کوچک‌ترین واحد مستقل صوری و معنایی در گفتار قرآن، که با قافیه‌ای در پایان مشخص می‌شود. کلمه‌ی قرآنی «آیة» (جـ آیات، احتمالاً مأخوذ از کلمه‌ی سریانی «آثا»، قس. کلمه‌ی عبری «اوث»؛ نک. Jeffery, For.

آیه به معنی نشانه یا علامت و نیز دلالت کردن بر چیزی یا به ثبوت رساندن چیزی است. این مفهوم یکی از رایج‌ترین مفاهیم در قرآن است و عمدتاً با واژه‌ی «آیة» (جـ آیات) تقریباً در چهارصد مورد و با واژه‌ی «بَیّنة»...

عمل تعلیم؛ بیان و انتقال دانش و اطلاعات، اغلب فقرات متعدد مربوط به آموزش در قرآن به تعلیم صحیح مؤمنان و رشد معنوی آنها به منزله‌ی افراد و اعضای جامعه اختصاص دارد. این فقرات تعلیماتی را در زمینه‌ی

نشأت گرفتن جهان و انسان از خداوند. داستان‌های آفرینش در سنت‌های فرهنگی سراسر عالم، از جمله در سنت تکامل طبیعی، در پی تبیین ماهیت محیط اجتماعی و مادّی بشر است تا سرگذشت او را معنادار کند و اغلب به

گستره یا عرصه‌ای گنبدی شکل بر فراز زمین. واژه‌ی عربی «السماء»، از ریشه‌ی س م و، به بخش فوقانی هر چیزی اشاره دارد، مثل سقف یا آسمان (طبری، تفسیر، 151/1؛ Lane, iv, 1434). این واژه در شکل مذکر

چالشی که باید از سر گذراند. حدود صد آیه در قرآن به طور مستقیم یا غیرمستقیم به آزمایش و به ویژه آزمایش یا امتحان ایمانِ صادق اشاره دارد. چهار فعل و/ یا مشتقات آنها به طور خاص برای این معنا به کار رفته‌اند،...

عموماً آن را نامی برای پدر ابراهیم در قرآن، می‌دانند. در قرآن، واژه‌ی «آزر» تنها در آیه‌ی 74 انعام آمده است: «و [یاد کن] هنگامی را که ابراهیم به پدر خود آزر گفت: آیا بتان را خدایان می‌گیری؟ من همانا تو...

تثلیث از ریشه‌ی ثلث در لغت به معنای سه بخش کردن، سه یکی کردن، سه گوشه کردن و سه کردن است و در اصطلاح خدا را سه دانستن است، با این توضیح که پدر و پسر و روح‌القدس هر یک خدایند و به رغم

نظریه‌ی توحید قرآنی، آشکارا معطوف به مقابله با اعتقادات مشرکانه و غیرتوحیدی، در هر بعدی (به ویژه شرک در عبادت و شرک در تدبیر) و به هر گونه‌ای (اعتقاد به چند خدا و غالباً در شکل بت‌پرستی، اعتقاد به سه

تأکید بر یکتایی خدا و نفی صریح و قاطع هرگونه شرک، اصلی‌ترین پیام قرآن شناخته شده است. تحقق تاریخی امت اسلامی نیز، به رغم تکثر آشکار و نسبتاً زیاد آن، بر محور همین باور صورت بسته است. کاربرد