابی دارای...

بسیاری از مشکلات و بیماری های انسان در زندگی نشأت گرفته از ذهن و فکر مریض و ویروس زده است، بسیاری از ما انسان ها آنچنان ذهن و فکر خود را غرق در مطامع دنیوی و شهوانی کرده ایم، که جایی برای اندیشه توحیدی...

به عقیده ما، خوب و بد نیز، مانند باید و نباید، نه صرفأ نشانه عواطف و احساسات گوینده (رد نظریه ذهنی گرایی) هستند و نه قرارداد و اعتبار محض‌اند

برای زیبانگری افراد، کافی است بر روانشان مسلط شویم؛ ولی چنین امری تقریبا همیشه و برای همه انسان‌ها محال است.

زیبایی، مانند درد است. تا آدمی حس نکند و درک ننماید، مفهوم آن پدید نمی آید؛ برخلاف فلز که ما باشیم یا نباشیم فلز موجود است؛ ولی اگر ما نباشیم، زیبایی نیست.

زیبایی را به حسی (محسوس) و غیرحسی، و سپس دومی را به خیالی (معنوی) و عقلی (معقول) تقسیم می کند.