مسیر جاری :
روميان در سرزمين ژرمن ها
تاريخ رومي- ژرمني در آلمان امروزي در اصل تا اوايل قرن پنجم ميلادي ادامه مي يابد كه از دو لحاظ قابل بررسي است. اول اينكه جالب است بدانيم كه چگونه سرزمين آزاد ژرمن ها با همسايه جديد رومي كنار آمد و چه تأثيري...
در جستجوي لژيون هاي از دست رفته
پس از پنجاه سال پژوهش بي وقفه درباره محل نبرد واروس، سردار رومي و موفقيت هاي احتمالي حاصله، سرانجام يك باستان شناس غيرحرفه اي و تاريخ نويس نظامي در 20 كيلومتري شمال شرقي اُسنابروك در 1987 به يك كشف
آرامش قبل از توفان
ژوليوس سزار در ميانه قرن اول قبل از ميلاد سرزمين گل ها را تحت تسلط روميان درآورده و رود راين را بيشتر به عنوان مرز سياسي تا قومي، ميان سرزمين گل ها و ژرمن ها تعيين كرده بود. او كه مأموريت خود را در پي...
بلواي تويتوني
آنان تجسم كامل غرابت هراس انگيز، نيروي سركش و خشم وحشت آور بودند: كيمبرها و تويتون هايي كه از هيچ سر برآوردند، به جنگجويان رومي ترسيدن را آموختند. آن ها نخستين سيل مهاجران ژرمن از نواحي شمالي بودند كه...
جنگجويان مو بور شمالي
" بربرها حيواناتي دوپا و بي شعورند. به هنگام توفاني شدن هوا گمان مي كنند كه آسمان فرو مي ريزد؛ آنگاه از هر نوع برتري چشم مي پوشند و گريزان ميدان نبرد را ترك مي كنند. از سوي ديگر يك ميل مخوف باطني به مرگ...
زندگي در بربريت
گزارش هاي مربوط به دوران كهن، با آنكه نشأت گرفته از چارچوب هاي فكري تغيير ناپذيرند، اما فاقد ارزش هم نيستند. به هر حال اين يك نمونه بارز و در عين حال سرگرم كننده است كه چگونه اعضاي يك فرهنگ عالي ديدگاه...
فرار از چنگال هون ها
تاسيتوس، در 98 ميلادي در سالنامه ژرمنيا اين سؤال را مطرح كرد:" چه كسي بعدها، كاملاً صرف نظر از خطري كه از جانب اين درياي منفور و ناشناخته احساس مي شود، آسياي صغير، آفريقا يا ايتاليا را ترك مي كند تا به...
تمدن حيره در عصر لخميان
زندگي علمي چنان درخششي در حيره داشت که هيچ پايتخت عربي در دوره ي جاهلي نظير آن را به خود نديده بود. حوزه هاي علمي و مدارس آن از چنين زندگي علمي سرشار بود. ايلياي حيري مؤسس صومعه ي «ماراايلياد» در موصل،...
تاريخ نه امير منذر
او پسر عمروبن عدي از ماريه، دختر عمرو، و خواهر کعب بن عمرو ازدي بود. امرؤالقيس نزد راويان اخبار به «امرؤالقيس اول» معروف است. او نخستين پادشاه خاندان نصربن ربيعه و از کارگزاران پادشاهان ايران بود که به...
نگاهي به تاريخ حيره
صحراي عراق همواره به روي اعراب مهاجري، که در اطراف شبه جزيره ي عربي اقامت داشتند و يا از سرزمين عربستان جنوبي به جانب آن مي آمدند، باز بود. اين مهاجرتها در مواقع ضعف حکومت هاي عراق به طور چشمگيري