نام کوچک «کلاودیوس»، که بسیار از آن یاد شده است، مستند به کتابهای باستانی نیست و به نظر می‌رسد که این نام در زمان رنسانس افزوده شده باشد

فرهنگ حقوقی روم بسیار تخصصی بود و چارچوبی را فراهم آورد كه افراد را قادر می‌ساخت به رغم تفاوتهای گسترده‌ی فرهنگی و زبانی، كه امپراتوری هرگز درصدد رفع آن برنیامد، به تجارت بپردازند. برخلاف تجربه ژرف

یكی از جالب‌ترین تناقضات در تاریخ اندیشه سیاسی آن است كه افلاطون و به خصوص ارسطو و تا حدود زیادی حیات سیاسی «پولیسِ» آتن چنین تأثیر گیرایی بر تخیل سیاسی در طول قرون متمادی داشته‌اند. از اینها گذشته، «پولیس»...

تفكر انتقادی در باب اهداف سیاسی در همه جا اتفاق نیفتاده است. می‌توان فرض كرد كه تضاد شخصی و رقابت، همواره مشخصه‌ی حیات انسان بوده است؛ اما علاوه بر بحث نظری مفصل، ابزارهای ساده و روشن فراوان دیگری برای...

اندیشه سیاسی به یک معنی، به قدر جوامع سازمان یافته قدمت دارد. دست کم لازم بود مردم امنیت متقابل خود را تأمین و شرایط پایداری را برای همکاریهای اجتماعی وضع نمایند. این امر در مورد همه جوامع صادق است، اعم...

موضوع پارالوژیسم سوم این همانیِ «خود» در خلال زمان است. کانت هم چون هیوم این همانی را مستلزم عنصری دائمی و ثابت می‌داند که باقی می‌ماند و در تمام آن مدت، هرگونه تغییراتی رخ دهد باز هم استمرار می‌یابد....

بخش «پارالوژیسم‌های عقل محض» تنها بخشی از «دیالکتیک استعلایی» است که کانت در طبع (یا ویرایش) دوم آن را بازنویسی کرده است. پارالوژیسم‌ها استدلالاتی درباره‌ی نفس‌اند که کانت آن‌ها را به روان شناسانِ عقلی-...

پارالوژیسم دوم از پارالوژیسم اول ابهام کمتری دارد. دکارت و لایب نیتس می‌گویند که نفس، بسیط، غیرمرکب، تقسیم ناپذیر و بدون اجزاست. کانت «بساطت نفس» را این گونه معنا می‌کند که داخل سنت دکارتی، تصور امر مرکب...

منظور از روان شناسیِ عقلانی (انسان شناسی عقلانی)، دانشی است متافیزیکی در مورد نفس که تنها بر تحلیل قدرت نفس برای ادراک کردن (فکر کردن) یا ماهیت مفروضش به عنوان موجود مُدرِک (متفکر) مبتنی است؛ بنابراین،...

برای بحث، از نظر کانت، درباره ی ارتباط ادراک نفسانی با وجود نفس، باید بین سه جنبه ی مربوط به هم در این مبحث تمایز قائل شد و درباره ی هر یک مطالبی را بیان کرد