هنگامی که سنجش کامل‌تری از مهارت‌های زبانی کودک به عمل آید، والدین و کودک آمادگی کامل‌تری برای آن خواهند داشت.

نظریه‌پردازان بر این باورند که مفاهیم اولیه، بدون ارتباط با زبان، و مستقل از آن رشد می‌کنند.

درون قشر مغزی سه ناحیه وجود دارد که برای درک شنیداری بسیار مهم است.

فرایندهای عصبی سالم به کودکان اجازه می‌دهد تا بخوبی از عهده عملکردهای شناختی و ادراکی پایه که برای پردازش زبان ضروری است برآیند.

کار اصلی مجاری حس‌های عمقی درونی اطمینان یافتن از تداوم گفتار است، در حالی که مسیرهای شنیداری در فراگیری زبان نقش بسیار مهمی برعهده دارند.

قواعد درک زبان، بازتابی است از فهم کودک درباره محیط زبانی خویش.

اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّة؛ هرچه می‌توانید، درون خودتان را قوی کنید. معنای این استحکامِ ساختِ داخلیِ کشور که بنده مکرّر میگویم، این است. ازلحاظ علمی خودتان را قوی کنید، ازلحاظ فنّاوری خودتان...

زمانی که رشد زبان، در مقایسه با دیگر زمینه‌های مهارتی، بصورتی چشمگیر با تاخیر همراه است، آسیب‌شناسان زبان و گفتار درمان‌ها باید بگونه‌ای فعال‌تر وارد ماجرا شوند.

تا پایان سال اول، کودک برخی ویژگی‌های فردی یا پسندهای سبکی خود را در گفتار نشان می‌دهد.

گفته‌های کودک را با اندک تفاوت‌هایی در شکل، به او باز گردانید تا بدینوسیله یادگیری را در او تسریع کنید.