«تبتّل» از ماده «بتل» در اصل به معنى «انقطاع» است، و اینکه انسان با تمام قلبش متوجه به خدا گردد، و از ما سوى اللَّه منقطع شود، و اعمالش را فقط و فقط به خاطر او بجا آورد و غرق در اخلاص گردد.