0
مسیر جاری :
مه تابان امام مهدی علیه‌السلام

مه تابان

آمد شب و تو، ای مه تابان نیامدی جان بر لب آمد و تو ای جان نیامدی مرغان به آشیانه ز صحرا پریده‌اند اما تو ای همای شبستان نیامدی
من کیم قلب وجودم امام مهدی علیه‌السلام

من کیم قلب وجودم

من كیم قلب وجودم من كیم جان جهانم من كیم نور عیانم من كیم سر نهانم من كیم كهف حصینم من كیم مهد امانم من كیم مولای خلقت در زمین و آسمانم
من که باشم امام مهدی علیه‌السلام

من که باشم

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم لطف‌ها می​کنی ای خاک درت تاج سرم دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم
ماه من امام مهدی علیه‌السلام

ماه من

تا به كى در پرده مانى ماه من! روشنگرى كن تا كنى هر دلبرى را عاشق خود، دلبرى كن جلوه‌اى كن! زهره را چون ذرّه محو خویش گردان رخ نما و مشترى را بر رخ خود مشترى كن
مأواى تو چشمم امام مهدی علیه‌السلام

مأواى تو چشمم

اى آن كه بود منزل و مأواى تو چشمم بازآ! كه نباشد به جز از جاى تو چشمم در راه تو، با ديده حسرت نگرانم دارد همه دم شوق تماشاى تو چشمم
ما منتظریم امام مهدی علیه‌السلام

ما منتظریم

ما منتظریم از سفر برگردی یک روز شبیه رهگذر برگردی با کاسه آب و مجمری از اسپند ما آمده‌ایم پشت در برگردی
لحن خوش‌آواییم امام مهدی علیه‌السلام

لحن خوش‌آواییم

با همه‌ی لحن خوش‌آواییم در به ‌در کوچه‌ی تنهایی‌ام ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر نغمه‌ی تو از همه پرشورتر
لبخندت امام مهدی علیه‌السلام

لبخندت

شفق نشسته به خون بی قرار لبخندت سپیده دم بود آیینه دار لبخندت سحر ز پاکی دامان تست یک شبنم بهشت قطره‌ای از آبشار لبخندت
لایق دیدار امام مهدی علیه‌السلام

لایق دیدار

ای کاش شبی لایق دیدار تو باشم از پرده دل راز نگهدار تو باشم دستم تهی و نیست کلافی به بساطم تا بر سر بازار خریدار تو باشم
گلی گم کرده‌ام امام مهدی علیه‌السلام

گلی گم کرده‌ام

گلی گم کرده‌ام می‌جویم اورا به هر گل می‌رسم می‌بویم اورا گل من نی بود این ونه آنست گل من مهدی صاحب زمان است