گزارش حوادث [اخیر]. اخبار در قرآن دائر بر الفاظی است که از ریشه‌ی ن ب أ ریشه می‌گیرند، به ویژه فعل نبأ/ یُنبَّأ که به معنای «خبر دادن» است و 49 بار به کار رفته است؛ فعل مترادف آن اَنبأ/ یُنبِأُ 40 بار...

دو بار در قرآن به نام الیاس، از پیامبران ذکر شده در کتاب مقدس (1 پادشاهان، 17-22؛ 2 پادشاهان،1-2)، اشاره شده است (انعام: 85؛ صافات: 123-130). او فرستاده شد تا قومش را از پرستش بعل بازدارد. تفسیرها

در سوره‌ي حشر فضاي ذهني برجسته‌اي ديده مي‌شود. در اين سوره از اين نکته سخن به ميان آمده که اگر قرآن بر کوه نازل مي‌شد، آن کوه از بيم خدا از هم مي‌پاشيد:

يکي از موارد شگفت‌آور حرکت خيالي در قرآن در مورد آمدن فرمان (امر) خداوند است. اين مثال را نخست با موارد بشري توضيح مي‌دهيم. فرض کنيد يک سلطان براي يکي از فرمانروايانش فرماني را مي‌فرستد تا او

گاهي گناهان به امري تبديل مي‌شوند که به آدمي احاطه پيدا مي‌کنند؛ به عبارت ديگر، به امري تبديل مي‌شوند که وجود آدمي را به محاصره‌ي خود درمي‌آورد.

واژه‌ي نور از واژه‌هاي مهم قرآن است و کاربردهاي مختلف آن شبکه‌ي شعاعي گسترده‌اي را تشکيل مي‌دهد. توضيح اين واژه را از بيان معناي مادي آغاز مي‌کنيم. در زندگي روزمره نور به معناي روشنايي است. نور، با

گزينش واژه‌ها در سياق‌هاي گوناگون براساس فرايند شناختي خاصي صورت مي‌گيرد. هر واژه‌اي با مقوله‌ي ويژه‌اي ارتباط دارد و به خاطر اهميت يافتن يک مقوله در يک سياق، واژه‌ي دالّ بر آن به کار مي‌رود. به عنوان...

قرآن دو وصف مؤمن و کافر را به عنوان دو مقوله‌ي پايه به کار مي‌برد. در نخستين نگاه به انسان‌هاي، اين دو مقوله را در ميان آنها مي‌يابيم:

«احصاء» از «حصي» (حاء، صاد و حرف عله ياء) داراي سه معناي اصلي منع از چيزي، شمارش و احاطه بر يک شيء و چيزي از اجزاء زمين (سنگ) است.

«اِحسان» از «حُسن» (حاء، سين و نون) گرفته شده است. معناي حسن را ضدّ قبح (زشت بودن) دانسته‌اند. بعضي احسان را ضدّ اساءة (بدي کردن) معنا کرده‌اند.