اميد وصل تو جانم به رقص مي‌آرد شاعر : سعدي چو باد صبح که در گردش آورد ريحان اميد وصل تو جانم به رقص مي‌آرد که دل به دست تو گوييست در خم چوگان ز خلق گوي لطافت تو برده‌اي...

شکر به شکر نهم در دهان مژده دهان شاعر : سعدي اگر تو باز برآري حديث من به دهان شکر به شکر نهم در دهان مژده دهان به عيد وصل تو من خويشتن کنم قربان بعيد نيست که گر تو به...

تمام گشت و مزين شد اين خجسته مکان شاعر : سعدي به فضل و منت پروردگار عالميان تمام گشت و مزين شد اين خجسته مکان تن درست و دل شاد باد و بخت جوان هميشه صاحب اين منزل مبارک...

برگ تحويل مي‌کند رمضان شاعر : سعدي بار توديع بر دل اخوان برگ تحويل مي‌کند رمضان دير ننشست نازنين مهمان يار ناديده سير، زود برفت فارق‌الخل عشرة الخلان غادر الحب...

اين منتي بر اهل زمين بود از آسمان شاعر : سعدي وين رحمت خداي جهان بود بر جهان اين منتي بر اهل زمين بود از آسمان گردن نهاده بر خط و فرمان ايلخان تا گرد نان روي زمين منزجر...

من آن بديع صفت را به ترک چون گويم شاعر : سعدي که دل ببرد به چوگان زلف چون گويم من آن بديع صفت را به ترک چون گويم گمان مبر که تفاوت کند سر مويم گرم به هر سر مويي ملامتي...

المنةلله که نمرديم و بديديم شاعر : سعدي ديدار عزيزان و به خدمت برسيديم المنةلله که نمرديم و بديديم بس فاتحه خوانديم و به اخلاص دميديم در رفتن و بازآمدن رايت منصور ...

خداي را چه توان گفت شکر فضل و کرم شاعر : سعدي بدين نظر که دگرباره کرد بر عالم خداي را چه توان گفت شکر فضل و کرم خدايگان معظم اتابک اعظم به دور دولت سلجوقشاه سلغرشاه ...

بسي صورت بگرديدست عالم شاعر : سعدي وزين صورت بگردد عاقبت هم بسي صورت بگرديدست عالم که دنيا را اساسي نيست محکم عمارت با سراي ديگر انداز که کوته باز مي‌باشد دمادم ...

توانگري نه به مالست پيش اهل کمال شاعر : سعدي که مال تا لب گورست و بعد از آن اعمال توانگري نه به مالست پيش اهل کمال تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال من آنچه شرط بلاغست...