تا فلک را ميسر است مدار شاعر : عبيد زاکاني تا زمين را مقرر است قرار تا فلک را ميسر است مدار تا کند نوبهار نقاشي تا کند آفتاب زر پاشي گردش هفت کوکب سيار تا بود در...

خدايا دارم از لطف تو اميد شاعر : عبيد زاکاني که ملک عيش من معمور داري خدايا دارم از لطف تو اميد قضاي توبه از من دور داري بگرداني بلاي زهد از من

حريم قلعه‌ي دارالامان که در عالم شاعر : عبيد زاکاني چو آسمان به بلنديش نيست همتائي حريم قلعه‌ي دارالامان که در عالم به راستي که بلائي است اين نه بلائي به نسبت من و با...

نشستن با نشاط و کامراني شاعر : عبيد زاکاني طرب کردن در اين کاخ کياني نشستن با نشاط و کامراني سليمان دوم جمشيد ثاني مبارک باد بر شاه جهانبخش که بر خوردار بادا از جواني...

اي اقچه گرد روي کاني شاعر : عبيد زاکاني اي بي تو حرام زندگاني اي اقچه گرد روي کاني اي مايه‌ي عيش و کامراني اي راحت جان و قوت دل تن داده به عجز و ناتواني تا کي باشد...

بيش از اين از ملک هر سالي مرا شاعر : عبيد زاکاني خرده‌اي از هر کناري آمدي بيش از اين از ملک هر سالي مرا در ميان بودي چو ياري آمدي در وثاقم نان خشک و تره‌اي گر نديمي...

اي دل ز اهل و اولاد ديگر مکش ملامه شاعر : عبيد زاکاني در شهر خويش بنشين بالخير والسلامه اي دل ز اهل و اولاد ديگر مکش ملامه « من جرب المجرب حلت به الندامه » آن قوم بي‌کرم...

چه خوش باشد در اين فرخنده ايوان شاعر : عبيد زاکاني نشان افزودن و مجلس نهادن چه خوش باشد در اين فرخنده ايوان نشستن شاد و داد عيش دادن به ياد بزم سلطان جوانبخت به روي...

زهي لعل لب نازک ميانت شاعر : عبيد زاکاني مراد ديده‌ي باريک بينان زهي لعل لب نازک ميانت مراد ديده‌ي خلوت نشينان غم عشقت به هشياري و مستي

واي بر من که روز شب شده‌ام شاعر : عبيد زاکاني دايما همنشين و همدم قرض واي بر من که روز شب شده‌ام بو که آرم به دست مرهم قرض مدتي گرد هرکسي گشتم پاي جانم ز بند محکم...