توصیه می‌شود که در مراکز زبان یک معلم و یک درمانگر بصورت تمام وقت در یک کلاس با همدیگر همکاری کنند.

می‌توان روی نقاط ضعف زبانی کودک کار کرد و با تقویت آن‌ها کل عملکرد زبانی کودک را بهبود بخشید، و بدین ترتیب جبران کاستی‌ها را در عمل برای او ممکن ساخت.

مشاهده برخی موارد، متاسفانه تاثیرهای عمیقی بر جای گذارده که نشان می‌دهد ممکن است گفتار درمانی و زبان درمانی در مراحل اولیه، تنها روی مسائل ظاهری گفتارهای کودک متمرکز شود.

اشارات دیداری ممکن است بسیار سودمند باشد. برای کودکان پرسال‌تر، نوشتن عبارت‌ها با استفاده از علائم تکیه و زیر و بمی صدا شیوه‌ای است برای انجام این کار.

ممکن است کودکان خردسال ابتدا در برنامه‌های انفرادی درمان ثبت نام شوند، در این حال استفاده از برنامه‌های آموزشی مناسب برای او در نظر گرفته می‌شود.

بسیاری از مخالفت‌های درمانگران و آسیب شناسان زبان با این احتمال که برخی کودکان مبتلا به اختلال‌های زبان به درخودماندگی دچارند، بر مبنای درک نادرست ماهیت متغیر درخودماندگی است.

کودک باید تشویق شود تا نقش فعال‌تری بر عهده گیرد. در این مورد رویکرد فرازبانی در تقویت جنبه‌های معناشناختی زبان می‌تواند بسیار مفید باشد.

می‌توان گفت که هیچ راه مطلق و مسلمی برای اطمینان از این که اختلال زبان باز نخواهد گشت وجود ندارد.

دشواری‌های خواندن و نوشتن، با ماهیتی مشابه دشواری‌های گفتاری، اغلب در کودکان مبتلا به اختلال رشد زبانی دیده می‌شود.

هنگامی که چین و سایر کشورهای بزرگ ارزهای رمزنگاری شده را روانه بازار کنند، یک انقلاب جهانی آغاز می‌شود.