در ديدگاه آيت الله معرفت، فقه، قرآن و آيات الاحکام از دايره گسترده اي برخوردار است زيرا به نظر ايشان، بينش کلامي زيربناي دانش فقهي است و در نتيجه نه تنها بخشي از آيات قرآن در رابطه با احکام است، بلکه همه...

بي گمان از جمله شئون پيامبر بزرگوار اسلام و امامان معصوم عليهم السلام تبيين مقاصد کتاب الهي و تعليم شيوه ي بهره گيري و هدايت جويي از عروة الوثقي و حبل الله متين پروردگار است.

آيا قرآن تنها کتاب تقديس و تکريم است يا حکمتِ اساسيِ کلام وحياني خداوند، خواندن، تدبر، تعقل، فهميدن، به کار بستن و بر مدار آن زيستن است؟ و اگر براي دانستن و ره سپردن است، آيا هر کس بدون هيچ گونه پيش شرطي...

تفسير همان فهم و دريافت مرادهاي ظاهري و باطني الهي است؛ بدين جهت، چندين پرسش در اينجا قابل طرح است:

همان گونه که وجود خارجي اشيا به شرايط خاصي نياز دارد که زمينه ساز آن است و نيز موانعي دارد که از وجود آن جلوگيري، و آن را باطل مي کند؛ علم هم داراي شرايطي است که آن را محقق مي سازد و نيز موانعي بازدارنده...

قرآن نور و کلام روشن الاهي است و از آن جا که در نور، تاريکي و در کلام روشن، ابهامي نيست، قرآن از هر گونه ظلمت پاک و از هر نوع ابهامي پيراسته است. پس قرآن در روشن ساختن هر چه به آن رجوع شود، به سان نور...

يکي ديگر از منابع عمده ي استنباط احکام که علي رغم نيامدن عنوان آن در منابع چهارگانه معروف ( کتاب، سنت، اجماع و عقل ) کاربرد فراوان در فقه دارد، عرف، عادت، بناي عقلا، سيره، بنا يا ارتکاز عقلا و ارتکاز يا...

عقل يا دليل عقل از ديرباز بين اصولي هاي شيعه و سنّي به عنوان يکي از ادله احکام مطرح بوده است، اما در اين که مراد و مورد معتبر دليل عقل براي استنباط احکام کدام است تشتت و تعدد آرا وجود داشته است؛ مثلاً...

موافقت يا عدم مخالفت با قرآن در دو مقام براي اعتبار روايات موجود کارساز است: يکي، در مقام تشخيص حجيت ذاتي روايات و ديگري، در مقام ترجيح يکي از دو يا چند روايت متعارض. در هر دو مقام رواياتي در دست است که...

يکي از موضوع هاي مهم در باب فهم قرآن و برداشت از آن موضوع رابطه ي قرآن و سنت است. به دست آوردن رابطه اين دو به عنوان دو منبع اصيل معارف و آموزه هاي اسلام، در هر زمينه اي که بخواهيم نظر اسلام را به دست...