ذکر بسم الله الرحمن الرحیم (به نام خداوند بخشنده مهربان)، که به «تسمیه»، یعنی «نامیدن/ بر زبان آوردن (نام خدا)» نیز مشهور است، صد و چهارده بار در قرآن تکرار شده است: در ابتدای هر سوره به جز سوره‌ی توبه

نداشتن پوشش. قرآن، در کل سفارش به پوشیدگی می‌کند و از برهنگی صرفاً به نحو سلبی سخن می‌گوید. در آیات 30-31 روم تأکید بر پوشیدگی بدن برای مردان و زنان شده است و قصه‌ی آدم و همسر او در آیات 19-27

واژه‌ی «برزخ» سه بار در قرآن به کار رفته است؛ در آیات 53 فرقان و 20 رحمن «برزخ» دیواره‌ای میان دو دریاست، حائلی که ممکن است کنایه‌ای از اسطوره‌ای کیهانی باشد (نک. حائل). اشاره‌ی سوم، که محل

افرادی که به عنوان زیردستان به خانواده‌ای داخل می‌شوند و در خدمت اربابی‌اند که مالک آنهاست و چه‌بسا آنها را بفروشد؛ و نهاد به دست آوردن، نگه داشتن، فروختن و آزاد کردن برده‌ها. برده‌ها حداقل در بیست و نه...

واژه‌ی برادر (أخ) در قرآن به چندین معنا به کار رفته است: در معنای محدود زیست‌شناختی‌اش؛ در چندین معنای تقریباً استعاری، به ویژه برای مشخص کردن عضویت در یک گروه نَسبی؛ و در معنای استعاره‌ای

ارج نهادن بر مبنای شایستگی؛ اظهار احترام و تشریف برای کسی که در خور آن است. تعبیرهای گوناگونی در زبان عربی این مفهوم قرآنی مهم را بیان یا به ذهن متبادر می‌کند. ریشه‌ی ع ز ز حاکی از احترام ناشی از

چیزهایی که انسان از آنها در انجام امور معمول خود بهره می‌برد. منابع چندانی درباره‌ی موضوع ظواهر فرهنگی در قرآن در اختیار نیست (نک. ظواهر فرهنگی و قرآن). آرتور جفری (For. vocab) و دیگرانی که در

چیزهایی که انسان از آنها در انجام امور معمول خود بهره می‌برد. منابع چندانی درباره‌ی موضوع ظواهر فرهنگی در قرآن در اختیار نیست (نک. ظواهر فرهنگی و قرآن). آرتور جفری (For. vocab) و دیگرانی که در

تارهای درخشان و برّاقی که کرم ابریشم به دور خود می‌تند و اغلب از آنها در مواد ظریف استفاده می‌شود. واژه‌های «حَریر» و «سُندُس» به معنای «ابریشم» پنج مرتبه در قرآن ذکر شده است (حریر در حج: 23، فاطر:

حکمران مسیحی حکومتی در جنوب عربستان که حبشیان آن را بنیان گذاشتند. نام این حکمران معمولاً در تفسیر سوره‌ی فیل، که وصف مجازات اصحاب فیل توسط خداوند است، ذکر می‌شود. اگرچه در قرآن نام وی به