سقراط در جمهوری درباره ماهیت عدالت با مردمان بسیاری به بحث می نشیند. البته گفت و گو درباره این موضوع کلّی در یک موقعیت خاص، در یک مکان و زمان خاص،

سی و پنج همپرسه(1) و سیزده نامه، به عنوان آثار افلاطون(2)، به دست ما رسیده است، امّا امروزه همه آنها اصیل تلقی نمی شوند. برخی از دانشوران، به طور کلّی، در

در اواخر جنگ اول جهانی، کتابی با عنوان مخاطره آمیز سقوط یا افول غرب(2) به بازار آمد. اشپنگلر(3) از غرب همان چیزی را مراد نمی کند که ما به عادت تمدن غربی می خوانیم

فلسفه ی سیاسی یک رشته ی تاریخی نیست. پرسشهای فلسفی از ماهیت مقولات سیاسی و مباحث پیرامون بهترین یا عادلانه ترین نظم سیاسی اساساً با مسائل تاریخی که

امروز مقام فلسفه ی سیاسی بسیار متزلزل و از زمان پدیداری اش در نقطه ای از یونان معنای آن بیش از هر وقت ابهام آمیز شده است. وضع فلسفه ی سیاسی در حال حاضر بکفایت از

ممکن بود از راه حل کلاسیک برای مسئله فلسفه سیاسی صحبت کرد، زیرا یک توافق اساسی و در عین حال خاص در میان فیلسوفان سیاسی کلاسیک وجود داشت:

معنی فلسفه سیاسی و خصیصه معنادار آن امروه به همان اندازه روشن است که از زمان بروز آن در آتن تا به حال مشهود بوده است. هر عمل سیاسی یا به هدف تغییر وضع موجود

با توجه به آنکه انسان محوری، فکر و گفتمان غالب بر جوامع غربی است با تأسی از آن، متفکران و روشنفکران غربی نظریه هایی را ارائه داده اند

چهار نفر نوبت سخنراني داشتند. يکي از آن‌ها در باره ي آزادي مطبوعات سخنراني کرد: اما موضوعش منحصراً درباره هند بود؛ ديگري درقالب الفاظي کلي با لحني حاکي از ترديد گفت که آزادي چيز خوبي است؛ نفر سوم سخنان...